Οι ερευνητές, με επικεφαλής το Κέντρο Κλινικής Έρευνας και Πρόληψης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Κοπεγχάγης στη Δανία, μελέτησαν δεδομένα από το Μητρώο Σχολικών Ιατρικών Αρχείων για 276.747 παιδιά από τη Δανία, που γεννήθηκαν κατά την περίοδο 1930-1982, τα οποία είχαν από δύο έως δώδεκα μετρήσεις βάρους και ύψους στις ηλικίες 6-15 ετών. Κατηγοριοποίησαν τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) σε πέντε κατηγορίες: κάτω του μέσου όρου, μέσος όρος, πάνω από τον μέσο όρο, υπέρβαρο και παχυσαρκία.
Στη συνέχεια, οι συγγραφείς παρακολούθησαν δεδομένα για τα άτομα κατά την περίοδο 1977- 2022, μέσα από εθνικά μητρώα υγειονομικής περίθαλψης και εντόπισαν άτομα με διάγνωση ΧΑΠ από την ηλικία των 40 ετών και μετά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στις γυναίκες ο κίνδυνος χρόνιας ΧΑΠ ήταν 10% υψηλότερος για όσες είχαν ΔΜΣ πάνω από τον μέσο όρο, 26% υψηλότερος για τις υπέρβαρες γυναίκες και 65% υψηλότερος για τις παχύσαρκες γυναίκες, σε σύγκριση με τις γυναίκες με ΔΜΣ στον μέσο όρο κατά την παιδική ηλικία.
Στους άνδρες ο κίνδυνος ΧΑΠ ήταν 7% υψηλότερος για τους άνδρες με ΔΜΣ πάνω από τον μέσο όρο, 16% υψηλότερος για τους υπέρβαρους άνδρες και 40% για τους παχύσαρκους άνδρες, σε σύγκριση με τους άνδρες που είχαν ΔΜΣ στον μέσο όρο κατά την παιδική ηλικία.
Αντίθετα, χαμηλότερος κίνδυνος μελλοντικής ΧΑΠ παρατηρήθηκε μόνο για τις γυναίκες με ΔΜΣ παιδικής ηλικίας κάτω του μέσου όρου (9% χαμηλότερος κίνδυνος σε σύγκριση με τις γυναίκες με ΔΜΣ στον μέσο όρο κατά την παιδική ηλικία).
Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι το κάπνισμα των γονέων και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση είναι πιθανοί παράγοντες σύγχυσης που δεν έχουν μετρηθεί σε αυτή τη μελέτη. Ωστόσο, «δεδομένου ότι οι εκτιμήσεις των αποτελεσμάτων ήταν συνεπείς σε όλες τις ομάδες γέννησης, παρά τις διάφορες ιατρικές, πολιτιστικές και κοινωνικοοικονομικές αλλαγές (συμπεριλαμβανομένων των προτύπων καπνίσματος) κατά την περίοδο της μελέτης, η μεροληψία θεωρείται περιορισμένη, πράγμα που σημαίνει ότι το υπέρβαρο και η παχυσαρκία στην παιδική ηλικία είναι πιθανό να είναι ανεξάρτητοι δείκτες κινδύνου για ΧΑΠ στην ενήλικη ζωή».