Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

Εργάστηκε στη Ρώμη και στη Νάπολη. Από το 2000 ζει στην περιοχή της Τοσκάνης, όπου ασχολείται με την εγκληματολογική έρευνα στην ιταλική Δικαιοσύνη. Εκανε το λογοτεχνικό του ντεμπούτο με το βιβλίο «Πέντε μικρές αδικίες» (μτφρ. Γιάννα Σκαρβέλη, Ελληνικά Γράμματα, 2017), ένα θρίλερ με στοιχεία νουάρ και παράλληλα μια ανατομία της ανθρώπινης ψυχής, όπου το καλό και το κακό συνυπάρχουν αδιαχώριστα. Το νέο του μυθιστόρημα  «Η μέθοδος του φοίνικα» (Ελληνικά Γράμματα, 2019)  έδωσε την αφορμή για τη συζήτησή μας αυτή.

Μετά το μυθιστόρημα «Υπόθεση 178», επανέρχεστε με ένα καινούργιο αστυνομικό μυθιστόρημα. Πρωταγωνιστής πάλι ο αστυνόμος Καζαμπόνα. Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την προσωπικότητα του Καζαμπόνα;

Μου αρέσει να τον συγκρίνω με τον Εκτορα, τον ήρωα που μονομαχεί με τον Αχιλλέα κάτω από τα τείχη της Τροίας. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να τον νικήσει, νιώθει όμως την ηθική υποχρέωση να αναμετρηθεί μαζί του. Ο Καζαμπόνα γνωρίζει καλά το κακό και ξέρει πως ποτέ δεν μπορεί να νικηθεί ολοκληρωτικά, μιας και πηγάζει μέσα από την ανθρώπινη ψυχή. Ξέρει όμως επίσης ότι το κακό πρέπει να το πολεμάμε, ώστε το φως της δικαιοσύνης να μπορεί να λάμψει όποτε αυτό είναι εφικτό. 

Νοέμβριος, ο μήνας της βροχής. Ενα ανώνυμο τηλεφώνημα αναστατώνει την αστυνομία της Βαλντέντσα. Μια γυναίκα βρίσκεται δολοφονημένη. Κατά πόσο βοηθούν τα ανώνυμα τηλεφωνήματα στην εκδίκαση ή ανακάλυψη μιας υπόθεσης;

Η διαλεύκανση μιας υπόθεσης εξαρτάται από την ικανότητα που έχει ένας αστυνομικός ερευνητής να επεξεργάζεται πληροφορίες. Να συνδυάζει δεδομένα και καταστάσεις. Ενας καλός ερευνητής διψά για πληροφορίες όπως ένας εξερευνητής στην έρημο, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα αν αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από ανώνυμες πηγές. Σίγουρα στη συνέχεια θα πρέπει να επαληθεύονται, όμως συχνά έχουν μια δική τους χρησιμότητα και μπορεί να φανούν καθοριστικές για την επίλυση μιας υπόθεσης.

Και ενώ νομίζουν όλοι ότι βρήκαν τα ίχνη του δολοφόνου, σε μια στιγμή όλα ανατρέπονται. Δεν είναι δύσκολο να είσαι αστυνόμος και να διερευνάς υποθέσεις φόνου;

Είναι δύσκολο, όμως είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο. Μιλώ για τον εαυτό μου, προφανώς. Φυσικά, ορισμένες φορές μπορεί να είναι πολύ εκνευριστικό όταν, μετά από ατέλειωτες ώρες νυχθημερόν εργασίας, συνειδητοποιείς πως έχεις πάρει λάθος δρόμο και πως πρέπει να τα ξανακάνεις όλα από την αρχή. Είναι κι αυτό, όμως, μέσα στο πρόγραμμα και μαθαίνεις να το αποδέχεσαι.

Για να λύσει το αίνιγμα ο Καζαμπόνα θα φτάσει βαθιά στα σπλάχνα της ιταλικής επαρχίας. Γιατί η εγκληματικότητα απλώνεται το ίδιο γρήγορα από τις πόλεις στην επαρχία;

Οπως είπα και στην αρχή, το κακό βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο και το φέρει μαζί του όπου κι αν βρίσκεται. Είτε στην πόλη είτε στην επαρχία. Η διαφορά, θα λέγαμε, βρίσκεται στο είδος της εγκληματικότητας. Ξεκάθαρα, ορισμένες παραβάσεις του νόμου γίνονται πιο εύκολα σε μια πόλη παρά σε μια μικρή κωμόπολη, για παράδειγμα οι ληστείες, οι απάτες, τα οικονομικά εγκλήματα, η διαφθορά. Μια δολοφονία, όμως, μπορεί να λάβει χώρα οπουδήποτε, ακόμα και σε ένα έρημο νησί στο οποίο κατοικούν μόνο ο δολοφόνος και το θύμα. 

Στο μυθιστόρημα  αναφέρεστε στα κυκλώματα με τις πόρνες αλλά και το χώρο των ερωτικών ταινιών. Υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ των κυκλωμάτων αυτών;

Φυσικά και υπάρχει. Πάντα υπάρχει σύνδεση μεταξύ των διάφορων κλάδων που χρησιμοποιούν το σεξ ως πηγή κερδοφορίας. Αυτό δεν σημαίνει, προφανώς, ότι κάτι τέτοιο γίνεται πάντοτε διά της βίας.

Ενα άλλο στοιχείο που διαπίστωσα είναι ότι ο αστυνόμος Καζαμπόνα δεν έχει καμία εμπιστοσύνη ακόμη και σε μέλη της οικογένειάς του. Για ποιο λόγο;

Στο μυθιστόρημα «Η μέθοδος του φοίνικα», ο Καζαμπόνα βρίσκεται σε μια στιγμή κρίσης και αποπροσανατολισμού, κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα που ασχολείται με αυτό το επάγγελμα. Μιας και έχουμε να κάνουμε πάντα με το περιθώριο της κοινωνίας, έχουμε την τάση να συγχέουμε τα πράγματα και να μην έχουμε εμπιστοσύνη πια σε κανέναν. Ηθελα να βοηθήσω τους αναγνώστες μου να γνωρίσουν αυτή τη συγκεκριμένη πλευρά της δουλειάς μας. 

Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τρία βιβλία σας. Πώς νιώθετε που οι αναγνώστες περιμένουν να διαβάσουν με αγάπη κάθε νέο βιβλίο σας;

Νιώθω μεγάλη χαρά. Η συγγραφή ξεπερνά τα σύνορα και μας φέρνει όλους πιο κοντά. Ειδικά αυτή την περίοδο το έχουμε όντως μεγάλη ανάγκη. Κι εγώ, που λατρεύω την Ελλάδα, νιώθω πολύ περήφανος που μαθαίνω ότι τα βιβλία μου διαβάζονται στην πατρίδα του Ομήρου.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr