Η σιωπηλή ή αφανής θυρεοειδίτιδα χαρακτηρίζεται από παροδικό υπερθυρεοειδισμό που ακολουθείται από υποθυρεοειδισμό. Είναι παρόμοια, δηλαδή, με την υποξεία θυρεοειδίτιδα, όμως δε συνοδεύεται από πόνους, νυκτερινούς ιδρώτες, γενική καταβολή, αδυναμία και πόνους στα κόκκαλα, ενώ έχει και ολοφάνερα διαφορετικό αίτιο.

Από όλους τους ασθενείς το ένα τρίτο θα παρουσιάσει μόνο την υπερθυρεοειδική φάση, το ένα τρίτο μόνο την υποθυρεοειδική φάση και το άλλο ένα τρίτο θα παρουσιάσει και τις δύο φάσεις.

Συμπτώματα

Στη σιωπηλή θυρεοειδίτιδα, πρώτα θα εμφανιστούν συμπτώματα ήπιου υπερθυρεοειδισμού. Μπορεί να παρατηρήσουμε πιο γρήγορο παλμό της καρδιάς, ελαφριά νευρικότητα, αίσθημα υπερκινητικότητας, μερική απώλεια βάρους και αυξημένη εφίδρωση. Ο θυρεοειδής αδένας θα είναι μέτρια διογκωμένος.

Τι την προκαλεί

Η αφανής θυρεοειδίτιδα φαίνεται να συνδέεται με τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto γιατί και στις δύο παθήσεις ο θυρεοειδής αδένας περιέχει μεγάλους αριθμούς ανοσοποιητικών κυττάρων (λεμφοκύτταρα). Επίσης, το αίμα περιέχει αντισώματα που κατευθύνονται ενάντια στο θυρεοειδικό ιστό. Ένας παράγοντας που δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί, αλλά που δεν φαίνεται να είναι μικρόβιο, πυροδοτεί μία καταστροφική διαδικασία στο θυρεοειδή αδένα, καταλήγοντας σε διαρροή υπερβολικών ποσοτήτων αποθηκευμένων θυρεοειδικών ορμονών.

Θεραπεία

Από τη στιγμή που η υπερθυρεοειδική και η υποθυρεοειδική φάση της σιωπηλής  θυρεοειδίτιδας είναι συνήθως ήπιες, τα συμπτώματά τους πιθανόν να είναι ενοχλητικά αλλά δεν προκαλούν ιδιαίτερα προβλήματα. Βραχυπρόθεσμη θεραπεία είτε με βήτα-αναστολείς (β-blockers) στην υπερθυρεοειδική φάση, είτε με Τ4 στην υποθυρεοειδική φάση, θα εξαρτηθεί από το βαθμό της ενόχλησής και τη πορεία της νόσου.

Κατά προσέγγιση, οι μισοί από τους ασθενείς που πάσχουν από σιωπηλή  θυρεοειδίτιδα θα έχουν επίμονη διόγκωση του θυρεοειδούς, και περίπου το 20% τελικά θα αναπτύξουν υποθυρεοειδισμό. Χρειάζεται λοιπόν ετήσιος έλεγχος ώστε η θεραπεία με Τ4 να ξεκινήσει έγκαιρα.