Ο ΣΥΡΙΖΑ του Ευκλείδη Τσακαλώτου προβλέπει Μνημόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ του Χρήστου Γιαννούλη κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ευθύνεται για τους νεκρούς του Covid-19 και ο ΣΥΡΙΖΑ του Παύλου Πολάκη στέλνει μήνυμα στους Ελληνες να μην τηρούν τα μέτρα, να μη φορούν μάσκες, να συνωστίζονται, να τρώνε, να πίνουν, να γλεντούν, σαν να μην υπάρχει ο κορονοϊός.

Την ώρα που το πανελλήνιο, συγκινημένο από την προσφορά των εθελοντριών και εθελοντών νοσηλευτών που έσπευσαν στη Θεσσαλονίκη να βοηθήσουν στη μάχη κατά του κορονοϊού -μια πράξη που ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, χαρακτήρισε βαθιά πατριωτική σε τηλεδιάσκεψη που είχε μαζί τους – η «Αυγή» έγραψε ότι ο «εθελοντισμός είναι ο φερετζές του νεοφιλελευθερισμού». Προσβάλλοντας τις ίδιες, την προσφορά τους, το λειτούργημά τους, την αλληλεγγύη από άνθρωπο σε άνθρωπο, το ίδιο το συστατικό στοιχείο της ύπαρξής μας.

Η Νέα Δημοκρατία έβγαλε ανακοίνωση και κατηγόρησε το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ ότι «εχθρεύονται την κοινωνία των πολιτών και ως πολιτικές ύαινες ποντάρουν στην καταστροφή για να ανακάμψουν πολιτικά.

Και φροντίζουν να το δείχνουν καθημερινά». Τα άλλα κόμματα αποδοκίμασαν, επίσης η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών μένει άναυδη με το φανατισμό και το δηλητήριο που εκπέμπει το σύστημα Τσίπρα, αλλά τι ακριβώς γίνεται εδώ;

Ανθρωποι που διαψεύδονται και εκτίθενται καθημερινά αλλά δεν τους νοιάζει, ούτε τους ενδιαφέρει, γιατί νοιάζονται μόνο για τις εντυπώσεις; Διότι, τι άλλο είναι δηλαδή ο ίδιος ο κ. Τσίπρας όταν βγαίνει και λέει ότι η κυβέρνηση -και μάλιστα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ- είναι δεύτερη από το τέλος στην Ευρώπη στις έκτακτες, λόγω κορονοϊού δηλαδή, δαπάνες στην Υγεία, αλλά γνωρίζει ότι λέει ψέματα; Και ότι η αλήθεια είναι ότι μετέφερε στην κοινή γνώμη, μόνο για εντυπώσεις, έναν πίνακα της έκθεσης του ΟΟΣΑ που ανέγραφε τις σχετικές δαπάνες μέχρι τις 29 Απριλίου;

Οταν βγαίναμε, δηλαδή, από την πρώτη φάση της πανδημίας, όπως επεσήμανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας; Και ότι ο σχετικός πίνακας του ΟΟΣΑ δεν περιλαμβάνει τα 786 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν στην Υγεία από τότε μέχρι σήμερα;

«Διαστρεβλώνει χαιρέκακα και σπεκουλάρει ασύστολα στην καταστροφή θεωρώντας ότι μπορεί έτσι να διασωθεί πολιτικά. Μάταιος κόπος. Τέτοιος ήταν, ίδιος μένει», δήλωσε ο κ. Πέτσας για τον κ. Τσίπρα, αλλά όπως έχει αποδειχθεί από διαψεύσεις δεν ιδρώνει το αυτί κανενός στον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι όλο αυτό πολιτική στάση αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ζήτησε και έλαβε την ψήφο του 32% του ελληνικού λαού; Σκέπτεται και δρα το 32% του ελληνικού λαού με αυτόν το φανατισμό, την εκδικητικότητα, το μίσος; Τι σημαίνει αυτή η στάση για τη λειτουργία της δημοκρατίας, που στα λόγια τόσο κόπτεται ο ΣΥΡΙΖΑ και στην πραγματικότητα συστηματικά και σκοπίμως την υπονομεύει;

Είναι στάση δημοκρατικών πολιτών να εύχονται περισσότερους τάφους από κορονοϊό ή να προσβάλλουν και να επιτίθενται σε νοσοκόμες που άφησαν το νοσοκομείο που δούλευαν επειδή δεν είχε πίεση για να πάνε να βοηθήσουν, με κίνδυνο της ζωής τους, εκεί που γίνεται πόλεμος;

Πού βρίσκεται η αλληλεγγύη στους ανθρώπους που σκέπτονται με αυτόν τον τρόπο; Σε αυτούς που δήθεν θέλουν να δείξουν ότι γνωρίζουν το παρασκήνιο, τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις τους, γνωρίζουν τι αποφασίζεται πίσω από τις κλειστές πόρτες, γνωρίζουν ό,τι δεν ξέρουν οι πολλοί;

Αλλά τελικά δεν γνωρίζουν τίποτα και οι ίδιοι δεν είναι τίποτα άλλο πέραν από επικίνδυνοι και ημιμαθείς «ξυπνητζήδες», που δήθεν γνωρίζουν ποια νήματα κινούν τον εθελοντισμό παγκοσμίως και τι θέλουν να πετύχουν; Και λαϊκιστές που σπέρνουν δηλητήριο όπου μπορούν, γιατί μόνο μέσα στη δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα έχουν λόγο ύπαρξης; Και μάλιστα την ώρα που όλη η Ελλάδα κινδυνεύει και βιώνει συνθήκες πραγματικού πολέμου; Είναι αυτό στάση και συμπεριφορά κόμματος πλειοψηφίας;

Ή μήπως τελικά είναι εκείνοι που πραγματικά φοβούνται μήπως κάνει ξαστεριά; Μήπως ξεφύγουμε από τον εφιάλτη και αρχίσουμε να βλέπουμε φως στο τούνελ;

Η ευθύνη προφανώς βαραίνει τον κ. Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά τα φαινόμενα, που μόνο μεμονωμένα δεν είναι. Βαραίνει όμως και κάθε στέλεχος του κόμματος που ενοχλείται και δεν μιλάει. Και ιδίως βαραίνει τα προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν αλλά συντάσσονται, στηρίζουν ή σιωπούν.

Στάσεις και συμπεριφορές τέτοιες δηλητηριάζουν την κοινωνία για πολύ περισσότερο χρόνο από όσο μπορεί να κρατήσει ένα Μνημόνιο, μία πανδημία, μία κρίση. Διχάζουν, και διχάζουν βαθιά. Προετοιμάζουν για τη λειτουργία ενός καθεστώτος που δεν θα δέχεται τη διαφορετική άποψη, δεν θα δέχεται την αρχή της πλειοψηφίας βάσει της οποίας λειτουργεί η δημοκρατία.

Από την έντυπη έκδοση