Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Ενα ποσοστό γύρω στο 7%-8% να ψηφίζει το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Το 30% των πολιτών να εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚ καθυβρίζοντάς το για τα πεπραγμένα του και να ψηφίζει πανηγυρίζοντας το νέο ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ. Το 4% να αποφασίζει να βάλει στη Βουλή τον Βασίλη Λεβέντη ύστερα από δεκαετίες… τρολαρίσματος. Κάποιοι να ορκίζονται πίστη στον… καραμανλισμό και να στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα.
ΚΑΠΟΙΟΙ πιστεύουν στους ψεκασμούς. Κάποιοι, και ήταν αρκετοί αυτοί, πίστεψαν ότι με την ψήφο τους στο δημοψήφισμα θα «ακύρωναν» τα Μνημόνια. Κάποιοι έκαναν είδωλο τον Ντάνο του Survivor λες και είχε ανακαλύψει την… πυρίτιδα. Κάποιοι, και δεν είναι λίγοι, τρέχουν κάθε μέρα να πάρουν το «Μακελειό» για να δουν ποιοι πολιτικοί «ψήνουν το ψάρι και από τις δύο πλευρές». Κάποιοι ντύνονται… Μεγαλέξανδροι και ανεβαίνουν σε άλογα πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσουν τη Μακεδονία.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ απίστευτα πράγματα και καταστάσεις με τα οποία παθιαζόμαστε και για τα οποία διχαζόμαστε. Αλλά το να φτάσουμε στο σημείο να αναγορευθεί ο Παύλος Πολάκης… sex symbol και γενικότερα σύμβολο ενός υποτιθέμενου «αντισυστημικού αγώνα» ξεπερνάει κάθε φαντασία.
Ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι ένας εκπληκτικός καλλιτέχνης. Πολυτάλαντος. Ιδιοφυής. Γράφει στίχους, μουσικές, τραγουδάει, δίνει παραστάσεις που μιλούν στην καρδιά και την ψυχή. Δικαίωμά του να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ ή ό,τι άλλο θέλει. Και να το δηλώνει. Είναι δημόσιο πρόσωπο.
Αντιπολίτευση… υπονομευτική…
ΑΛΛΑ το ζήτημα δεν είναι αν συμφωνεί πολιτικά με τον Πολάκη. Το ζήτημα είναι ότι συμφωνεί με τον… πολακισμό. Βγήκε λοιπόν ο συμπαθέστατος Κραουνάκης και είπε πως «μ’ αρέσει ο τσαμπουκάς του, είναι ο μόνος που τολμά» και στη συνέχεια το… τερμάτισε δηλώνοντας πως «όλοι τον θέλετε, λούγκρες, τον ψηλό τον Κρητίκαρο» καταγγέλλοντας τους επικριτές του υπουργού.
ΠΑΜΕ πάλι. Το πρόβλημα με τον Πολάκη δεν είναι το τι λέει και υποστηρίζει. Αλλά ο τρόπος που τα λέει, η συμπεριφορά του. Ο τραμπουκισμός. Αυτό το στιλάκι όταν φωνάζει απειλώντας «μόνος μου και όλοι σας, σας… έχω». Είναι ο κλασικός τύπος του Ελληναρά. Που σαν παιδί κάνει μπούλινγκ σε όποιον είναι αδύναμος ή έχει κάποια ιδιαιτερότητα. Που σαν ενήλικας οδηγός προκαλεί τους υπόλοιπους «να βγουν έξω, για να τους δείξει» και να τους ρίξει ξύλο.
ΑΥΤΗ η μαγκιά. Βαρυμαγκιά, ψευτομαγκιά, δεν έχει σημασία. Είναι η μαγκιά της παρακμής, της κοινωνικής χρεοκοπίας, που ήρθε πολύ πριν από την οικονομική χρεοκοπία. Η μαγκιά του χρυσαυγίτη που ξυλοκοπεί το μετανάστη. Η μαγκιά του «έξυπνου» που κλέβει τη σειρά των άλλων. Η μαγκιά των δολοφόνων που λίντσαραν τον Ζακ. Η μαγκιά εκείνου που καίει ξύλα με 8 μποφόρ και προκαλεί 100 θανάτους στο Μάτι. Η μαγκιά του πολιτικού που κοροϊδεύει τους ψηφοφόρους. Η μαγκιά του στρέιτ που αποκαλεί ρατσιστικά «λούγκρες» τους ομοφυλόφιλους.
ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημα, αγαπητέ Σταμάτη Κραουνάκη. Καλά κάνεις και ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν μπορείς να «παίρνεις κόκκινα γυαλιά» και αποθεώνοντάς τον να νομιμοποιείς τον πολιτικό τραμπουκισμό.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ, αγαπητέ Σταμάτη Κραουνάκη, όταν έγραφες το στίχο «για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου» δεν θα είχες στο μυαλό σου το βαρύμαγκα Πολάκη. Αυτός ο στίχος είναι από το τραγούδι «Παιδιά ενός κατώτερου Θεού» και αφορά όλα εκείνα τα παιδιά τα οποία τραμπουκίζουν καθημερινά διάφοροι… Πολάκηδες. Κρίμα!
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου