Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Ο Τούρκος πρόεδρος, που επιδιώκει να ξεπεράσει το κεμαλικό παρελθόν της χώρας του και να διεκδικήσει για την Τουρκία ρόλο περιφερειακής υπερδύναμης στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, έχει στριμωχθεί πολιτικά στο εσωτερικό του. Η οικονομία της χώρας καταρρέει, μαζί με την τουρκική λίρα, και βρίσκεται στα πρόθυρα επιβολής κεφαλαιακών περιορισμών.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το άρθρο του καθηγητή Ιστορίας του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Γέιλ, Σλαν Μίκαϊλ, στο περιοδικό «Τime», όπου περιγράφει το νεοοθωμανικό όραμα του Ερντογάν, παραθέτοντας τις πρόσφατες τακτικές κινήσεις του, από τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε τζαμιά μέχρι τον εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και την υποδοχή αντιπροσωπείας της Χαμάς στην Αγκυρα. «Η παλινόρθωση του Ισλάμ στο εσωτερικό της Τουρκίας πάει χέρι χέρι με τη διασφάλιση φυσικών πόρων και την επιβολή της τουρκικής ισχύος στο εξωτερικό, αλλά και με την καταπίεση στο εσωτερικό. Οι δημοκρατικοί άνθρωποι στην Τουρκία, τη Μέση Ανατολή και σε ολόκληρο τον κόσμο θα πρέπει να ανησυχούν», σημειώνει.
Δεν γνωρίζουμε εάν οι πραγματικές βλέψεις του Ταγίπ Ερντογάν είναι να αναδειχθεί, όπως υποστηρίζει ο καθηγητής, σε νέο Σελίμ Α’, που ήταν ο πρώτος Οθωμανός σουλτάνος που έλαβε τον τίτλο του χαλίφη του Ισλάμ και επί των ημερών του, πριν από 500 χρόνια, η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξελίχθηκε σε μια τεράστια παγκόσμια αυτοκρατορία και η καρδιά του αραβικού κόσμου πέρασε στον έλεγχο των Οθωμανών. Ή αν επιθυμεί περισσότερο να μοιάσει στον διάδοχο του Σελίμ, Σουλεϊμάν Α΄ τον Μεγαλοπρεπή, που υπήρξε ο επιφανέστερος των σουλτάνων, καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφθασε στη μέγιστη γεωγραφική της επέκταση και στο απόγειο της δύναμής της.
Το βέβαιο είναι ότι ο Ερντογάν τα μετρά όλα με την ισχύ, για αυτό βρυχάται κατά της Ελλάδας που έχει διαμορφώσει ισχυρές συμμαχίες στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο και υπέγραψε σημαντικές συμφωνίες, και κατά της Γαλλίας που στηρίζει σθεναρά τη χώρα μας, αλλά και θέλει να εδραιώσει τον ρόλο της ως της ισχυρότερης χώρας της Μεσογείου και πρώτης στρατιωτικής δύναμης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής