Η εμπορία ανθρώπων, έχει αναδειχθεί σε μια από τις πιο κατάφορες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς βάλει βάναυσα και ποικιλοτρόπως στον πυρήνα των έννομων αγαθών των θυμάτων, με τους θύτες συχνά, καλά κρυμμένους στα «σκοτάδια», να μένουν αθέατοι….και τα θύματα σιωπηλά.
Δεν είναι επουδενί, τυχαίος ο χαρακτηρισμός που του έχει δοθεί, ως το «αόρατο» έγκλημα. Στατιστικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2022 καταγράφουν 10.093 θύματα, αριθμό που δεν αποτελεί απλά μια υποκαταγραφή του φαινομένου , αλλά κυριολεκτικά, την «κορυφή του παγόβουνου», αφού ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι βέβαιο πως είναι συντριπτικά μεγαλύτερος.
Συντριπτική και άκρως αποκαλυπτική είναι και η στατιστική καταγραφή των γυναικών και των κοριτσιών, ως των κύριων θυμάτων εμπορίας ανθρώπων παγκοσμίως, επιβεβαιώνοντας την θλιβερή πραγματικότητα της εμφανούς έμφυλης διάστασης του ειδεχθούς αυτού εγκλήματος. Μίας διάστασης που οφείλουμε να λάβουμε ακραιφνώς υπόψιν κατά τον σχεδιασμό των πολιτικών αντιμετώπισης του.
Οι ποικίλες και αποτρόπαιες κατηγορίες και μορφές εμφάνισης του εγκλήματος καθώς και τα στοιχεία διασυνοριακότητας τα οποία συμπαρομαρτεί, δυσχεραίνουν εξαιρετικά το έργο των διωκτικών αρχών διεθνώς, οι οποίες παρά τις θεσμικές τομές και την υιοθέτηση στοχευμένων πολιτικών αντιμετώπισης στο πεδίο, αδυνατούν να εξαλείψουν το φαινόμενο.
Το έγκλημα της εμπορίας ανθρώπων χαρακτηρίζεται από μια αντιφατικότητα. Παρά την αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου, την αποτελεσματικότερη δίωξη των δραστών που οδηγεί στην αύξηση των ποσοστών καταδίκης τους, αλλά και τα σημαντικά εργαλεία που έχουμε αναπτύξει, ένας τεράστιος αριθμός περιστατικών παραμένει στο «σκοτάδι». Η σκληρή αυτή πραγματικότητα οφείλεται στο γεγονός , ότι η αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων δεν μπορεί και δεν πρέπει να ακολουθεί μια προσέγγιση με το βλέμμα στραμμένο στην καταστολή.
Αναντίρρητα, οφείλουμε να οδηγήσουμε περισσότερους δράστες ενώπιον της ποινικής δικαιοσύνης. Στόχο όμως, τον οποίο θα επιτύχουμε μόνο αν σπάσουμε την αλυσίδα της σιωπής, μέσω μιας θυματοκεντρικής και ψυχοκοινωνικής προσέγγισης, εστιασμένης στην ενδυνάμωση των θυμάτων, παρέχοντας τους ένα αίσθημα ασφάλειας, ώστε να βρουν το κουράγιο να μιλήσουν.
Η ολιστική αντιμετώπιση του νοσηρού αυτού φαινομένου, περνά λοιπόν, αναπόδραστα εκτός από τη δίωξη και την σκληρή τιμωρία των δραστών και από τους άξονες της υποστήριξης των θυμάτων αλλά κυρίως της πρόληψης.
Μιας πρόληψης με διττό χαρακτήρα. Εστιασμένης δηλαδή, αφενός στην ενημέρωση και στην εκπαίδευση πολιτών και επαγγελματιών και αφετέρου στην ευαισθητοποίηση με απώτερο σκοπό τη μείωση της ζήτησης, ώστε να δοθεί στεντόρειο το μήνυμα , ότι στην εποχή μας δεν μπορούν να υπάρχουν «αγοραστές» όταν τα «εμπορεύματα» είναι άνθρωποι.
Η εμπορία ανθρώπων δεν παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από τη δουλεία στο μεσαίωνα, μόνο που οι αλυσίδες δεν είναι πλέον εμφανείς σε κοινή θέα. Σπάζοντας την «αλυσίδα της σιωπής», θα σπάσουμε μία μία τις «αόρατες αλυσίδες» της εκμετάλλευσης, μέχρι κάθε άνθρωπος να είναι αληθινά ελεύθερος.
Ειδήσεις σήμερα
Bella Hadid: «Σοκαρισμένη και αναστατωμένη» για τη διαφήμιση της Adidas- «Δεν ήξερα»