Γράφει ο Ιωάννης Σαρίδης*

Ακόμη ένας Σεπτέμβρης που δεν κατόρθωσε με τις αφορμές που του δίνει η ελληνική Ιστορία να επιβάλλει στον δημόσιο διάλόγο τις δύο απλές -όσο και κρίσιμες για το μέλλον αυτού του τόπου- λέξεις: Συνταγματική Αναθεώρηση.

Τρία χρόνια βουλευτής προσπαθώ καθημερινά να αντιμετωπίζω τα στραβά ή να βοηθάω αυτούς που το κάνουν και παράλληλα συνεχίζω και αναζητώ την πηγή των εμποδίων που παρουσιάζονται σε κάθε καλή πρωτοβουλία που γεννά αυτός ο τόπος. Το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει είναι ότι πάνω στο ελληνικό σύνταγμα υπάρχουν βδέλλες. Πάνω στο πνεύμα του συνταγματικού νομοθέτη έχει παρέμβει το γράμμα του «απλού» νομοθέτη και εκεί ακριβώς βρίσκονται -κατά την εκφρασμένη από την πρώτη στιγμή γνώμη μου- κάποιες από τις ρίζες του κακού.

Υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία που απαιτούν αλλαγές, ώστε να πάψουν οι νόμοι να λειτουργούν κόντρα στη φύση τους, αντίθετα με τον λόγο ύπαρξης τους, υπονομεύοντας το κύρος της Δικαιοσύνης. Ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι ένα από αυτά. Ποιός Έλληνας διαφωνεί σήμερα στην ανάγκη του άμεσου ξηλώματος αυτού του νόμου;

Είναι να αναρωτιέται κανείς…Σε μια περίοδο που χτυπάνε τα καμπανάκια από παντού, ποιός άραγε πιστεύει ειλικρινά πως θα τα καταφέρουμε καλύτερα διχασμένοι; Δεν πρέπει να ξεκινήσουμε να χτίζουμε συναινέσεις; Μόνο ο πόλεμος δηλαδή μπορεί να μας ενώσει ως Έλληνες; Οι εξ ανατολών απειλές δεν αρκούν; Και από την άλλη πλευρά…

Οι αρχές μας, οι ιδέες μας, ο πολιτισμός και η παράδοση μας δεν μπορούν να μας ενώσουν; Έχουν καταγραφεί κάθε είδους προειδοποιήσεις για το μέλλον της χώρας και οφείλουμε να πάρουμε τα μέτρα μας και αυτό δεν γίνεται εάν δεν συνεργαστούμε. Θα περίμενε λοιπόν κανείς να βλέπει τους εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος να αναζητούν κυρίως και πρωτίστως εκείνα που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας διχάζουν.

Δεν υπάρχει Έλληνας που να μην αναγνωρίζει ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Οι μεγαλύτερες των αλλαγών αφορούν το Σύνταγμα. Ειλικρινά πιστεύω πως θα είναι μεγάλο το χτύπημα για την Δημοκρατία μας αν οι πολιτικές δυνάμεις εκτός από το να γκρεμίζουν τη συναίνεση του σήμερα, αποτύχουν τελικά και στο να θέσουν -έστω τα πρώτα- θεμέλια για την συνεννόηση του αύριο.

Άλλος ένας Σεπτέμβρης περνάει χωρίς η βασική μας συζήτηση να είναι το Σύνταγμα. Είναι -κατά την ταπεινή μου άποψη- λάθος αυτό.

*Ο Ιωάννης Γεωργίου Σαρίδης είναι βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης με την Ένωση Κεντρώων

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]