Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ακόμη χειρότερη η κατάσταση για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ό,τι αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έρευνας. Μόλις το 11% του δείγματος απάντησε ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην κυβέρνηση θα χειριζόταν καλύτερα τα θέματα της επικαιρότητας σε σύγκριση με τη Νέα Δημοκρατία. Η πλειοψηφία των πολιτών αποτιμά θετικά τις ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη τόσο για το ζήτημα της πανδημίας όσο και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Μέσα σε αυτό το δυσμενές πλαίσιο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε χθες το νέο σήμα του κόμματος και μίλησε για μία νέα «πλατιά συμμαχία» που έρχεται να κάνει το όραμα του μέλλοντος πράξη. Σε ό,τι αφορά τη γραφιστική του σήματος οι απόψεις ποικίλλουν, αν και αυτό δεν είναι το μείζον. Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων δεν δείχνουν ότι σχηματίζεται κάποια συμμαχία γύρω από την Κουμουνδούρου και μάλιστα πλατιά, όπως ανέφερε χθες στο μήνυμά του ο κ. Τσίπρας. Μάλλον αραιοκατοικημένη είναι η πολιτική γειτονιά του ΣΥΡΙΖΑ ενώ ούτε φαίνεται να υπάρχει ένδειξη ότι διαθέτει όραμα, το οποίο μάλιστα ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει.

Είναι σαφές ότι από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει η επιχείρηση αναστροφής του κλίματος εσωστρέφειας που πλήττει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η αλλαγή του σήματος είναι μια εύκολη και κυρίως γρήγορη λύση. Το πρόβλημα έγκειται στο περιεχόμενο της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, που θυμίζει ένα πεπαλαιωμένο προϊόν, το οποίο ανασύρθηκε από τον «αντιμνημονιακό αγώνα» της περιόδου 2012-2015. Οταν για παράδειγμα ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει ότι η ύφεση της οικονομίας οφείλεται στον Μητσοτάκη, σαν να μην υπάρχει η πανδημία που έχει σαρώσει όλο τον κόσμο, δεν μπορεί να πείσει ότι διαθέτει και όραμα για το μέλλον.

Εκτός από τις υπερβολές, η αδυναμία της Κουμουνδούρου να αρθρώσει σαφή πολιτικό λόγο και κυρίως με προοδευτικό τόνο, όπως διατείνεται ότι είναι η φυσική θέση του κόμματος, δίνει στη Νέα Δημοκρατία την ευχέρεια να κινηθεί σε χώρους πέραν της Κεντροδεξιάς, δίνοντας στην κυβέρνηση χαρακτηριστικά απόλυτης κυριαρχίας.

Κανείς δεν έχει καταλάβει έως τώρα εάν ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με την ανάγκη νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων για να αντιμετωπίσουμε την τουρκική προκλητικότητα ή έχει μείνει στη γραμμή του παρελθόντος, που είχε συμπυκνωθεί στο σύνθημα «θα το ρισκάρουμε». Οι πολίτες ζητούν συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις ενώ συγκρίνουν το επίπεδο της σημερινής διακυβέρνησης με την περίοδο Τσίπρα. Για τους λόγους αυτούς δεν φτάνει το ωραίο «περιτύλιγμα», χρειάζεται και πειστικό περιεχόμενο, που αποτελεί και το δομικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕ ΤΙΣ… ΚΑΜΗΛΕΣ

Το ανέκδοτο είναι παλιό. Οταν ανατέθηκε σε μία κρατική επιτροπή να «κατασκευάσει» ένα άλογο δημιουργήθηκε το είδος της καμήλας. Η αστοχία με τις γιγαντιαίες παιδικές μάσκες που μοιράστηκαν στα σχολεία ανέδειξε τον γραφειοκρατικό αλλά και επιπόλαιο εντέλει τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ένα τμήμα της κρατικής μηχανής.

Η συνυπευθυνότητα οδηγεί στην ανευθυνότητα, 48 ώρες μετά τις υπερμεγέθεις μάσκες, όλοι φαίνεται ότι έπραξαν το σωστό, ακολουθώντας επίσημες οδηγίες, με το γνωστό ολέθριο αποτέλεσμα. Το φιάσκο αυτό ας γίνει ένα μάθημα, το κράτος δεν μπορεί να έχει το ρόλο του μεσάζοντα, ούτε είναι εύκολο να ανταποκριθεί σε πιεστικούς χρόνους, με δεδομένη τη γραφειοκρατία που επικρατεί στις δημόσιες συμβάσεις.

Αντί να προμηθευτεί το Δημόσιο τις μάσκες στήνοντας ένα απέραντο δίκτυο διανομών, θα μπορούσε να επιδοτήσει την αγορά τους, κάθε γονέας θα μπορούσε να προμηθευτεί από το μαγαζί της γειτονιάς του το ζευγάρι με τις μάσκες για τα παιδιά του. Οχι τίποτα άλλο αλλά βρήκε και θέμα αντιπολίτευσης ο ΣΥΡΙΖΑ, που ασκεί κριτική μέχρι και για τον όγκο νερού που χωρούν τα παγουρίνο.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr