Υπό το βλέμμα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ο νέος τεχνικός του Παναθηναϊκού ζήτησε την απαιτούμενη πίστωση χρόνου για να μπουν οι «πράσινοι» σε τροχιά επιτυχιών, εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στο υπάρχον αγωνιστικό υλικό, όπως και τη… ζήλια που ένιωθε κατά τις επισκέψεις του στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων για την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι οπαδοί του «τριφυλλιού», ενώ απόφυγε να ανοίξει τα χαρτιά του για τυχόν μεταγραφική ενίσχυση του Παναθηναϊκού.
Παράλληλα, ο Καταλανός επισήμανε ότι στόχος του είναι να δημιουργήσει μία ομάδα που θα παίζει το τέλειο μπάσκετ και στις δύο πλευρές του παρκέ χωρίς, όμως, ν? αλλοιωθεί το DNA της.
«Είμαστε εδώ για να καλωσορίσουμε τον Τσάβι Πασκουάλ», ανέφερε στην έναρξη της παρουσίασης ο «ισχυρός άνδρας» της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, και συνέχισε:
«Τον προπονητή του Παναθηναϊκού για τα επόμενα τρία χρόνια. Συνήθως αυτές οι συνεντεύξεις Τύπου γίνονται καλοκαίρι, αλλά για τους λόγους που όλοι έχετε μάθει γίνεται τώρα… Στα 30 χρόνια που είμαστε στον σύλλογο, δεν υπολογίζουμε τίποτα για τον σύλλογο. Το ίδιο κάναμε πέρυσι, το ίδιο κάναμε και φέτος με τις υπερβάσεις. Το γεγονός ότι ήρθε ο Πασκουάλ στον Παναθηναϊκό, δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός θέλει να είναι στην κορυφή της Ευρώπης. Αν χρειαστούν αλλαγές θα τις υποδείξει ο κόουτς και θα γίνουν στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας. Κρατάμε πάντα τον Παναθηναϊκό ψηλά και θέλουμε να τον πάμε ακόμα ψηλότερα. Βέβαια ο κόσμος πρέπει να κοιτάζει πόσο δύσκολα είναι κάποια πράγματα και μετά να μας κρίνουν…».
Σε ερώτηση για το τι δημιούργησε ασφάλεια στις συζητήσεις με τον Πασκουάλ, απάντησε: «Τα αποτελέσματά του στη Μπαρτσελόνα. Τεράστιος σύλλογος παγκοσμίως. Και εκεί υπάρχει το τρίπτυχο: κόσμος, διοίκηση, ομάδα. Το ίδιο συμβαίνει και στον Παναθηναϊκό. Ευελπιστώ στα ίδια αποτελέσματα που είχε με τη Μπαρτσελόνα και ακόμα καλύτερα».
Από την πλευρά του ο νέος τεχνικός του Παναθηναϊκού, Τσάβι Πασκουάλ, είπε αρχικά πριν αρχίσει ο… χείμαρρος των ερωτήσεων… «Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ. Είμαι ευτυχής που αποτελώ μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού. Που αποτελώ μέλος ενός τόσο ιστορικού συλλόγου, με τόσα τρόπαια και τόσες προσωπικότητες που έχουν περάσει από την ομάδα. Ευχαριστώ όλους όσους έκαναν εφικτή τη παρουσία μου εδώ. Θα δώσω τον καλύτερο του εαυτού μου και μαζί με τη βοήθεια του κόσμου που αγαπάει τον Παναθηναϊκό να επαναφέρουμε και την ομάδα στις επιτυχίες».
Σχολιάζοντας το στυλ μπάσκετ που θέλει να περάσει στον Παναθηναϊκό: «Έχω αποδεχτεί αυτήν την πρόκληση, όχι μόνο για την πρόκληση, αλλά για να κερδίσω. Αν δεν ένιωθα ικανός να κερδίσω δεν θα τη δεχόμουν. Ξέρω ότι χρειάζεται χρόνος, αλλά πιστεύω ότι αν οδεύουμε όλοι στην ίδια κατεύθυνση θα το κατορθώσουμε. Δεν θεωρώ ότι είμαι προπονητής αμυντικός ή επιθετικός, αλλά ένας προπονητής που θέλει να παίξει τέλεια και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Και θα επιχειρήσουμε να το κάνουμε. Να μην χάσουμε το DNA που τα δίνει όλα στο γήπεδο. Ένα DNA που υπάρχει στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Είναι αδύνατον προπονητής μιας ομάδας, αν δεν γνωρίζεις ομάδα, πόλη, ιδιαιτερότητες. Και σιγά σιγά και με τη βοήθεια όλου του κόσμου, θα μπορέσω να καταλάβω καλύτερα τι ισχύει εδώ, πέρα από την άποψη για το πώς θα παίξω».
