Λοιπόν, η αμερικανική τροπολογία ζητά από τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ να διερευνήσουν την οργάνωση πρόσθετων στρατιωτικών βάσεων στα ελληνικά νησιά. Η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί νίκη (και δεν είναι βερμπαλισμός) της πολιτικής και στρατιωτικής μας διπλωματίας και… στο βάθος βρίσκεται η Κύπρος καθώς κάτι αντίστοιχο, στη βάση των ανακοινώσεων του Μενέντεζ κατά την ημέρα μνήμης για τον Ελληνισμό, ο ελληνόψυχος Γερουσιαστής επέκτεινε την περίοδο άρσης του εμπάργκο βαρέων όπλων στο κυπριακό Κράτος.

Σε ό,τι αφορά τον ελλαδικό χώρο… Δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη φαντασία, απλά να αναλογιστούμε την ασπίδα που θα δημιουργηθεί από το Βόρειο Αιγαίο μέχρι τα Δωδεκάνησα η επιλογή ελληνικών νησιών για την εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων, όταν απέναντι από τα ελληνικά νησιά υπάρχει η 4η τουρκική Στρατιά, η επονομαζόμενη ως “Στρατιά του Αιγαίου”, η οποία ΔΕΝ υπόκειται σε νατοϊκό έλεγχο και είναι η αρτιότερα εξοπλισμένη των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Και φυσικά οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι κυρίαρχες!!! Αυτό είναι το ΜΟΝΟ αναμφισβήτητο και το έχουν αποδείξει τα στελέχη τους που εδώ και 13 χρόνια μάχονται με πεπερασμένο εξοπλισμό, κυρίως στη θάλασσα, και όμως φέρνουν νίκες (η δυναμική του ελληνικού στρατεύματος αποδείχθηκε το 2020, αλλά και καθημερινά αντιμετωπίζοντας ακόμα και τις υβριδικές απειλές). Παρόλο που αυτήν την στιγμή έχει αγοραστεί εξοπλισμός και εννοούμε κατά κύριο λόγο τις φρεγάτες και θα αγοραστούν και άλλα πλοία, όπως υφίσταται ο σχεδιασμός, ωστόσο μέχρι οι φρεγάτες να είναι έτοιμες από κάθε άποψη προκειμένου να ενταχθούν στην αμυντική μηχανή, θα περάσει εύλογο διάστημα τουλάχιστον τριών χρόνων (λχ δοκιμές όπλων, δοκιμές σκάφους κτλ κτλ), δηλαδή τα πλοία αυτά θα είναι ετοιμοπόλεμα το 2027-2028.

Η υπεροπλία που δημιουργείται με την εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα, αυτομάτως αναβαθμίζει τη χώρα μας ως κομβικό σημείο της αμερικανικής πολιτικής σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο… Ένα τείχος ελληνοαμερικανικό… και στο βάθος ένα Τείχος νατοϊκό…με ένα νατοϊκό κράτος στην πραγματικότητα εξοβελισμένο ως “αυθαδιάζον”. Και ναι, είναι η Τουρκία.

Οι Αμερικανοί είναι προφανές ότι ενδιαφέρονται για τη διαφύλαξη του άξονα Σούδας – Αλεξανδρούπολης και την διασφάλιση της κίνησης στρατευμάτων και εφοδίων προς και από την Ανατολική Ευρώπη, καθιστώντας τον συγκεκριμένο άξονα ισχυρό πυλώνα της αρχιτεκτονικής άμυνας και ασφαλείας της ανατολικής και της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.

Η απόφαση του Αμερικανικού Κογκρέσου βάζει σε υλοποίηση το όραμα του προέδρου Αϊζενχάουερ που το 1954 κάτω από το πλαίσιο αυτό οραματιζόταν τη σχέση του με Ελλάδα και Κύπρο… και το όραμα αυτό το διέκοψε ο Μακάριος Γ’… Ανατρέχοντας στα πρακτικά (της τότε περιόδου) των συνελεύσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και πώς ο Αμερικανός πρόεδρος αντιμετώπιζε τη Μ.Βρετανία και την πολιτική της, διαφαίνεται ο διαυλικός και σημαίνων ρόλος που ήθελε να προσδώσει στον Ελληνισμό ο Αμερικανός πρόεδρος και πρώην Στρατάρχης του Αμερικανικού Στρατού κατά τον Β’ΠΠ.

Όμως, η Ελλάδα και η Κύπρος ας μην ξεχνάμε ότι είναι κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα τα εξ Ανατολών σύνορά της στη Μεσόγειο… Οπότε, καθίστανται χώρες με ιδιαίτερο νόημα για τους εξ ανατολών κινδύνους και κυρίως αυτούς με υβριδικό αποτύπωμα…

Συγχρόνως δε, και καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που τα μεγάλα κράτη της Δύσης φέρουν (ακόμα και) μεταξύ τους “αντιζηλίες” (sic), η Ελλάδα και η Κύπρος έχοντας ήδη υπογράψει ελληνογαλλική και γαλλοκυπριακή αμυντική Συμφωνία δημιουργούν τις προϋποθέσεις, ώστε να καταστούν οι πυλώνες εξισορρόπησης των δυνάμεων… Η Ελλάδα και η Κύπρος κάνουν πράξη τη θεωρία του Φεντεραλισμού σε έναν Κόσμο με ρεαλιστικό αποτύπωμα….

Ο Ελληνισμός πέτυχε νίκη!!!… Η πολιτική διπλωματία της κυβέρνησης Μητσοτάκη με επικεφαλής μέχρι πρόσφατα της Εξωτερικής Διπλωματίας, τον κ.Νίκο Δένδια και η στρατιωτική διπλωματία του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου σε πλήρη σύμπνοια, συνεργασία και σχεδιασμό με την Ελληνική Ομογένεια της Αμερικής (της οποίας οφείλουμε πολλά, όπως και σε όλη τη Διασπορά μας, όπου γης) απέδωσαν τους καρπούς που αξίζει το ελληνικό Κράτος και κατ’επέκταση ο Ελληνισμός.

Αυτήν την στιγμή, η κίνηση ματ του Ελληνισμού, η οποία απομένει, ώστε να μπει η σιδερένια πόρτα απέναντι στην αναθεωρητική Τουρκία, είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο ελληνικά Κράτη, την Ελλάδα και την Κύπρο. Και φυσικά, μετά από αυτήν την απόφαση του αμερικανικού Κογκρέσου που πρέπει να πανηγυρίζουν οι Έλληνες, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε τον ακόμα πιο αναβαθμισμένο ρόλο που αποκτούν τα δύο ελληνικά Κράτη με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Σήμερα, ο Έλληνας πρωθυπουργός συναντάται στο Κάιρο με τον πρόεδρο της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας. Μία συνάντηση που έρχεται στον απόηχο της απόφασης των ΗΠΑ και είναι σίγουρο ότι δρομολογεί εξελίξεις στην περιοχή.

*Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).

Ειδήσεις σήμερα