Η δρ. Kirsty Squires, από το Πανεπιστήμιο του Staffordshire, θα ηγηθεί μιας πρώτης προσπάθειας να αφηγηθεί τις ιστορίες μερικών από τα 163 παιδιά, των οποίων τα λείψανα βρίσκονται στους διαδρόμους και τις κρύπτες του διάσημου υπόγειου τάφου.

Οι Κατακόμβες των Καπουτσίνων περιέχουν 1.284 μουμιοποιημένα και σκελετοποιημένα σώματα, τη μεγαλύτερη συλλογή μουμιών στην Ευρώπη.

Η διετής έρευνα θα επικεντρωθεί στα παιδιά που πέθαναν μεταξύ 1787 και 1880 και, αρχικά, σε 41 μούμιες που φυλάσσονται σε ένα ειδικά σχεδιασμένο «παιδικό παρεκκλήσι».

Κανένα από τα στοιχεία της ταυτότητας, της αιτίας θανάτου και του ιατρικού ιστορικού των παιδιών δεν είναι γνωστό και κάποιες επιγραφές που συνδέονται με τις μούμιες έχουν διαβρωθεί εδώ και καιρό.

Τώρα, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μια καλύτερη εικόνα για τη ζωή και το θάνατο των παιδιών θα αποκαλυφθεί με τη διασταύρωση των ανατομικών ευρημάτων με αρχειακά αρχεία, συμπεριλαμβανομένων δύο βιβλίων που περιέχουν ονόματα και ημερομηνίες θανάτου.

«Θα πάμε τον Ιανουάριο για να πραγματοποιήσουμε την επιτόπια εργασία μας», είπε η Squires. «Θα πάρουμε μια φορητή μονάδα ακτίνων Χ και θα τραβήξουμε εκατοντάδες εικόνες των παιδιών από διαφορετικές οπτικές γωνίες».

«Ελπίζουμε να κατανοήσουμε καλύτερα την ανάπτυξη, την υγεία και την ταυτότητά τους, συγκρίνοντας  βιολογικά με πολιτιστικά στοιχεία: τον τρόπο που έχουν μουμιοποιηθεί τα άτομα και τα ρούχα που φορούν επίσης».

Οι κατακόμβες, που κάποτε προορίζονταν αποκλειστικά για τους νεκρούς μοναχούς του τάγματος των Καπουτσίνων, έχουν γίνει ένα δημοφιλές, αν και μακάβριο, τουριστικό αξιοθέατο, με κάθε θέση και χαραμάδα να φέρει σώματα νεκρών. Οι σωζόμενοι νεκροί ήταν συχνά ντυμένοι με τα «καλά» τους και τους επισκέπτονταν οι συγγενείς τους.

Οι μοναχοί εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στην εκκλησία της Santa Maria della Pace το 1534. Δημιούργησαν έναν ομαδικό τάφο για τους νεκρούς τους που άνοιγε σαν δεξαμενή κάτω από ένα βωμό, αλλά, όταν γέμιζε, οι νεκροί άρχισαν να τοποθετούνται σε ένα θησαυροφυλάκιο , ενώ σκάφτηκε και μία νέα κρύπτη.

Όταν επρόκειτο να μεταφερθούν τα πτώματα από την υπερπλήρη θόλο, 45 από τους νεκρούς μοναχούς που είχαν εκταφεί βρέθηκε ότι είχαν μουμιοποιηθεί φυσικά, με τα πρόσωπά τους να είναι ακόμη αναγνωρίσιμα, μια εξέλιξη που θεωρήθηκε ότι ήταν πράξη του Θεού.

Αντί να θάψουν τα λείψανα, οι μοναχοί τα εξέθεσαν σε κοινή θέα, στηριγμένα σε κόγχες κατά μήκος των τοίχων του πρώτου διαδρόμου του νέου νεκροταφείου. Το 1787, δημοσιεύτηκε μια επιστολή που ανέφερε ότι όλοι – συμπεριλαμβανομένων των παιδιών – στην περιοχή είχαν το δικαίωμα να φιλοξενηθούν στις κατακόμβες μετά θάνατον.

Σχεδόν όλη η έρευνα μέχρι σήμερα αφορούσε τις ενήλικες μούμιες, εκτός από την περίπτωση της μικρής Rosalia Lombardo, η οποία πέθανε από πνευμονία μια εβδομάδα πριν από τα δεύτερα γενέθλιά της, στις 6 Δεκεμβρίου 1920.

Η εκπληκτικά πλήρης διατήρησή της ερευνήθηκε πριν από μια δεκαετία από τον δρ. Dario Piombino-Mascali, ο οποίος εργάζεται με την Squires και στο πιο πρόσφατο έργο στις κατακόμβες.

«Πολλές από τις μούμιες είναι αποτέλεσμα φυσικής αφυδάτωσης. Άλλες μούμιες υποβλήθηκαν σε χημική επεξεργασία. Αυτά που έχουν υποστεί χημική επεξεργασία διατηρούνται συνήθως καλύτερα», είχε πει ο Piombino- Mascali. «Μερικές από αυτές διατηρούνται εξαιρετικά. Κάποιες μοιάζουν πραγματικά με κοιμισμένα παιδιά. Έχουν σκουρύνει με τον καιρό, αλλά ορισμένες έχουν ακόμη και ψεύτικα μάτια, οπότε φαίνεται σα να σας κοιτάζουν. Μοιάζουν με κούκλες».

«Φυσικά και θέλουμε να κάνυμε κάτι για να τις διατηρήσουμε και να βεβαιωθούμε ότι θα γίνουν γνωστές οι ιστορίες αυτών των παιδιών θα γίνουν γνωστές».

ΠΗΓΗ: The Guardian

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις