Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να στέλνει μηνύματα αποστασιοποίησης, πηγαίνοντας 20ήμερο ταξίδι στην Καλιφόρνια ή αφήνοντας να διαρρεύσει ότι επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ ξεκινά τη συγγραφή βιβλίου ή ότι θα ξεκινήσει διαλέξεις όπως ο Κλίντον ή ο Ομπάμα, είναι όμως σαφές σε όλον τον κομματικό οργανισμό ότι προσπαθεί να ελέγξει τις εξελίξεις.
Οι υποστηρικτές του λένε ότι το κάνει επειδή νοιάζεται και αγαπά τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί να τον αφήσει να εξαφανιστεί.
Οι πολέμιοί του υποστηρίζουν ότι το κάνει για να σιγουρευτεί ο ίδιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να φθίνει μέχρι να «τελειώσει» πολιτικά και έτσι να ανοίξει ο δρόμος για νέο κόμμα, τη νέα πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα.
Αλαλούμ
Τα όσα κωμικά -ή μάλλον κωμικοτραγικά- διεξήχθησαν σχετικά με την υποψηφιότητα για τον Δήμο της Αθήνας, ήταν ενδεικτικά.
Αρχικά, στις μετεκλογικές συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας εξετάστηκαν τέσσερις υποψηφιότητες. Του Κώστα Ζαχαριάδη, του Νίκου Φίλη, του Κώστα Τσουκαλά και της Ολγας Μπαλαούρα. Η υποψηφιότητα του μπασκετμπολίστα Νίκου Παππά –την οποία με κάθε επισημότητα είχε αναγγείλει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στην Κεντρική Επιτροπή– δεν συζητήθηκε και αυτό ήταν ένα σαφές σήμα «αποτσιπροποίησης» που ήθελαν να στείλουν όσοι έμειναν και «έπιασαν» οι κεραίες των «τσιπροφυλάκων», με επικεφαλής τη Ράνια Σβίγγου και τον Γιώργο Βασιλειάδη. Και ξεκίνησαν οι αντιδράσεις.
Αρχικά, ήταν ο Χρίστος Σπίρτζης που σε όποια εκπομπή και να πήγαινε, όταν τον ρωτούσαν για το αλαλούμ του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την υποψηφιότητα του Δήμου Αθηναίων, απαντούσε με το γνωστό «απαθές» ύφος. «Δεν ξέρω τι συζητούν στην Πολιτική Γραμματεία. Ρωτήστε τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποψήφιο για τον Δήμο Αθηναίων. Τον καλαθοσφαιριστή Νίκο Παππά, που έχει παρουσιάσει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην Κεντρική Επιτροπή». Στην αρχή ουδείς έδινε σημασία σε αυτήν την ατάκα Σπίρτζη, πλην των κομματικών που καταλάβαιναν ότι η δήλωση αυτή «μύριζε» μελλοντική παρέμβαση Τσίπρα. Και είχαν δίκιο.
Η Πολιτική Γραμματεία που ούτε καν συζητούσε την υποψηφιότητα Παππά ακριβώς επειδή είχε αναγγελθεί επί Τσίπρα και από τον Τσίπρα, αναγκάστηκε μέχρι και επιτροπή να συστήσει η οποία θα πήγαινε να «ζητιανέψει» συνεργασία από τον μπασκετμπολίστα Νίκο Παππά, ο οποίος μετά την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, «έξυπνα» είχε φροντίσει να αποστασιοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κατάληξη και το αν τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστήριζε ή δεν θα υποστήριζε την υποψηφιότητα Παππά για τον Δήμο της Αθήνας μικρή σημασία είχε, μπροστά στην κυρίαρχη αίσθηση ότι ακόμα και τώρα, στον μετεκλογικό ΣΥΡΙΖΑ, αυτός που κινεί τα νήματα δεν είναι τα μέλη που θα ψηφίσουν, δεν είναι τα κομματικά όργανα, δεν είναι οι υποψήφιοι αρχηγοί, αλλά ο απελθών πρόεδρος και ιδρυτής του κόμματος, που κινεί τα νήματα.
Και είναι απορίας άξιο, γιατί την ίδια στιγμή που η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ έχουν υποψηφίους και βρίσκονται μίλια μπροστά στο στάδιο της προετοιμασας για τις εκλογές της αυτοδιοίκησης που ξεκινούν 8 Οκτωβρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έχει τέσσερις υποψηφίους, δεν κατέληξε γρήγορα σε έναν από αυτούς αλλά… επέστρεψε προς στιγμή, σε εκείνη που ανακοινώθηκε προεκλογικά από τον Αλέξη Τσίπρα, την ώρα που ο ίδιος ο Νίκος Παππάς είχε αυτοαναιρεθεί και τώρα φαίνεται ότι μπορεί να αλλάξει στάση, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τον παρακαλέσει.
Η υπόθεση της υποψηφιότητας του καλαθοσφαιριστή Νίκου Παππά για τον Δήμο της Αθήνας παρουσιάστηκε –σκοπίμως- από φίλους του Αλέξη Τσίπρα ως δήθεν ένδειξη ότι οι «πρωτοκλασάτοι» του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους και μπροστά στο αδιέξοδο η Κουμουνδούρου προσπαθεί να «φορτώσει» την ήττα που έρχεται σε ένα μη κομματικό πρόσωπο. Αυτό όμως δεν ισχύει.
Δεν είναι κομματικό πρόσωπο ο Κώστας Ζαχαριάδης, που τελικά επελέγη, ή ο Νίκος Φίλης;
Δεν ήταν καλή η υποψηφιότητα του καθηγητή Δημήτρη Χριστόπουλου, η οποία βρέθηκε ένα βήμα πριν από την επίσημη ανακοίνωση -καθώς ο ίδιος είχε αποδεχθεί την πρόσκληση- αλλά «κόπηκε» την τελευταία στιγμή με… άνωθεν παρέμβαση εκ μέρους των «προεδρικών»;
ΜΜΕ ΚΑΙ SOCIAL MEDIA
Στοχευμένες επιθέσεις κατά Αχτσιόγλου και Τσακαλώτου
Κατά εκατοντάδες φτάνουν τα μηνύματα στην Κουμουνδούρου και από εκεί στα επιτελεία των υποψηφίων για… μέλη που απειλούν ότι δεν πρόκειται να πάνε να ψηφίσουν αυτούς που ασκούν κριτική στον Αλέξη Τσίπρα ή ότι αν συνεχιστεί η απαξίωση της περιόδου Τσίπρα από τους υποψηφίους διαδόχους του (σ.σ.: εννοούν κυρίως την Εφη Αχτσιόγλου και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο) τα ψηφοδέλτια στις 10 Σεπτεμβρίου θα γεμίσουν από χαρτάκια με το όνομα του Αλέξη Τσίπρα!
Γνωστά «πιστόλια» του Αλέξη Τσίπρα στα ΜΜΕ και τα social media, «πυροβολούν» κατά ριπάς το τελευταίο διάστημα την Εφη Αχτσιόγλου και την κατηγορούν ως «διαπλεκόμενη», ως «επιλογή των καναλαρχών» ή ως «Δούρειο Ιππο των μεγάλων συμφερόντων που θέλουν να ελέγξουν τον ΣΥΡΙΖΑ». Εγραψαν ακόμα πως με την Εφη Αχτσιόγλου στο τιμόνι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να λάβει πρόσκληση για να συμμετάσχει ως κόμμα – παρατηρητής στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές.
Και όλα αυτά, ακριβώς επειδή στις παρεμβάσεις της, η Ε. Αχτσιόγλου τονίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να πάρει αποστάσεις από την περίοδο Τσίπρα ή τονίζει υπαινικτικά ότι αν η ίδια εκλεγεί πρόεδρος, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι «υπεύθυνο και αποτελεσματικό κόμμα».
Αντίστοιχες κατηγορίες δέχεται από τους ίδιους κύκλους και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που μιλά για «πρόβλημα ταυτότητας και οργάνωσης που στοίχισε στον ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές», ενώ δεν θεωρούνται τυχαίες ούτε η πρόσφατη επίθεση Πολάκη κατά Αχτσιόγλου με αφορμή το θέμα ταμπού για τον ΣΥΡΙΖΑ, τις σχέσεις του κόμματος με τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, αλλά ούτε η επαναλαμβανόμενη ατάκα του Σωκράτη Φάμελλου ότι για την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ δεν ευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος δεν πρόκειται ποτέ να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και πάντα θα είναι παρών!
Πιέσεις για νέο κόμμα στο χώρο της Κεντροαριστεράς
Στην πρώτη του μετεκλογική δήλωση, εκείνη που είχε θέσει εαυτόν στην κρίση των μελών του κόμματος μην έχοντας στο μυαλό του την παραίτηση, ο Αλέξης Τσίπρας είχε θέσει ως όριο για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ τις ευρωεκλογές.
Τις ευρωεκλογές ως όριο και πρώτο τεστ για τον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρουν στις εξαγγελίες τους για τα όσα έχουν σκοπό να πράξουν ή να αλλάξουν οι υποψήφιοι διάδοχοι του Αλέξη Τσίπρα, καθότι το διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2023 ως τον Ιούνιο του 2024, θεωρείται εύλογο διάστημα για να «δουλέψει» το οποιοδήποτε νέο πλάνο.
Ακόμα και το βασικό πολιτικό σενάριο για τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, έχει ως ορόσημο τις ευρωεκλογές, καθώς βασίζεται στην πρόβλεψη ότι στις ευρωεκλογές θα φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να ανακάμψει, αντιστοίχως το ΠΑΣΟΚ -ακόμα και αν ενισχύσει το ποσοστό του- θα δείξει ότι αδυνατεί να μετατραπεί σε ισχυρό πόλο απέναντι στη Ν.Δ. και έτσι θα ξεκινήσει η αναζήτηση και οι «ζυμώσεις» στο χώρο της Κεντροαριστεράς, με πρωταγωνιστή τον Αλέξη Τσίπρα.
Τις τελευταίες ημέρες, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, εκείνοι που δεν κατάφεραν να προωθήσουν την υποψηφιότητα Βερβεσού ως κοινή υποψηφιότητα των δύο κομμάτων για τοΝ Δήμο της Αθήνας και να επιβάλουν κεντρική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές, υποστηρίζουν ότι ορόσημο για τις ανακατατάξεις στην Κεντροαριστερά δεν είναι οι ευρωεκλογές, αλλά οι αυτοδιοικητικές εκλογές!
Είναι στελέχη και των δύο κομμάτων που υπολογίζουν ότι ο πολιτικός χρόνος «τρέχει» γρήγορα και θεωρούν ότι ως τις ευρωεκλογές μπορεί να υπάρξουν γεγονότα, καταστάσεις ή πρόσωπα που θα ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Και πιέζουν ώστε ό,τι χρειάζεται να γίνει για να φτιαχτεί ένα νέο κόμμα στο χώρο της Κεντροαριστεράς, να γίνει αμέσως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ώστε οι ευρωεκλογές να είναι το πρώτο τεστ.
Είναι στελέχη των δύο κομμάτων που βρίσκονται εδώ και καιρό σε συνεννόηση και κοινή γραμμή. Υποστηρίζουν ότι η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ «έκρυψε» τα προβλήματα ηγεσίας, στρατηγικής και φυσιογνωμίας που αντιμετωπίζει και το ΠΑΣΟΚ και πως τα δύο κόμματα οφείλουν να αυτοδιαλυθούν και έτσι να συμβάλουν στην ίδρυση ενός νέου κόμματος που θα μπορέσει να σταθεί με αξιώσεις απέναντι στη Ν.Δ. και να διεκδικήσει τις επόμενες εκλογές.
Είναι στελέχη των δύο κομμάτων που θεωρούν πως εφόσον στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου ο χάρτης ξαναγίνει «μπλε» και η Ν.Δ. θα ξανακερδίσει τους μεγάλους δήμους, δεν έχουν το προνόμιο να περιμένουν ως τις ευρωεκλογές για να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Και πως αν περιμένουν θα υπονομεύσουν τις προοπτικές ενός νέου, μεγάλου φορέα της Κεντροαριστεράς και θα επιτρέψουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη να ενισχύσει την πολιτική κυριαρχία του.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη αυτά είναι κοντά στον Αλέξη Τσίπρα, πιστεύουν σε αυτόν, θεωρούν ότι για την εκλογική συντριβή του Μαΐου και του Ιουνίου ο ίδιος δεν είχε καμία ευθύνη και προσπαθούν να ετοιμάσουν το έδαφος για να επιστρέψει ο Αλέξης Τσίπρας ως αρχηγός νέου κόμματος στην ελληνική πολιτική σκηνή. Σήμερα, που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πριν την εκλογή νέου αρχηγού, κινούνται μεταξύ «ουδετερότητας» και υπονόμευσης των υποψηφίων (σ.σ.: κυρίως εναντίον της Εφης Αχτσιόγλου που εμφανίζεται ως φαβορί), καθώς θέλουν να ακυρώσουν ακόμα και το σενάριο που ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται στα πόδια του και διατηρεί το σημερινό του ποσοστό.
Στο ΠΑΣΟΚ τα στελέχη αυτά είναι στελέχη που δεν συμπαθούν και δεν πιστεύουν στον Νίκο Ανδρουλάκη. Θεωρούν ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν έχει τη δυνατότητα να πάει το ΠΑΣΟΚ στην περιοχή του 30% και άνω, που είναι προϋπόθεση για να διεκδικήσει και πάλι το ΠΑΣΟΚ με αξιώσεις την εξουσία. Και θεωρούν ότι χωρίς τον Νίκο Ανδρουλάκη και με τους ίδιους σε θέσεις-κλειδιά, ένα νέο κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα μπορεί να απειλήσει τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.