Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οι περισσότεροι υπουργοί που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις εμφανίζονταν τουλάχιστον αρνητικοί μπροστά στην εφαρμογή των δεσμεύσεων που είχαν αναλάβει με τις υπογραφές τους το καλοκαίρι του 2015. Για παράδειγμα ο υπουργός Ενέργειας Παναγιώτης Σκουρλέτης μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν συναινεί στην πώληση του 17% της ΔΕΗ, αν και έχει συνυπογράψει την παραχώρηση του μεριδίου στο ΤΑΙΠΕΔ. Με άλλα λόγια το Μαξίμου επιχειρεί να κάνει «μνημονιακότερο» το νέο υπουργικό σχήμα απομακρύνοντας όσους παίζουν «καθυστερήσεις» ή δηλώνουν την αντίθεσή τους ανοικτά.

Επιπλέον ο πρωθυπουργός επιχειρεί με τον ανασχηματισμό να κερδίσει πολιτικό χρόνο ελπίζοντας σε βελτίωση των συνθηκών στην αγορά. Ομως οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα δεν μπορούν να ανατρέψουν το αρνητικό πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία για τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ για να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση στο μέτωπο της πραγματικής οικονομίας απαιτείται χρόνος.

Ο ανασχηματισμός έπρεπε να είχε γίνει πέρυσι, με άλλη σύνθεση της κυβέρνησης μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου για τρεις βασικούς λόγους:

-Πέρυσι ο κ. Τσίπρας ήταν ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Η Νέα Δημοκρατία βρισκόταν στη δίνη εσωκομματικής κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρούσε προβάδισμα 10 μονάδων ενώ η κυβέρνηση είχε νωπή λαϊκή νομιμοποίηση να εφαρμόσει το μνημόνιο που υπέγραψε. Ο πρωθυπουργός δεν αξιοποίησε σωστά τον πολιτικό χρόνο. Διατήρησε στο σχήμα υπουργούς που δεν συμφωνούσαν με τις πολιτικές του μνημονίου και αναλώθηκε σε άσκοπες μάχες τις οποίες έχασε εύκολα, όπως με τις υποθέσεις των υποκλοπών του ΔΝΤ, των τηλεοπτικών αδειών ή της πολιτικής διαπραγμάτευσης με τη Μέρκελ για ρύθμιση του χρέους.

Τώρα ο πρωθυπουργός είναι πολιτικά ανίσχυρος, η δημοτικότητά του έχει καταβαραθρωθεί, ενώ η ψαλίδα της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη.

Δεύτερον, η κοινωνία «βράζει» με την κυβέρνηση. Αντί να σταθεροποιηθεί η κατάσταση όπως υποστήριζε πέρυσι ο κ. Τσίπρας και να έρθει η «Ανάσταση» της οικονομίας από το Πάσχα, οι πολίτες σε ποσοστά άνω του 80% εκτιμούν ότι η κατάσταση του νοικοκυριού τους θα επιδεινωθεί τους επόμενους 12 μήνες λόγω της υπερφορολόγησης και της μείωσης των εισοδημάτων.

Τρίτον, η εικόνα στην οικονομία είναι αποκαρδιωτική, ενώ οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν σε ζητήματα όπως η διαχείριση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων ή οι αποκρατικοποιήσεις για να αποδώσουν στην ενίσχυση της ρευστότητας απαιτούν χρόνο, που δεν υπάρχει για την κυβέρνηση.

Ο κ. Τσίπρας σπατάλησε 12 μήνες πιστεύοντας ότι θα είναι για πάντα κυρίαρχος του παιχνιδιού. Τώρα «τρέχει αλλά δεν προλαβαίνει» γιατί δεν έμαθε το μάθημα της περιόδου Βαρουφάκη: «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα».

Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ 14ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Μπορεί η επικαιρότητα να περιστρέφεται γύρω από τον ανασχηματισμό αλλά η κρίσιμη ημερομηνία για την οικονομία είναι η 14η Νοεμβρίου, όταν η Στατιστική Υπηρεσία ανακοινώσει τις πρώτες της εκτιμήσεις για το ΑΕΠ του τρίτου τριμήνου. Εάν τα πρώτα μαντάτα δεν είναι καλά σε ό,τι αφορά την αποκλιμάκωση της ύφεσης, κυρίως λόγω της αρνητικής πορείας στα έσοδα από τον τουρισμό, τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν για την κυβέρνηση και κυρίως την εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

Δεν μπορεί να ερμηνευθεί εύκολα η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίσει την τροπολογία Παππά για «αναστολή» και όχι «κατάργηση» του επίμαχου άρθρου 2 Α για τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών. Ιδίως όταν ο υπουργός Επικρατείας λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση της Βουλής επέμενε μέσω του Σκάι στον αριθμό «4» των αδειών και στην εφαρμογή του νόμου του με «μικρή καθυστέρηση». Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν αντιλήφθηκε την παγίδα του υπουργού και τώρα δέχεται εσωκομματικά πυρά…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου