Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Το ΣτΕ έκρινε με μεγάλη πλειοψηφία ότι είναι παράνομη η ένταξη των ελεύθερων επαγγελματιών στον ΕΦΚΑ, όπως παράνομη είναι και επιβολή εισφοράς με βάση το εισόδημα. Το «πολιτικό έκτρωμα» ΣΥΡΙΖΑ-Κατρούγκαλου οδηγείται εκεί που του αξίζει: στον κάλαθο των αχρήστων και των αντισυνταγματικών νόμων, που υπάκουαν στην «αριστερή» εμμονή κι όχι στη συνταγματική επιταγή.
ΟΜΩΣ, πριν από το νόμο Κατρούγκαλου, το ΣτΕ έχει κρίνει αντισυνταγματικούς:
- Το νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, με τον οποίο επιχειρήθηκε η πιο απροκάλυπτη δημιουργία διαπλοκής ελεγχόμενης από τον ΣΥΡΙΖΑ.
- Το νόμο Φίλη για την Παιδεία, που αποτέλεσε την πιο συνειδητή αναχρονιστική και οπισθοδρομική επιλογή της κυβέρνησης με στόχο την ικανοποίηση της καθηγητικής πελατείας στα ΑΕΙ και την ιδεολογική εκτέλεση της αριστείας.
- Το νόμο για το «πόθεν έσχες».
- Το νόμο για τις συνεχείς παρατάσεις της παραγραφής φορολογικών υποθέσεων.
- Το νόμο Ξανθού-Πολάκη για τις αυθαίρετες απολύσεις 11 διοικητών νοσοκομείων.
Και είχαμε και τη γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής που έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο Σπίρτζη για τον… ταξικό ΚΟΚ. Την πολιτικά πιο αστεία προσπάθεια που έχει γίνει ποτέ στο όνομα μιας δήθεν αριστερής και φιλολαϊκής πολιτικής. Κι όλα αυτά, όταν η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα έχει δεσμευτεί ότι θα ήταν «κάθε λέξη του Συντάγματος»…
ΣΧΕΔΟΝ όλες οι βασικές τομές που έχει επιχειρήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχουν έρθει σε μετωπική σύγκρουση με το Σύνταγμα. Αραγε, επειδή δεν υπάρχουν νομομαθείς στα επιτελεία του ΠΘ ή των υπουργών, ώστε να τους προφυλάξουν; Οχι βέβαια. Το αντίθετο μάλιστα.
Αλλά όλοι έχουν ένα κοινό-συνεκτικό στοιχείο στη σκέψη τους και στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα: Το Σύνταγμα είναι ταξικό κι αφού δεν το φτιάξαμε εμείς, μέχρι να μπορέσουμε(;) να το αλλάξουμε και να το κάνουμε όπως θέλουμε εμείς, θα το βάλουμε στον πολιτικό… τόρνο και θα το φέρουμε στα μέτρα μας. Είναι η ίδια αντίληψη που λέει: «Διαφωνεί η πραγματικότητα μαζί μας; Τόσο πιο κακό για την… πραγματικότητα»…
ΕΥΤΥΧΩΣ όμως υπάρχει Δικαιοσύνη που αντιστέκεται και δίνει τη μάχη των θεσμών μαζί με τα πολιτικά κόμματα που έχουν θεσμική προσήλωση και σεβασμό στους θεσμούς. Υπάρχουν δηλαδή ακόμα δυνάμεις που δεν κάνουν τους νόμους και το Σύνταγμα «λάστιχο», για να φτάσουν εκεί που επιτάσσουν ο κομματισμός και ο κρατισμός των κυβερνώντων. Οι νόμοι είναι νόμοι και το Σύνταγμα είναι Σύνταγμα, μέχρι ν’ αλλάξουν. Ουδείς μπορεί να συμπεριφέρεται… σαν να είχαν αλλάξει, σύμφωνα με τις επιθυμίες του. Αυτός είναι ο ορισμός της αντιθεσμικής συμπεριφοράς και αντίληψης, που μετατρέπει μια δυτική κοινωνία σε ζούγκλα. Οπου ο πιο ισχυρός κάνει ό,τι γουστάρει.
