Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Η ζωή θεωρείται πολύτιμη, ένα θείο δώρο που σπανίζει στο Σύμπαν και το ένστικτο λέει ότι πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρην οφθαλμού. Με βάση τα παραδεκτά επιστημονικά πορίσματα δεν υπάρχει ζωή χωρίς το νερό, όπως αυτό που βρήκαν Ιταλοί επιστήμονες της ESA (της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος) σε μια υπόγεια λίμνη 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων στον Νότιο Πόλο του Άρη.
Στη Γη, δόξα τω Θεώ, έχουμε άφθονο νερό. Το μεγαλύτερο μέρος της αποτελείται από ωκεανούς, που μας εξασφαλίζουν επάρκεια οξυγόνου για να αναπνέουμε. Έλα όμως που οι θάλασσες και οι υδροφόροι ορίζοντες έχουν γεμίσει πλαστικά, απόβλητα, βαριά μέταλλα, δηλητήρια, που σκοτώνουν κάθε μορφή ζωής. Ειρωνικό μεν, αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος. Βάζει τα καλύτερα μυαλά του να φτιάξουν όργανα και συσκευές που θα βρουν νερό στο ηλιακό σύστημα – για ποιο λόγο άραγε; Για να βεβαιωθούμε ότι δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν ή για να βρούμε ένα μέρος να μετοικήσουμε –και να το καταστρέψουμε κι αυτό σαν το αρχικό μας σπίτι;
Εκτός από τον Άρη οι γήινες διαστημοσυσκευές έχουν ανακαλύψει πάγους ή υπόγειους ωκεανούς στον Εγκέλαδο, την Ευρώπη, ίσως και τον Γανυμήδη, δορυφόρους του Κρόνου και του Δία. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε αν υπάρχει εκεί ζωή. Προτεραιότητα όμως έχει η αντιμετώπιση των μεγάλων καυσώνων που θα πλήττουν τη Γη ανά δύο χρόνια μετά το 2050, όπως προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Καύσωνες που θα επιδεινώνουν τα προβλήματα υγείας, θα δυσκολεύουν το βραδινό ύπνο, θα αυξάνουν τον κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών και θα μειώνουν τις σοδειές.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου