Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Η δεκαετής μνημονιακή Οδύσσεια ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο. Οι πολίτες το 2015 μαγεύτηκαν από τις «Σειρήνες» του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. Πίστεψαν ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε το μαγικό ραβδάκι για να αντιμετωπίσει τη λιτότητα και τελικώς πλήρωσαν ακριβά τα πειράματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ελλάδα έχει μπροστά της πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσει όχι μόνο στην οικονομία αλλά σε βασικούς τομείς διακυβέρνησης, όπως είναι η Παιδεία, η Υγεία και η Δημόσια Διοίκηση. Οι πολίτες εμπιστεύθηκαν τον κ. Μητσοτάκη και του έδωσαν καθαρή εντολή τετραετίας προκειμένου να εφαρμόσει το πρόγραμμά του για λιγότερους φόρους, φιλικό επενδυτικό περιβάλλον και επιστροφή της λογικής όχι μόνο στο σύστημα διακυβέρνησης αλλά και στον τρόπο ζωής.
Ο πήχυς που άφησε ο Τσίπρας είναι χαμηλός αλλά οι απαιτήσεις των ψηφοφόρων από το νέο πρωθυπουργό υψηλές. Ο κ. Μητσοτάκης, με την εργατικότητα και μεθοδικότητα που τον διακρίνουν, κατάφερε να οδηγήσει τη Νέα Δημοκρατία στο 40% μέσα σε 3,5 χρόνια. Ανέλαβε τα ηνία του κόμματος σε δύσκολες πολιτικές συνθήκες και κατάφερε να διευρύνει την απήχησή του σε κοινό πέραν των τειχών της Κεντροδεξιάς, αλλά και να το ανανεώσει με νέα πρόσωπα και φρέσκιες ιδέες.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι δεν εγκατέλειψε ποτέ τις προγραμματικές του θέσεις, ούτε ενέδωσε στους πειρασμούς να υποσχεθεί «προγράμματα Θεσσαλονίκης», ακόμη και όταν ο Αλέξης Τσίπρας μοίραζε «διακοσάρια» στους συνταξιούχους, λίγες ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές.
Οι πολίτες καλούν τον κ. Μητσοτάκη να πράξει το ίδιο και ως κυβερνήτης της χώρας. Να παραμείνει σταθερός στις θέσεις του, να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας ξεκινώντας από τον εκσυγχρονισμό του κράτους και την αναβάθμιση της Παιδείας και να ασκήσει φιλοεπενδυτική πολιτική για νέες δουλειές και εισοδήματα.
Η αυτοδυναμία της Ν.Δ. δίνει στο νέο πρωθυπουργό τις συνθήκες της πολιτικής σταθερότητας που απαιτούνται για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Ο Τσίπρας άφησε μεγάλες εκκρεμότητες, ανέλαβε δεσμεύσεις με τις υπογραφές του αλλά η θεωρία του «ελατηρίου» μπορεί να ενεργοποιηθεί καθώς αφαιρέθηκε από την εξίσωση της οικονομίας η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης, όπως οδήγησε τη Ν.Δ. στη μεγάλη νίκη, μπορεί να πετύχει το ίδιο για τη χώρα. Αρκεί να μείνει σταθερός στις ιδέες του και να κυβερνήσει με βασικό γνώμονα το εθνικό όφελος, χωρίς να μετρά διαρκώς το πολιτικό κόστος. Η ταπεινότητα που τον διακρίνει, ακόμη και στις στιγμές του προσωπικού του θριάμβου, είναι το στοιχείο που μπορεί να κάνει τη διαφορά ώστε η Ελλάδα πραγματικά να πετύχει τη μεγάλη επιστροφή στην ισχυρή ανάπτυξη και στον πυρήνα της ευρωζώνης.
Η στασιμότητα του ΚΙΝΑΛ
Το Κίνημα Αλλαγής πλήρωσε την αμφισημία του σχετικά με την επόμενη ημέρα των εκλογών αλλά και την απόφαση της ηγεσίας του να απομακρύνει από τα ψηφοδέλτια τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ενα τμήμα του μεταρρυθμιστικού κοινού στράφηκε προς τη Νέα Δημοκρατία ενώ το ΚΙΝ.ΑΛ. είχε απώλειες και προς την πλευρά του ΣΤΡΙΖΑ. Η αυτοδυναμία της Ν.Δ. θα δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα στο κόμμα καθώς δεν υπάρχει προοπτική συνεργασίας και αυτό το στοιχείο για το ΚΙΝ.ΑΛ., που είχε «κουλτούρα» εξουσίας, μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά. Αυτό που προκύπτει με σαφήνεια για την περίπτωση του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι ότι εάν δεν έχεις καθαρή θέση για μεγάλα ζητήματα όπως είναι η μετεκλογική συμπεριφορά, τότε δεν μπορείς να συγκινήσεις νέους ψηφοφόρους.
Από την έντυπη έκδοση
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου</