Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Δεύτερη ήταν τον Δεκαπενταύγουστο του 2015, για λόγους κοινής λογικής: Ζήτησε δημοψήφισμα έτοιμος να βγάλει την Ελλάδα από την Ε.Ε.; Οχι. Προκήρυξε το δημοψήφισμα για να δείξει στους «αγανακτισμένους» που τον είχαν κάνει πρωθυπουργό: «Ορίστε, εγώ θέλω να βγούμε από την Ε.Ε. αλλά οι… ναιναίκοι είναι πλειοψηφία! Τι θέλετε να κάνω;». Ελα όμως που οι «όχι-όχι»- όρνιθές του βγήκαν περισσότεροι; Οθεν και έκανε την kolotoumba με την οποία έκλεισε τη δεύτερη φορά Αριστερά.

Η τρίτη φορά Αριστερά ήρθε στις εκλογές που ακολούθησαν: Σεπτέμβρη 2015. Είχε υπογράψει ο Τσίπρας το Μνημόνιο το οποίο… κατήγγελλε από το 2012. ΔΕΝ είχε καταργήσει κανέναν ΕΝΦΙΑ. Δεν αύξησε ποτέ στα 752 ευρώ τον πρώτο μισθό. Το σύνθημα με το οποίο κέρδισε χιλιάδες ψήφους αφελών «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» είχε μεταβληθεί σε «και οι τράπεζες σε χέρια ξένου τραπεζίτη». Είχε δεχθεί την ενεχυρίαση των χρυσαφικών και ουχί μόνον των ασημικών επί 99 έτη και άλλα ων ουκ έστι αριθμός, που αποτέλεσαν το μετερίζι από το οποίο ο ίδιος εξορμούσε κατά «των γερμανοτσολιάδων» και της Μέρκελ, πριν της βάλει μετάνοια φιλώντας της το χέρι.

Καπάκι ακολούθησε η τέταρτη φορά Αριστερά: Τέσσερα χρόνια γάμου με τον Πάνο Καμμένο που δεν θα έληγε, αν δεν έπρεπε ο καθένας τους να πάει σε εκλογές πουλώντας το δικό του αφήγημα: Ο Πάνος ως μακεδονομάχος και ο Αλέξης ως δωρητής της συμφωνίας Πρεσπών στην κ. Μέρκελ και στον κ. Τραμπ, για τον οποίο επεφύλαξε αυτός -ναι αυτός!- μόνον επαίνους. (Και ο Κυριάκος πήγε στον Λευκό Οίκο κι έμεινε στο Μπλερ Χάουζ, αλλά γλείψιμο ούτε είδαμε ούτε ακούσαμε…).

Και τώρα βαδίζει ο Τσίπρας πλησίστιος στη δημιουργία της πέμπτης φοράς Αριστεράς. Στόχος του είναι να συνάψει γάμο με το ΚΙΝ.ΑΛ.-ΠΑΣΟΚ με το σκεπτικό: Αφού έχω το μισό ΠΑΣΟΚ ως εξαπτέρυγα στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί να μην εξαφανίσω και το υπόλοιπο;

Είμαι απολύτως βέβαιη ότι η Φώφη Γεννηματά δεν βρίσκεται σε έσχατη εσωκομματική απελπισία ώστε να αποφασίσει απονενοημένο διάβημα. Κι επειδή μια χαρά τη βλέπω, τα της σύγκλισης -μέσω των καφέδων στο ΦΙΛΙΟΝ- τα αποτιμώ… κάτι να είχαμε… να λέγαμε. Εκτός κι αν η Φώφη πιστεύει ότι μπορεί να… ρυμουλκήσει τον Τσίπρα στη σοσιαλδημοκρατία. Τόσα χρόνια που παρακολουθώ τις πολιτικές κινήσεις της, το μόνο που δεν μπορεί κανείς να της προσάψει είναι αφέλεια. Κατά τη γνώμη μου, της πέφτει βαρύ να τη σύρει στην Κουμουνδούρου με το άρμα του ο Τσίπρας, ως εγκαίνιον της πέμπτης φοράς Αριστεράς.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου