Οι προτάσεις
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες από το περιεχόμενο του τελικού πορίσματος της επιτροπής που αποκαλύπτει ο Ελεύθερος Τύπος, οι αλλαγές που εισηγούνται οι «8 σοφοί» προβλέπουν:
1 Ρήτρα απόκλισης στη σύναψη κλαδικών συμβάσεων. Σημαίνει να συμφωνούν οι κοινωνικοί εταίροι ότι οι μισθοί σε μια κλαδική δεν θα ισχύουν για τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, αλλά θα αποκλίνουν κατά το ποσοστό που θα συμφωνείται εξαρχής με την κλαδική σύμβαση. Η ρήτρα απόκλισης εφαρμόζεται κατά κόρον στη Γαλλία και επιτρέπει μεν στους εργαζόμενους να έχουν κλαδική σύμβαση, αλλά με μικρότερους μισθούς σε επιχειρήσεις που έχουν προβλήματα. Αν υπάρχει αύξηση 2% αυτή δεν θα έχει εφαρμογή σε όλους, αλλά με τη ρήτρα που θα συμφωνούν τα δύο μέρη, οι μισθοί θα παγώνουν ή και θα μειώνονται σε συγκεκριμένους τομείς, και σε διάφορες περιοχές της χώρας.
2 «Επιτροπεία» και μικτό σύστημα στον κατώτατο μισθό, που θα μπορούν μεν να τον διαμορφώνουν ΓΣΕΕ και εργοδότες, αλλά με την εμπλοκή μιας ανεξάρτητης επιτροπής ειδικών. Η επιτροπή αυτή προτείνεται στο πόρισμα (όπως αποκάλυψε ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής από τις 18/9) για να καθορίζει ανώτατα και κατώτατα όρια διαπραγμάτευσης, ανάλογα με τις συνθήκες της οικονομίας, την ανεργία κ.λπ. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται οι ακραίες διεκδικήσεις.
Χριστούγεννα 2024: Συναγερμός από την VISA για τις αγορές σας - 10 συμβουλές για να αποφύγετε τους απατεώνες
3 Επανακαθορισμό του κατώτατου μισθού για τους κάτω των 25 ετών (σήμερα 510 ευρώ) και θέσπιση κριτηρίων εργασιακής εμπειρίας για το ύψος της αμοιβής τους. Η επιτροπή προτείνει να μην υπάρχει ηλικιακό κριτήριο, αλλά να υπάρχει ο «γενικός κατώτατος μισθός» και ο «υπο-γενικός κατώτατος μισθός» που θα ισχύει κυρίως για νεοεισερχόμενους. Ο μισθός μπορεί να είναι υψηλότερος αλλά μπορεί και χαμηλότερος από τα 510 ευρώ για τους ανειδίκευτους με την εισαγωγή των κριτηρίων εργασιακής εμπειρίας. Και αυτό θα είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης των κοινωνικών εταίρων υπό την «επιτροπεία» των ειδικών.
4 Αλλαγές στο ποσοστό εκπροσώπησης των εργοδοτών στις διαπραγματεύσεις. Αυτό που προτείνεται είναι να λαμβάνεται υπόψη και το μέγεθος των εργαζομένων που απασχολούν οι εκπρόσωποι των εργοδοτών, που σημαίνει ότι αν 2.000 εργοδότες απασχολούν το 50% και άνω των εργαζομένων ενός κλάδου, τότε η σύμβαση θα μπορεί να έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα και για τις υπόλοιπες ενώ αν οι 2.000 εργοδότες διαθέτουν το 20% του συνόλου των εργαζομένων σε έναν κλάδο, τότε η σύμβαση θα ισχύει μόνον για τα μέλη που την υπογράφουν. Ο όρος αυτός επαναφέρει μεν την επεκτασιμότητα των συμβάσεων αλλά την καθιστά πιο δύσκολη έως ανέφικτη στην πράξη.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΚΟΣ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί