Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Η αντιπολίτευση -και σωστά από την πλευρά της, αφού αυτή είναι η δουλειά της- βρίσκει τα μέτρα ανεπαρκή για τη στήριξη της οικονομίας. Λογικό – καμία αντιπολίτευση στον κόσμο δεν θα έσπευδε ποτέ να υιοθετήσει τα μέτρα της κυβέρνησης, διότι τότε θα έπρεπε να περάσει στη συμπολίτευση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε χθες την πρότασή του, που έχει να κάνει με τη χρήση του περίφημου «μαξιλαριού» των 36 δισεκατομμυρίων ευρώ, για τα μισά εκ των οποίων υπάρχει το γνωστό ζήτημα ότι είναι δεσμευμένα για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους. Και σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι σαφές ότι κάθε ευρώ που δίνεται προστίθεται στο έλλειμμα – κι αν το φτάσουμε στα επίπεδα του 2009, η πρόβλεψη Τσίπρα για δυσκολία στο δανεισμό θα γίνει αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Εν ολίγοις, θα καταπολεμήσουμε τον ιό και θα πάμε από Μνημόνιο…
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Σε κάθε περίπτωση, η επάρκεια ή μη των μέτρων δεν μπορεί να κριθεί σήμερα, ούτε καν με τη λήξη του συναγερμού – αν θεωρήσουμε ότι αυτό θα συμβεί, κάποια στιγμή. Η αποτελεσματικότητα των μέτρων θα κριθεί στο τέλος της χρονιάς – και θα έχει να κάνει με το τι θα έχει αποφέρει κάθε ευρώ που δίνεται σήμερα στην οικονομία. Από το ποιος θα είναι ο πολλαπλασιαστής, δηλαδή, σε μία κατάσταση πρωτόγνωρη, όπου δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης…
Ολα θα κριθούν από το κατά πόσον τα -όποια- μέτρα θα επανεκκινήσουν την οικονομία σε τέτοιο βαθμό, που θα μειώσουν σε ετήσια βάση την προβλεπόμενη ύφεση. Με την έννοια αυτή, ακόμα μεγαλύτερη σημασία από τα χρήματα που δίνονται σήμερα θα έχουν τα χρήματα που θα δοθούν αμέσως μετά τη λήξη του συναγερμού – διότι τότε θα πρέπει οι καταναλωτές να μπορέσουν να στηρίξουν την αγορά. Και αυτό προϋποθέτει να υπάρχουν χρήματα – το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν δουλειές και πάει λέγοντας.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου