Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*
Οι εντυπώσεις που έχουν απομείνει, σε σχέση με έναν πολιτικό ηγέτη ο οποίος πήγε στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 με δημοτικότητα ανώτερη του 60% και τώρα είναι υποχρεωμένος να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις με δημοτικότητα μόλις 26%, δεν έχουν σχέση με την πολιτική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί.
Ολες οι πρωτοβουλίες που παίρνει ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας οδηγούνται σε αδιέξοδο. Η αίσθηση πολιτικής αδυναμίας που δημιουργείται σε αυτόν και το περιβάλλον του οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές, όπως είναι η προκλητική απόλαυση της εξουσίας σε δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Η αναβάθμιση του «μενού» του πρωθυπουργικού αεροσκάφους με 15 διαφορετικά πιάτα και ετήσιο κόστος 60.000 ευρώ για τους σκληρά φορολογούμενους πολίτες αναδεικνύει το επικοινωνιακό και το πολιτικό κατάντημα της εξουσίας.
Χωρίς τον Γιάννη Μπουτάρη
Η απόφαση του Γιάννη Μπουτάρη να μη διεκδικήσει ξανά τη δημαρχία στη Θεσσαλονίκη φέρνει σε δύσκολη θέση τον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του. Αποκαλύπτει την αυτοδιοικητική τους γύμνια σε μια πόλη οι πολίτες της οποίας αισθάνονται θιγμένοι από τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ για το «Μακεδονικό».
Ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να καλυφθεί πολιτικά πίσω από τον κ. Μπουτάρη στη βάση μιας δήθεν αντιφασιστικής συσπείρωσης «καπελωμένη» από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το τέλος της αυτοδιοικητικής πορείας του κ. Μπουτάρη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα λάθη που έκανε στο χειρισμό του Μακεδονικού και προετοιμάζει τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ για τη σκληρή εκλογική τιμωρία που έρχεται στη Βόρεια Ελλάδα.
Η «επιχείρηση Μπουτάρη», την οποία οργάνωσε προσωπικά ο κ. Τσίπρας, κατέληξε σε εντυπωσιακό πολιτικό αυτογκόλ.
Οι διορισμοί που δεν θα γίνουν
Υπό το πρόσχημα του χωρισμού του κράτους και της Εκκλησίας ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να κερδίσει τις εντυπώσεις σε ένα αριστερόστροφο ακροατήριο που δηλώνει απογοητευμένο με την οικονομική και την κοινωνική πολιτική του και να ανοίξει το δρόμο σε 10.000 ψηφοθηρικές προσλήψεις.
Μπόρεσε να εντυπωσιάσει τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο αλλά δεν έδειξε την αναγκαία αυτοσυγκράτηση και τίναξε στον αέρα τη συμφωνία με αυτόν διαφημίζοντας την αντικατάσταση περίπου 10.000 ιερέων που θα έφευγαν από το μισθολόγιο του Δημοσίου αλλά θα συνέχιζαν να πληρώνονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό με 10.000 νέους υπαλλήλους που επρόκειτο να προσληφθούν.
Οι ιερείς και οι μητροπολίτες ήταν από την αρχή επιφυλακτικοί για τους χειρισμούς Ιερώνυμου και Τσίπρα. Ο προβληματισμός μετατράπηκε σε οργή όταν κατάλαβαν ότι ο πρωθυπουργός προσπαθούσε να «καπελώσει» τον Αρχιεπίσκοπο εις βάρος της επαγγελματικής εξασφάλισης των ιερέων και για να ανοίξει ο δρόμος σε μαζικούς κομματικούς διορισμούς.
Με το χειρισμό αυτής της υπόθεσης ο κ. Τσίπρας επιβεβαίωσε την έλλειψη πολιτικής κρίσης που τον χαρακτηρίζει και την ιδιότητα που έχει να ευτελίζει όλες τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται.
