Μάλιστα, με δήλωσή της η καθηγήτρια Ιατρικής και υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αθηνά Λινού, δήλωσε ότι η δήλωση του κ.Πνευματικού είναι «αποκαλυπτική για το σχέδιο της ΝΔ για διαλογή ασθενών ανάλογα με το κόστος θεραπείας»
«Η δήλωση του κ. Πνευματικού είναι τρομακτική, κάνει λόγο για επιλογή ασθενών ανάλογα με το κόστος της θεραπείας. Η δήλωση αυτή όμως αποκαλύπτει το σχέδιο της ΝΔ για την Υγεία. Η ΝΔ δεν προτίθεται να επενδύσει ούτε στους λειτουργούς υγείας, ούτε στις υποδομές. Για αυτό το λόγο, βιώσαμε ήδη 3 θανάτους λόγω έλλειψης προσωπικού στο ΕΚΑΒ. Η ανασυγκρότηση του ΕΣΥ αποσκοπεί σε δημόσια δωρεάν και καθολική παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας σε όλους ανεξαρτήτως κοινωνικοοικονομικής κατάστασης ή τόπου διαμονής. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ που πιστεύει στην αξία του ανθρώπινου προσώπου και βέβαια στο ισχυρό κοινωνικό κράτος. Το δίλημμα των εκλογών είναι ξεκάθαρο», δήλωσε η κυρία Λινού.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ.Πνευματικός είχε πει νωρίτερα σήμερα, στον Σκάι 100,3 και τον Άρη Πορτοσάλτε:
Τι συμβαίνει με την ιθαγένεια του Παύλου και τα σενάρια να μπει στα γαλάζια ψηφοδέλτια;
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι “δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας”. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;
Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν… Ακούγεται λίγο κυνικό – Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο, γιατί αν η υπηρεσία που παρέχω σε κάποιον δεν πρόκειται να του σώσει τη ζωή, την παίρνω από κάποιον άλλο που θα μπορούσε να του σώσει τη ζωή».