Γράφει ο Άγγελος Αγγελίδης

Οι τέσσερις βασικότερες είναι: πρόληψη καταστροφών, προετοιμασία – κινητοποίηση δυναμικού και μέσων καθώς και οργανωμένη απομάκρυνση πολιτών. Μόλις πριν από 42 μέρες ο γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, Γιάννης Καπάκης, έδινε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συνεντεύξεις στις οποίες ισχυριζόταν ότι «ο μηχανισμός της Πολιτικής Προστασίας είναι σε πολύ καλό επίπεδο»! Προχθές στην Αττική, η υπηρεσία του απέτυχε οικτρά στην πρόληψη της καταστροφής, την προετοιμασία και την κινητοποίηση των μέσων και φυσικά την οργανωμένη απομάκρυνση των πολιτών. Και απέτυχε «εντός έδρας». Απέτυχε να εφαρμόσει σχέδιο και να σώσει δεκάδες ανθρώπινες ζωές, μία «ανάσα» από την ελληνική πρωτεύουσα.

Οι εικόνες με τους απεγνωσμένους και εγκλωβισμένους πολίτες να βουτούν στη θάλασσα για να σωθούν από τις φλόγες, θα συνοδεύουν εφεξής τη φήμη της Πολιτικής Προστασίας. Οπως και οι απανθρακωμένοι που βρέθηκαν σφιχταγκαλιασμένοι λίγα μέτρα από τη θάλασσα, αναζητώντας σωτηρία. Επρόκειτο για φορολογούμενους πολίτες, που πλήρωναν ένα μάτσο φόρους για να έχουν -μεταξύ άλλων- και πολιτική προστασία. Είναι πια ξεκάθαρο και αποτελεί απαίτηση για ένα σκληρό restart στη Γενική Γραμματεία. Κάθε χρόνο, με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, συγκαλεί σε σύσκεψη όλους τους αρμόδιους (;) φορείς για να κάνουν το σχεδιασμό. Ολοι ανταποκρίνονται. Ολοι συμφωνούν. Αλλά μόλις ξεσπάσει η τραγωδία, όλοι δηλώνουν ανεύθυνοι.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρωθυπουργός, ο οποίος αφού πρώτα εξέφρασε τον προβληματισμό του για τις παράλληλες εστίες φωτιάς, στη συνέχεια ζήλεψε τη δόξα του Βύρωνα Πολύδωρα και έκανε λόγο για «ασύμμετρο φαινόμενο». Μετά ήρθαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι χρήστες των οποίων ισχυρίζονταν ότι τις φωτιές έβαλαν οι Τούρκοι (σε αντίποινα για τους «οκτώ» που πήραν πολιτικό άσυλο), οι Ρώσοι (σε αντίποινα για την απέλαση των διπλωματών τους) και συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που ήθελαν να επενδύσουν στις περιοχές που παραδόθηκαν στις φλόγες. Δηλαδή, «βάπτισαν» ως εμπρηστές ό,τι πιο απίθανό περνούσε από το μυαλό τους, αφήνοντας εκτός κάδρου κριτικής την επίσημη Πολιτεία, η οποία θεωρητικά έχει αναλάβει την προστασία του περιβάλλοντος και των πολιτών της.

Βέβαια, το κρεσέντο των «φαντασμάτων» σιγοντάρισαν και τα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία άρχισαν τις διαρροές, τις υπόνοιες και τα μισόλογα για… «κάποιους» που βάζουν οργανωμένα φωτιές. Μόνο που αυτά δεν γίνονται πλέον αποδεκτά. Η χώρα έχει υπηρεσίες ασφάλειας, τα στελέχη των οποίων πρέπει να αντλούν σχετικές πληροφορίες και να ενημερώνουν τη Διοίκηση. Η ΕΥΠ, η κρατική Ασφάλεια, η ΕΛ.ΑΣ., οφείλουν να γνωρίζουν και να αποκαλύπτουν τέτοιου είδους προθέσεις, ώστε η Δικαιοσύνη να κάνει αποτελεσματικά τη δουλειά της. Αν δεν μπορούν να στοιχειοθετηθούν και να «δεθούν» τέτοιες υπόνοιες, τότε παραμένουν στη σφαίρα της συνωμοσίας.

Και επιτέλους, κάποιος να αναλάβει την ευθύνη. Πλημμύρες, περιβαλλοντικές καταστροφές, φωτιές και κανείς δεν παραιτείται… Δεν θα απαλύνει τον πόνο των θυμάτων και των οικογενειών τους, αλλά θα είναι τουλάχιστον μία ηθική ικανοποίηση και δικαίωση.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]