Σχετικά με το πόσο εύκολη ήταν απόφαση που πήρε: «Υπάρχει κόσμος περισσότερο ή λιγότερο θρησκευόμενος και άλλοι που πιστεύουν στο πεπρωμένο. Εγώ εκεί. Πάντα πέρναγε από το μυαλό μου ότι θα μπορούσα να βρεθώ εδώ. Όταν εκδηλώθηκε το ενδιαφέρον ήταν μια μεγάλη ευκαιρία και τιμή για μένα. Και όταν συμβαίνει αυτό, έχεις τον ενθουσιασμό να δεχτείς αυτό το πρότζεκτ. Ξέρω πώς είναι το άθλημα και το να κερδίσεις ή να χάσεις εξαρτάται από πολύ λίγα πράγματα. Πρώτα απ’ όλα αυτή είναι η αρχή που θέλουμε να οικοδομήσουμε, δηλαδή να είμαστε περήφανοι για τη δουλειά. Και μετά να έρχονται και τα αποτελέσματα».
Με το αν είναι ικανοποιημένος με το υπάρχον ρόστερ: «Καταρχάς όταν έχω να πω κάτι δεν το λέω δημοσίως. Τα λέω ιδιωτικά. Και δεύτερον οι προπονητές προσαρμοζόμαστε στην ομάδα που έχουμε. Ποτέ δεν έχουμε την ομάδα που θέλουμε να έχουμε. Είμαστε ειδική περίπτωση ανθρώπων που δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τίποτα. Δουλειά μας είναι να βγάλουμε το καλύτερο, την καλύτερη απόδοση των παικτών που έχουμε. Να κοιτάμε μπροστά και με καθαρό βλέμμα στα μάτια».
Όσο για το περίφημο μπλοκάκι των 100 συστημάτων; «Σχετικά με τα 100 συστήματα ας μιλήσουμε μια άλλη μέρα. Οι προπονητές έχουμε κάτι ετικέτες τις οποίες κουβαλάμε για πάντα. Αυτή τη στιγμή κινούμαστε με 66-68 κατοχές ανά ματς. Αλλά είναι αδύνατον να έχεις 100 συστήματα ταυτόχρονα. Άλλο πράγμα το γεγονός ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε διαφορετικά πράγματα για να έχουμε αποτελεσματικότητα, αλλά ποτέ 100 συστήματα ταυτόχρονα.
Για το ματς που ακολουθεί με την Μπάμπεργκ και το βαθμό δυσκολίας: «Δεν υπάρχει κάτι εύκολο. Όλα έχουν βαθμό περιπλοκότητάς τους. Όμως έχω δει τα παιδιά και χθες και στη Μόσχα και στην προπόνηση και διψάνε να κάνουν τα πράγματα σωστά. Χρειαζόμαστε λίγη ηρεμία και θα πάμε στον σωστό δρόμο».
Για το αν ο τρόπος σκέψης του ταιριάζει με το ελληνικό μπάσκετ: «Καταρχάς ο βαθμός είναι το ίδιο απαιτητικός με αυτόν που έχω και εγώ. Επίσης μου αρέσει η πίεση για να κερδίζω. Πάντα υπάρχει η πίεση της νίκης. Το να παίξεις μια καλή άμυνα, αποτελεί μέρος του DNA των ελληνικών οκάδων και το παρελθόν μου δείχνει ότι οι ομάδες μου ήταν από τις καλύτερες στο αμυντικό κομμάτι. Εμείς έχουμε υπάρξει ομάδα που δημιουργούσαμε με το πικ εν ρολ που δουλεύετε πολύ και στην Ελλάδα. Ίσως σας είπα κάποια πράγματα που μοιάζουν».
Για το αν πρέπει να αλλάξει κάτι στον εαυτό του: «Δεν πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξω κάτι. Είμαι ένα άτομο εργατικό, απαιτητικό και δεν χρειάζεται να αλλάξω πολλά όσον αφορά τη προσωπικότητά μου. Έχω σεβασμό για όλο τον κόσμο και τον κόσμο του μπάσκετ και πάντα μου έχουν διδάξει ότι στη ζωή όταν έχει παιδεία και σέβεσαι όλα είναι πιο εύκολα. Σε ατομικό επίπεδο, όχι. Λογικό ότι θα επιθυμούσα να προσαρμοστώ στα μέτρα του ελληνικού λαού όσο το δυνατόν καλύτερα. Από εκεί και πέρα πάντα προσπαθούσα να προσαρμοστώ στους παίκτες και να βγάλω το καλύτερο από αυτούς. Ίσως μόνο κάτι μικρές αλλαγές και αυτό».
Για το γεγονός ότι υπάρχουν… 10.000.000 προπονητές στην Ελλάδα, είπε: «Τουλάχιστον εδώ ξέρουν μπάσκετ. Σε άλλες χώρες υπάρχουν 20.000.000 προπονητές που δεν γνωρίζουν από μπάσκετ!»
