Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη υπερασπίζονται συνήθως διαφορετικές πολιτικές από αυτές που εφαρμόζουν, ενώ καταλογίζουν ευθύνες στους πολιτικούς τους αντιπάλους για πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ που δεν τους αφορούν.

Ενας εκπαιδευμένος παρατηρητής σαν κι εμένα, με δεκαετίες στη δημοσιογραφία και στο δημόσιο βίο, μπορεί εύκολα να καταλάβει και να αναδείξει το παιχνίδι της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Η δυναμική των εξελίξεων όμως προσδιορίζεται από την κοινή γνώμη. Οι περισσότεροι πολίτες έχουν άλλες προτεραιότητες, δεν κάνουν επαγγελματική ανάλυση των κυβερνητικών αντιφάσεων. Καταλήγουν όμως στο συμπέρασμα ότι η κυβερνητική ηγεσία είναι εντελώς αναξιόπιστη και παίζει ρόλους εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Αυτή η διαπίστωση φαίνεται στα χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας και αξιοπιστίας της κυβέρνησης, καταλήγει όμως να αφορά στο μεγαλύτερο μέρος αν όχι το σύνολο του πολιτικού συστήματος.

Σεβασμός στο… δημοψήφισμα

Η προσέγγιση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης είναι γεμάτη πολιτικές μπλόφες και προσποιήσεις.

Υποκρίνεται ότι επιδιώκει τη συνταγματική αναθεώρηση και κάνει ό,τι μπορεί για να μη γίνει. Αναγκαία προϋπόθεση μιας επιτυχημένης συνταγματικής αναθεώρησης είναι η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για να πάνε στα περισσότερα ζητήματα με κοινές θέσεις που θα υποστηρίζονται από την πλειοψηφία της σημερινής και της επόμενης Βουλής.

Ο κ. Τσίπρας υποκρίνεται ότι μπορεί να επιβάλει τους όρους του στη Ν.Δ. και αδιαφορεί πλήρως για τις θέσεις και τις ευαισθησίες του κόμματος με τη μεγαλύτερη λαϊκή απήχηση. Για λόγους αποπροσανατολισμού προσποιείται το μεταρρυθμιστή, ενώ με τη μέθοδο που ακολουθεί βάζει στο χρονοντούλαπο την αναγκαία αναθεώρηση του Συντάγματος.

Πολιτικός ηθοποιός αποδεικνύεται και στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την οργάνωση δημοψηφισμάτων. Υποτίθεται ότι θέλει να δώσει τη δυνατότητα στο λαό να εκφράζεται με θεσμούς άμεσης δημοκρατίας αλλά είναι ο ίδιος που γελοιοποίησε την έννοια του δημοψηφίσματος.

Εθεσε μια δημοσιονομικού χαρακτήρα συμφωνία σε δημοψήφισμα, ενώ τα δημοσιονομικά θέματα υποτίθεται ότι δεν κρίνονται, για προφανείς λόγους, από το λαό. Το χειρότερο είναι ότι επιχειρηματολόγησε υπέρ του «ΟΧΙ», εξασφάλισε μια άνετη πλειοψηφία και το μετέτρεψε -με καθαρό μυαλό όπως μας διαβεβαιώνει- σε «ΝΑΙ».

Πρώτα γελοιοποίησε το θεσμό του δημοψηφίσματος και στη συνέχεια επείγεται να τον κατοχυρώσει χωρίς να διευκρινίζει ποια θα είναι τα ποσοστά συμμετοχής που θα εξασφαλίζουν την εγκυρότητά του και αν θα είναι δεσμευτικό ή απλά θα εκφράζεται ο λαός και θα κάνει ο πρωθυπουργός ό,τι θέλει, όπως το 2015.

Διορισμοί αντί για χωρισμό

Μια άλλη εντυπωσιακή σκηνοθεσία του κ. Τσίπρα έχει να κάνει με τον υποτιθέμενο χωρισμό κράτους και Εκκλησίας.

Σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει το αριστερό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ που υφίσταται αλλεπάλληλα πλήγματα εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής ανακοίνωσε ότι οι ιερείς δεν θα είναι πλέον δημόσιοι υπάλληλοι, εξέλιξη που ανοίγει θεωρητικά το δρόμο στην οικονομική ανεξαρτησία της Εκκλησίας και στο χωρισμό κράτους και Εκκλησίας.

Διευκρίνισε όμως ότι αυτοί που θα σταματήσουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι θα συνεχίσουν να πληρώνονται με 200 εκατ. το χρόνο από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Αξιοποίησε, μάλιστα, την προφανή αντίφαση για να επιχειρηματολογήσει υπέρ της πρόσληψης 10.000 δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι θα αντικαταστήσουν τους 10.000 ιερείς που χάνουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου αλλά εξακολουθούν να πληρώνονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Εχουμε να κάνουμε με έναν ιδιοτελή πολιτικό παραλογισμό, όπου ο πρωταγωνιστής υποκρίνεται ότι προωθεί το χωρισμό του κράτους από την Εκκλησία, ενώ προετοιμάζει την υπόσχεση μαζικών προσλήψεων σε προεκλογική περίοδο.

Οι διαφορετικοί ρόλοι που υποδύονται ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του και η κατά κανόνα αντιφατική πολιτική τους στόχευση μεγαλώνουν την κρίση του πολιτικού συστήματος.

Η λιτότητα της Ανγκελα Μέρκελ

Την περασμένη Τρίτη μίλησε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η καγκελάριος της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ. Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ την υποδέχθηκαν με πλακάτ κατά της λιτότητας και της εξασθένησης του κράτους πρόνοιας.

Οι ρολίστες του ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνονται ότι δίνουν μάχη στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά του νεοφιλελευθερισμού. Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες δεν έχουν καμία σχέση με το νεοφιλελευθερισμό, εφόσον υποστηρίζουν τη λεγόμενη κοινωνική οικονομία της αγοράς και στηρίζουν με συνέπεια το κράτος πρόνοιας. Αλλωστε, στην κυβέρνηση Μέρκελ συμμετέχουν και οι Σοσιαλδημοκράτες, που κινήθηκαν στην ίδια κατεύθυνση σε όλη τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου.

Στη Γερμανία έχουμε το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από την εποχή της επανένωσης των δύο γερμανικών κρατών, προγραμματισμένη αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων και μείωση των φορολογικών βαρών των νοικοκυριών, ιδιαίτερα σε όφελος των οικογενειών με παιδιά.

Παρ’ όλα αυτά οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να υποδεικνύουν οικονομική πολιτική στη Γερμανίδα καγκελάριο παραποιώντας τα βασικά χαρακτηριστικά της δικής της πολιτικής και κρύβοντας τα πραγματικά χαρακτηριστικά της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα.

Μπορεί η Γερμανία να έχει τη χαμηλότερη ανεργία των νέων στην ευρωζώνη αλλά αυτό είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια για τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε ρεκόρ ανεργίας των νέων. Μπορεί η κυβέρνηση Μέρκελ να αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων και των νοικοκυριών αλλά ούτε αυτό δεσμεύει τους εκπροσώπους μιας κυβέρνησης που δημιουργεί με εντυπωσιακή ταχύτητα τη γενιά των 360 ευρώ.

Θα χρειαστεί χρόνος και μεγάλη προσπάθεια για να συνέλθει το πολιτικό μας σύστημα από την κρίση αξιοπιστίας που έχουν προκαλέσει οι πρωταγωνιστές της μεγάλης σχολής των πολιτικών ηθοποιών της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]