«Κάθαρση» για γέλια και για κλάματα
Με βάση τον προεκλογικό σχεδιασμό του κ. Τσίπρα η «επιχείρηση κάθαρση» θα ήταν το «υπερόπλο» του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι τέτοια η προχειρότητα που οργανώθηκε από τον ίδιο και το σύστημα Μαξίμου, ώστε αρχίζει να έχει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Στο σκάνδαλο της Novartis η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να βάλει σε τάξη την ελβετική πολυεθνική, να εξουδετερώσει το κύκλωμα χιλιάδων συνεργατών που έχει δημιουργήσει εις βάρος των δημόσιων οικονομικών και να διεκδικήσει τις αναγκαίες αποζημιώσεις. Αφησε αυτή τη δύσκολη αλλά αναγκαία δουλειά στις αμερικανικές Αρχές, οι οποίες επιβάλλουν στη Novartis πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων για τις ανεπίτρεπτες εμπορικές πρακτικές της στην Ελλάδα. Η ελβετική πολυεθνική είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και γι’ αυτό ισχύει γι’ αυτήν η αμερικανική νομοθεσία ακόμη και για την εκτός ΗΠΑ δραστηριότητά της.
Το μόνο που έκανε το σύστημα Μαξίμου ήταν να στοχοποιήσει δέκα πολιτικούς που σε αυτή τη φάση θεωρεί αντιπάλους και να προσφέρει πλήρη κάλυψη στην εταιρία εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Η διαχείριση του σκανδάλου της Novartis ήταν το ξεκίνημα ενός πολιτικού κατήφορου, τον οποίο συνόψισε ο κ. Πολάκης με τη φράση «πρέπει να βάλουμε κάποιους φυλακή πριν από τις εκλογές για να ανακάμψουμε».
Καλύπτοντας επιχειρηματικά συμφέροντα εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, στοχοποιώντας πολιτικούς αντιπάλους και ξεχωρίζοντας πολιτικά «καλούς» και πολιτικά «κακούς» σε κάθε διαχειριστική υπόθεση, ο κ. Τσίπρας εκτέθηκε ανεπανόρθωτα.
Η μανία με την οποία έστησε το σύστημα Μαξίμου μία κατηγορία εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Σημίτη μετατράπηκε σε ένα ακόμη πολιτικό αυτογκόλ. Συσπείρωσε το ΚΙΝ.ΑΛ. γύρω από την υπεράσπιση Σημίτη έναντι των κυβερνητικών μεθοδεύσεων βοηθώντας το να ξεπεράσει εσωτερικές διαφορές. Ανέδειξε τα πολιτικά κριτήρια στην επιλογή κατηγορουμένων, εφόσον πρώην υπουργοί που έβαλαν τις ίδιες διαχειριστικές υπογραφές θεωρούνται ένοχοι ή αθώοι ανάλογα με το αν εξυπηρετούν τον πολιτικό σχεδιασμό του κ. Τσίπρα, της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ώρα των απολαύσεων
Σύμφωνα και με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ φθάνει στο τέλος της, με τις εκλογές που θα γίνουν το αργότερο σε έντεκα μήνες.
Η διαπίστωση αυτή οδηγεί σε μια λογική προκλητικής απόλαυσης της εξουσίας μέχρι την τελευταία στιγμή.
Παρατηρούνται κυβερνητικές ακρότητες, οι οποίες αναδεικνύουν το επικοινωνιακό και το πολιτικό αδιέξοδο του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του.
Ετσι, η κυβερνητική πλειοψηφία καλύπτει τις παρανομίες Καμμένου ψηφίζοντας συνεχώς κατά της άρσης της βουλευτικής ασυλίας του. Με την επιλογή της γελοιοποιεί και την επιχειρηματολογία Τσίπρα υπέρ της συνταγματικής αναθεώρησης δήθεν για να καταργηθεί η θεσμοθετημένη ασυλία των πολιτικών. Με το ισχύον Σύνταγμα μπορεί να αρθεί η ασυλία βουλευτών και υπουργών, αλλά δεν το επιθυμεί η κυβερνητική πλειοψηφία όταν πρόκειται για δικά της στελέχη.
Το κλίμα «τελευταίες ημέρες της Πομπηίας» συμπληρώνει η απόφαση του Μαξίμου για εμπλουτισμό του «μενού» του πρωθυπουργικού αεροσκάφους με 15 πιάτα και με κόστος 60.000 ευρώ το χρόνο για τους φορολογουμένους. Η κ. Μπαζιάνα δεν θα φθάσει ποτέ στην απόλυτη εξουσία που οραματίζεται, πλησιάζει όμως στο απόλυτο «μενού».
*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]