Αν θα πήγαινε σε άλλη ομάδα το ίδιο εύκολα όπως στον Παναθηναϊκό: «Δεν ήθελα να δεχτώ κανένα πρότζεκτ που να μην ήταν συμπαγές όσον αφορά την κατεύθυνση προς τη νίκη, ενώ μιλάμε για ένα από τα πιο σημαντικά κλαμπ της Ευρώπης. Ο Παναθηναϊκός τηρεί τις προϋποθέσεις και γι’ αυτό είμαι εδώ. Όταν τελείωσε η θητεία μου στη Μπαρτσελόνα, όλες οι ομάδες της Ευρωλίγκας είχαν προπονητή και ο προπονητής χρειάζεται ένα όραμα. Και τότε μπορεί να δουλέψει».
Για την ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ: «Πολλές φορές όταν ήρθα εδώ ένιωσα ζήλεια. Γιατί έχω δει πόσο πολύ ο κόσμος αγαπάει και στηρίζει τους παίκτες. Και πάντα ένιωθα έναν ιδιαίτερο θαυμασμό. Φυσικά όταν έβγαινα εγώ δεν συνέβαινε το ίδιο. Τώρα που θα μπορέσω να το ζήσω ως προπονητής του Παναθηναϊκού, νιώθω ευτυχής».
Για τα προημιτελικά του 2011: «Ασχέτως το που πας, πάντα σου διηγούνται τις περιπτώσεις που έχασες. Έτσι είναι ο κόσμος. Ξεχνούν το καλό και θυμούνται το κακό. Όταν είσαι προπονητής οι νίκες είναι εφήμερες, αλλά ποτέ δεν ξεχνάς τις ήττες. Τώρα θυμάμαι περισσότερο τις νίκες μου, παρά τις ήττες μου».
Για το μικρό διάστημα της προετοιμασίας που έχει: «Μέσα σε 48 ώρες πρέπει να παίξουμε δύο παιχνίδια. Θα χρειαστώ χρόνο για να τα ετοιμάσω κάποια πράγματα, αλλά όταν έχεις 2 μέρες προπόνηση μπροστά σου πρέπει να κάνεις αυτά που πρέπει σε αυτό το διάστημα»
Αν τον αγχώνει το «πρέπει» της νίκης: «Όχι. Σε καμία περίπτωση. Κατανοώ αυτό το επάγγελμα, ότι πρέπει να κερδίσεις. Και νιώθω πολύ καλά με αυτήν την πίεση, αλλιώς δεν θα έκανα καλά τη δουλειά μου».
Για το αν θέλει να παίξει γρήγορα ο Παναθηναϊκός: «Όταν παρατηρώ τον κόσμο στο δρόμο δεν οδηγούν αργά. Δεν περπατούν αργά. Στο εστιατόριο όλοι θέλουν να σερβιριστούν γρήγορα. Είμαι σίγουρος ότι θα τρέξουμε και θα σκοράρουμε γρήγορα και θα αρέσει στον κόσμο. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι παίζουμε για να κερδίζουμε, αλλά και για τον κόσμο. Και πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να περνάει ο κόσμος καλά. Είτε στο γήπεδο, είτε στην τηλεόραση. Όμως πρέπει να προσαρμοστείς στα χαρακτηριστικά των παικτών. Αν έχεις τον Μπολτ δεν μπορείς να τρέξεις μαραθώνιο. Εξαρτάται πάντα από τα χαρακτηριστικά των παικτών που έχεις».
Για το αν είχε να επιλέξει τρεις παίκτες από αυτούς που είχε συνεργαστεί στα χρόνια που καθόταν στον πάγκο της Μπαρτσελόνα: «Δεν θα πω μόνο τρία ονόματα. Είχα τη τύχη να προπονήσω σπουδαίους παίκτες. Θυμάμαι διαφορετικές πτυχές αυτών. Υπήρχαν κάποιοι που δεχόντουσαν τον δεύτερο ρόλο και ήταν κλειδιά στη λειτουργία. Ήταν τόσο σημαντικοί όσο και τα αστέρια για να μπορείς να κερδίσεις. Το κλειδί είναι να φτιάξεις ομάδα. Πας σε ένα κονσέρτο κλασσικής μουσικής και τη μελωδία την ακούς από τη τρομπέτα ή το βιολί. Όμως αν δεν ακούσεις την κατάλληλη στιγμή το τύμπανο, αυτό που ακούς δεν είναι τέλειο. Γι αυτό και δεν μπορώ να μιλήσω μόνο για κάποιους συγκεκριμένους».
Για τις διαφορές από το classico και το ντέρμπι αιωνίων με τον Ολυμπιακό; «Και εγώ απολύθηκα από τη Βαρκελώνη όταν έχασα στον τελικό από τη Ρεάλ. Έτσι είναι η δουλειά μας. Η βασική διαφορά είναι ότι στην Ισπανία δεν είναι τόσο κρίσιμες όσο είναι στο ελληνικό πρωτάθλημα».