Μένει ώσπου να φύγει…
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ερώτημα, όμως, που τίθεται εκ των πραγμάτων λόγω και της επικαιρότητας, είναι το εξής: Μπορούν οι θεσμικές και δημοκρατικές δυνάμεις του πολιτικού φάσματος να συζητήσουν για την αναθεώρηση του Συντάγματος, έχοντας την πλειοψηφία ένα κόμμα που επί 3,5 χρόνια και με κάθε αφορμή αποδεικνύει την προσχηματική σχέση που έχει με τους θεσμούς; Μπορούν να εμπιστευτούν ένα κόμμα το οποίο, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, έχει τόσο μεγάλη «παραγωγή» αντισυνταγματικών νόμων;
Η μαντινάδα…
Θα μπορούσε να είναι το «Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο». Αλλά είναι η πονεμένη μαντινάδα του πατέρα της αδικοχαμένης 4χρονης Μελίνας. Η οποία «έφυγε» άγουρη, επειδή προβληματική συγγενής υπουργού αμέλησε(;). Και ο υπουργός φρόντισε -σύμφωνα με τις επίσημες καταγγελίες των γονιών της και της ΠΟΕΔΗΝ- να καταχωνιάσει το πόρισμα. Και επειδή η επιβλέπουσα και ελέγχουσα τη Δημόσια Διοίκηση δεν έχει φιλοτιμηθεί ακόμα να αποδοθεί δικαιοσύνη με βάση το πόρισμα που έχει συνταχθεί.
Αφιερωμένο, λοιπόν, από τον χαροκαμένο πατέρα…
«Κυριακή του Πάσχα. Πήγα στο νεκροταφείο, όπως συνηθίζεται, να πάω Αγιο Φως στη Μελίνα και έβγαλα τη μαντινάδα:
Ηρθα ν’ ανάψω μ’ άγιο Φως
Στον τάφο το καντήλι…
Χριστός Ανέστη να σου πω,
Μα τρέμανε τα χείλη…».
Και συνεχίζει: «Φτάνοντας στην είσοδο και βλέποντας απέναντι τον τάφο της, με πήραν τα κλάματα και κοίταξα δεξιά-αριστερά μη με βλέπει κανείς. Και είπα:
Καμιά φορά κρυφά κρυφά
Μπορώ κι εγώ να κλάψω…
Τα δάκρυα οι φίλοι μου
Μη δουν και τση ταράξω…».
Επικίνδυνος διχασμός -1
Δύο πόλοι έχουν δημιουργηθεί πλέον στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, στους οποίους, απ’ ότι φαίνεται, δυστυχώς, έχουν εμπλακεί και ανώτατα στελέχη της ιεραρχίας. Ο Α-ΓΕΕΘΑ σύμφωνα με πληροφορίες «αναφέρεται» στο Μ. Μαξίμου και ο Α-ΓΕΣ στον Π. Καμμένο. Η ύπαρξη αυτού του διπόλου έχει παγιωθεί τις τελευταίες εβδομάδες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν «δυο γραμμές» για σχεδόν όλα τα κρίσιμα θέματα και μάλιστα σε συνθήκες κλιμακούμενης έντασης με την Τουρκία. Το τελευταίο κρούσμα ήταν το περιστατικό με το τουρκικό ελικόπτερο στη Ρω. Η «πλευρά Καμμένου» το ανέδειξε ως «σοβαρό» και γι’ αυτό, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ρίχτηκαν και οι τροχιοδεικτικές βολές, από Ελληνες στρατιώτες. Σε άλλη γραμμή, το Μ. Μαξίμου έσπευσε να πει ότι «δεν αξιολογούμε ως μείζον το συμβάν, διότι δεν είχαμε παράβαση». Στο μόνο που συμφώνησαν οι «δύο πλευρές» είναι ότι το ελικόπτερο πετούσε με σβηστά φώτα…
Επικίνδυνος διχασμός -2
…Η εκδοχή του Μ. Μαξίμου -η οποία ουσιαστικά υιοθετήθηκε σχεδόν αμέσως από την Αγκυρα- αφήνει αναπάντητο το γιατί έπεσαν οι προειδοποιητικές τροχιοδεικτικές βολές. Οπως και η εκδοχή Καμμένου δεν εξηγεί γιατί στην «υπερπτήση» στη Ρω ρίχτηκαν προειδοποιητικές βολές, σε αντίθεση με τον διεμβολισμό του σκάφους του Ελληνικού Λιμενικού στα Υμια, όπου δεν υπήρξε έστω «ισοδύναμη αντίδραση»… Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη των «δύο γραμμών» εξηγεί και το γεγονός γιατί δεν υπήρξε επίσημη ενημέρωση από το ΥΕΘΑ, όπως έπρεπε, αλλά η «ενημέρωση» έγινε μέσω διαρροών. Ανώτατοι αξιωματικοί, πάντως, που αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό που συμβαίνει στο Πεντάγωνο, δεν κρύβουν την ανησυχία τους…
Απορίες
1. Κουρουμπλής στη «Washington Times»: «Πού είναι οι Αμερικανοί επενδυτές;». Απορείτε κι εσείς;
2. Υπάρχει πιο μικρόψυχη αντίδραση από την αντίδραση του Νίκου Τόσκα στην κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να διαθέσει 32 αστυνομικούς στην ΕΛΑΣ;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]