Αυτή ήταν ίσως και η εικόνα που αποτύπωσε με τη μεγαλύτερη ακρίβεια, τι επεδίωκε και τι τελικά πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας με την πρόταση μομφής που μετετράπη σε ψήφο εμπιστοσύνης και restart για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ο κ. Τσίπρας, ωστόσο, δεν θα σταματήσει, όσο χαμηλά και αν φτάσει. Οπως κάνει από την ημέρα της ψήφισης του Προϋπολογισμού, που ζήτησε πρόωρες εκλογές, και έκανε και χθες, έτσι και στο μέλλον θα επενδύσει στη δημιουργία ακραία τοξικού κλίματος στην πολιτική και την κοινωνία. Είναι ο τρόπος που έχει με σκοπό να σταματήσει τη διαρροή ψηφοφόρων προς το ΚΙΝ.ΑΛ.

Η χθεσινή ομιλία του κ. Τσίπρα στη Βουλή ήταν ένα απονενοημένο διάβημα που έδειξε κυρίως την αγωνία του για το πολιτικό του μέλλον. Χθες είπε ξανά στον κ. Μητσοτάκη να παραιτηθεί, προσπάθησε να κάνει τα sms του Φουρθιώτη κεντρικό πολιτικό ζήτημα, μίλησε ξανά όπως και πριν από τις εκλογές του 2019 για «αυλοκόλακες της συμφοράς και δημοσκόπους της χαράς», είπε ότι ο «πρωθυπουργός έχει γίνει ανέκδοτο, αντικείμενο λοιδορίας και σαρκασμού», επιτέθηκε με όποιο τρόπο μπορούσε προκειμένου να πείσει την κοινή γνώμη που τον παρακολουθεί ότι αυτός είναι ο βασικός αντίπαλος του πρωθυπουργού.

Επί της ουσίας, ξόδεψε ένα σημαντικό κοινοβουλευτικό όπλο για να κερδίσει χρόνο έναντι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που αντιδρά στις προτάσεις του, έναντι του ΚΙΝ.ΑΛ. που τον πιέζει και ενώπιον αποφάσεων της Δικαιοσύνης που τον εκθέτουν σχετικά με το πώς χειρίστηκε ως πρωθυπουργός την υπόθεση Novartis.

Κακό μαντάτο για τον κ. Τσίπρα ήταν και το γεγονός ότι, μετά το τέλος των χθεσινών ομιλών και της ψηφοφορίας στη Βουλή, ο Πολάκης και πάλι τον είχε υπερκεράσει, καθώς η είδηση του επεισοδίου που προκάλεσε με τον Αδωνη Γεωργιάδη ήταν μεγαλύτερο θέμα στα sites και τα social media από τη δική του εμφάνιση και παρουσία.

Δεν κατάφερε, επίσης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -παρά την ψηφοφορία που ήταν απολύτως αναμενόμενη- να εμφανιστεί, όπως επιδιώκει, ως ο ηγέτης ενιαίου και συμπαγούς αντικυβερνητικού μετώπου.

Στην πραγματικότητα, αντί να εμφανιστεί απομονωμένη η Ν.Δ., εμφανίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ αποκομμένος από τις δυνάμεις που θεωρητικά θέλει να προσεγγίσει.

Και οι δεκαεπτά ομιλητές εκ μέρους του ΚΙΝ.ΑΛ. – ΠΑΣΟΚ φρόντισαν να δείξουν ότι για το κόμμα τους ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς δεν είναι μελλοντικός συνεργάτης, αλλά πολιτικός αντίπαλος και στόχος.

«Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιος μπορεί να κερδίσει τη Νέα Δημοκρατία. Μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να την κερδίσει!» είπε ενδεικτικά ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει την πρόταση δυσπιστίας ως τη μοναδική λύση, ως διέξοδο σε αυτή την κατάσταση. Αυτή η πρόταση, όμως, εγκλωβίζει τη λαϊκή αγανάκτηση και να παραμείνει απλά και μόνο ο λαός ως παρατηρητής. Θυμηθείτε τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015: “Η Ευρώπη αλλάζει, η ελπίδα έρχεται”. Και τι ήρθε; Το τρίτο και το πιο βάρβαρο Μνημόνιο. Γιατί είναι δοκιμασμένες οι δυνάμεις και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του Κινήματος Αλλαγής και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση. Αλλά από κοντά είναι και άλλα κόμματα, διάττοντες αστέρες, κόμματα μίας χρήσης που καλλιεργούν αυταπάτες», είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος.

«Το πρόβλημα δεν είναι, βέβαια, ο τρόπος ή η αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής διαχείρισης. Το πραγματικό πρόβλημα για τη χώρα είναι η πολιτική που εφαρμόζετε και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προβάλλει καμία ουσιαστική ή ριζική διαφοροποίηση», είπε απευθυνόμενη στην κυβέρνηση η βουλευτής του ΜέΡΑ25, Σοφία Σακοράφα.

Ο κ. Τσίπρας εισέπραξε ηχηρές αρνήσεις από όλους. Από το ΚΙΝ.ΑΛ. μέχρι το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25, σε σημείο που ο απλός πολίτης αντιλαμβάνεται πως τα κόμματα αυτά ναι μεν αντιπολιτεύονται σκληρά την κυβέρνηση, αλλά τον ΣΥΡΙΖΑ τον εχθρεύονται!

Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά δεν κατάφεραν ούτε να απαντήσουν στο υπαρκτό πολιτικό επιχείρημα ότι προέβησαν στην κίνηση της κατάθεσης πρότασης μομφής για τα εσωκομματικά τους προβλήματα ή για να ανακόψουν τη δημοσκοπική άνοδο του Ν. Ανδρουλάκη και του ΚΙΝ.ΑΛ.

Ακόμα και στην αντιπαράθεση για την κακοκαιρία, όπου οι πολίτες έχουν χρεώσει τα προβλήματα στην κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη, ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε κάτι. Πρέπει να απόρησαν όσοι από τους ταλαιπωρημένους πολίτες τον άκουσαν να μιλά για τον Φουρθιώτη, τη Novartis, τις δημοσκοπήσεις.

Η στρατηγική του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, αντί να βάλουν στο επίκεντρο τις αυταπόδεικτες ευθύνες για την πρόσφατη κακοκαιρία, επανέφεραν τις μνήμες της τραγωδίας στη Μάνδρα και στο Μάτι, των νεκρών, της τραγικής διαχείρισης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα στημένα τηλεοπτικά σόου, την πανωλεθρία των κρατικών υπηρεσιών και της πολιτικής προστασίας.