Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Προφανώς οι συναναστροφές του με τον Ραγκούση και την Ξενογιαννακοπούλου δεν είναι τυχαίες των αποφάσεών του. Ομως θα έπρεπε τουλάχιστον κάποιος από τον κύκλο της Κουμουνδούρου να ενημέρωνε τον κ. Τσίπρα για τις πολιτικές «γκάφες» του Γιώργου Παπανδρέου ώστε να μην τις επαναλαμβάνει και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Για παράδειγμα, προχθές ο κ. Τσίπρας από τις Βρυξέλλες έσπευσε να καταγγείλει τον Μητσοτάκη ότι απεμπόλησε κοινοτικά κονδύλια εν όψει της Συνόδου Κορυφής για τον νέο κοινοτικό προϋπολογισμό.

Είπε συγκεκριμένα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

«Ως πρωθυπουργός διεκδίκησα με επιμονή και μεθοδικότητα να υπάρχουν επιπρόσθετα κονδύλια ύψους 7,5 δισ. ευρώ, ως ελάχιστο μέτρο αναγνώρισης των θυσιών του ελληνικού λαού. Ο κ. Μητσοτάκης δεν συνέχισε αυτή τη διεκδίκηση. Οχι μόνο την απεμπόλησε ολοκληρωτικά άλλα δεν συμμετείχε στη Σύνοδο που διοργάνωσε ο Πορτογάλος πρωθυπουργός, προκειμένου να διεκδικήσει συμμαχίες και να θέσει το πλαίσιο των ελληνικών διεκδικήσεων. Προσέρχεται λοιπόν στη Σύνοδο Κορυφής χωρίς να υπάρχει καμία θετική προσδοκία για κάτι καλύτερο για τη χώρα».

Καταρχάς, ο κ. Τσίπρας επινόησε 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν υπάρχουν σε κανέναν λογαριασμό, προφανώς θα τα προσθέσει στα άλλα 5,5 δισεκατομμύρια που υποτίθεται ότι είχε αφήσει στην Τράπεζα της Ελλάδος για τη χρηματοδότηση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Επιπλέον βιάστηκε να ασκήσει κριτική στον Μητσοτάκη, πριν καν ξεκινήσει η Σύνοδος των ηγετών.

Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου το 2005, όταν ο Κώστας Καραμανλής συμμετείχε στη Σύνοδο Κορυφής για το νέο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης. Ελεγε τότε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι ο Καραμανλής δεν πρέπει να γυρίσει στην Ελλάδα εάν δεν φέρει μαζί του τουλάχιστον 19 δισεκατομμύρια ευρώ ενώ τον κατηγορούσε για αδράνεια, τονίζοντας ότι απλώς συμμετέχει στην οικογενειακή φωτογραφία των ηγετών της Συνόδου.

Λίγα 24ωρα αργότερα ο Καραμανλής πέτυχε την εξασφάλιση ποσού 20,1 δισεκατομμυρίων, που μαζί με την εθνική συμμετοχή συγκροτούσαν ένα επενδυτικό κεφάλαιο άνω των 24 δισεκατομμυρίων και … γύρισε στην Ελλάδα με αυξημένα κονδύλια για τους αγρότες και αναπτυξιακούς πόρους μέσω των διαρθρωτικών ταμείων.

Στην πολιτική ποτέ δεν πρέπει να προδικάζεις αποτελέσματα και κυρίως να ποντάρεις σε αποτυχίες για να φανείς επιτυχημένος. Ο κ. Τσίπρας φέρθηκε με επιπολαιότητα στο ζήτημα του νέου κοινοτικού προϋπολογισμού και προέτρεξε να επιτεθεί στον Ελληνα πρωθυπουργό εν μέσω διαπραγματεύσεων και ενώ σημειώνονται διαφωνίες μεταξύ των μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η Ελλάδα διεκδικεί σημαντικά κονδύλια για το μεταναστευτικό και την αγροτική μας οικονομία αλλά η μεμψιμοιρία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοηθά ούτε τη χώρα ούτε τον ίδιο.

Εάν έχει αμφιβολίες ας ρωτήσει τον Ραγκούση, που είδε από πρώτο χέρι ότι οι λεονταρισμοί του Γιώργου Παπανδρέου το 2005 τον οδήγησαν στην ήττα του 2007.

Η ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Το 2019 έκλεισε με τις εξαγωγές και τον τουρισμό σε ανοδική πορεία. Η ενδυνάμωση της εξωστρέφειας της οικονομίας είναι η μοναδική βιώσιμη διέξοδος από την κρίση. Τα καλά στοιχεία για την τουριστική κίνηση και τις εξαγωγές αποτελούν τη βάση για επιτάχυνση της ανάπτυξης το 2020 μόνο που η κυβέρνηση οφείλει να τρέξει τις μεταρρυθμίσεις σε ψηφιοποίηση του Δημοσίου και βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος. Η Ελλάδα δείχνει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά στην ευρωζώνη, με αιχμή τους τομείς όπου έχει συγκριτικό πλεονέκτημα. Αγροτική οικονομία, τουρισμός, πολιτισμός. Εάν σε αυτούς τους τομείς προσθέσουμε τη σταδιακή ανάκαμψη της μεταποίησης και την αναγέννηση της αγοράς ακινήτων, τότε ο στόχος του προϋπολογισμού για ανάπτυξη 2,8% μοιάζει εφικτός.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση