Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΣΤΑ χαρτιά μένουν και οι επενδύσεις καθώς εγχώριοι και ξένοι παίκτες, βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, είτε αποτραβιούνται είτε απλά περιμένουν. Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η πραγματική οικονομία, ο ιδιωτικός τομέας, να ασφυκτιά από τα δάνεια και τις οφειλές προς το Δημόσιο, ενώ η ανεργία μπορεί να μειώνεται αλλά οι νέες θέσεις εργασίας προσφέρονται με μισθούς Βουλγαρίας.

ΟΛΑ αυτά συμβαίνουν λίγο πριν από την αυγή του 2019. Η κυβέρνηση, όμως, ζει στη δεκαετία του ’80. Εχει πολύ… σοβαρότερα ζητήματα να ασχοληθεί. Με το αν οι κληρικοί θα παραμείνουν δημόσιοι υπάλληλοι ή αν θα «φύγουν» από το Δημόσιο αλλά θα εξακολουθούν να πληρώνονται από το… Δημόσιο. Με το να υπόσχεται χιλιάδες διορισμούς για να αναβιώσει το «ελληνικό όραμα»: το βόλεμα με ρουσφέτι. Με το να τοποθετεί ως «υπεύθυνο των τραπεζών» τον κυρ Αλέκο Φλαμπουράρη, που θα πλήρωνε με… αέρα τα ομόλογα το 2015! Με το να καταφέρει επιτέλους να βάλει φυλακή πολιτικούς αντιπάλους, όπως ομολόγησε ο Πολάκης στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Με το αν η διοίκηση της ΕΡΤ θα ελέγχεται από τον Παππά, τον Τσακαλώτο ή τον Τζανακόπουλο. Με το να τοποθετήσει στην κρίσιμη θέση του γραμματέα διαχείρισης κοινοτικών κονδυλίων μια πρώην… τηλεφωνήτρια. Με το πώς κανείς δεν θα πειράξει τα «δικαιώματα» των Ρουβικωναίων και των μπαχαλάκηδων που μπουκάρουν ή καίνε όπου και ό,τι γουστάρουν. Με το αν ο «διακοσμητικός» Πρόεδρος Δημοκρατίας θα εκλέγεται με τρεις, με εννέα ψηφοφορίες από τη Βουλή ή θα στήνονται κάλπες για να τον επιλέξει ο λαός. Με το πώς θα μοιραστούν οι μεγάλες δουλειές στους διαπλεκόμενους. Με τα ψίχουλα που θα δώσει ως «κοινωνικό μέρισμα» αφού πρώτα έχει ξεζουμίσει τους πολίτες μέσω της υπερφορολόγησης και των κατασχέσεων ακόμα και για οφειλές κάτω των χιλίων ευρώ προς την εφορία.

Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια ακατάσχετη πολιτικολογία με μόνο στόχο να κρατηθεί λίγο παραπάνω στην εξουσία και να περισώσει όσο μπορεί τα εκλογικά ποσοστά της. Καμία επαφή με την πραγματικότητα, αλλά και καμία βούληση να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Για το Μαξίμου «όλα είναι μικροπολιτική». Αγνοούν τη ρήση «είναι η οικονομία, ανόητε», η οποία στην κρίσιμη καμπή που βρισκόμαστε δεν αφορά μόνο στους ψηφοφόρους, αλλά και στο μέλλον της χώρας.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]