Δεν σκοπεύει να αναμειχθεί στην ελληνική πολιτική διότι «δεν ξέρει τη δουλειά του πολιτικάντη», δεν ζητά συγγνώμη για τίποτα, δεν γνώριζε για την ανάμιξη των Αμερικανών στο χουντικό πραξικόπημα, δεν είχε ενημερωθεί από τον Στυλιανό Πατακό ότι οι συνταγματάρχες σχεδίαζαν κίνημα το 1967, δεν υποκινούσε ο ίδιος κίνημα στρατηγών, είχε ζητήσει από την αεροπορία να πετάξουν μαχητικά σπάζοντας το φράγμα του ήχου πάνω από την Αθήνα για να δείξει στη χούντα ποιος είναι -αλλά τα αεροπλάνα τελικά δεν το έκαναν για να μην πέσει η Ακρόπολη και αποβάλλουν οι έγκυες από την τρομάρα τους.

Επίσης ο Κωνσταντίνος έχει συναντήσει τυχαία τον Αλέξη Τσίπρα τον οποίον και συμβούλευσε να μην αποπειραθεί ποτέ να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό. Ο τέως βασιλιάς δεν έχει ψηφίσει ποτέ, νιώθει πάντα προδομένος από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για την πρόσκληση επανόδου στην Ελλάδα το 1974 που δεν έλαβε τελικά ποτέ. Ο Κωνσταντίνος αποκάλυψε πως είχε προτείνει στον Γεώργιο Παπανδρέου να αναγνωρίσει το ΚΚΕ, κάτι που ο Γέρος της Δημοκρατίας αρνήθηκε να κάνει, προκειμένου να μην απωλέσει το κόμμα του, η Ένωσις Κέντρου, ψήφους από την αριστερά.

Τέλος, ο Κωνσταντίνος δήλωσε ότι στην ιστορία θα ήθελε να μείνει ως κάποιος που δεν επέτρεψε στην πατρίδα του να κυλιστεί σε εμφύλιο ή άλλο πόλεμο και ότι, όταν προσεκλήθη το 2004 στο Προεδρικό Μέγαρο από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, εξεπλάγη από τις αλλαγές που είχαν γίνει στο πάλαι ποτέ βασιλικό ανάκτορο. Ιδιαίτερα ενοχλήθηκε από την μεγάλη σκάλα με τη μαρμάρινη επένδυση, ένα στοιχείο που, κατά την άποψή του, δεν θα προσέθετε ποτέ η οικογένειά του στο οίκημα. Αντιθέτως, ο πατέρας του, βασιλιάς Παύλος στη θέα της θα γινόταν έξω φρενών.

Τα προηγούμενα είναι εν περιλήψει τα κυριότερα σημεία από μια συνέντευξη περίπου 90 λεπτών που έδωσε ο τέως βασιλέας Κωνσταντίνος στη Σία Κοσιώνη και τον Αλέξη Παπαχελά. Μολονότι πολυαναμενόμενο και πολυσυζητημένο, το συγκεκριμένο επεισόδιο από τις «Ιστορίες» του Σκάι μάλλον αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών -τουλάχιστον όσων περίμεναν μια εκ βαθέων εξομολόγηση του πρώην άνακτα, αποκαλύψεις για αθέατες πτυχές της ελληνικής ιστορίας, τυχόν βλέψεις του για ενεργό συμμετοχή του ίδιου ή του γιού του στην ελληνική πολιτική σκηνή κ.ο.κ. Ο Κωνσταντίνος, ο οποίος δεν έχει επώνυμο και καταχωρίζεται στο μητρώο των Ελλήνων φορολογουμένων σαν «Βασιλεύς Κωνσταντίνος», μολονότι δεν έκρυψε την πικρία του απέφυγε να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες πχ για τη σχέση του παλατιού με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Αλλά και την ευθύνη του ιδίου, ως νεαρού βασιλιά, στις πολιτικές διεργασίες που οδήγησαν τη χώρα στην ανωμαλία και τελικά στη χούντα των συνταγματαρχών, ενώ αρνήθηκε ότι είχε προσχεδιάσει την «αποστασία» του 1965 και την ανατροπή του Γεωργίου Παπανδρέου.

Για τα τρέχοντα, ο Κωνσταντίνος τάχθηκε υπέρ μιας εθνικής συμφιλίωσης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, κάτι που, εάν επιτυγχανόταν, κατά την άποψή του η Ελλάδα «θα ζούσε χρυσές ημέρες». Σε μια παλαιότερη, τυχαία συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο νυν πρωθυπουργός είχε μόλις αναδειχθεί επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ο τέως βασιλιάς του είχε συστήσει να αποφύγει να πει στον λαό «πράγματα αναληθή ή που δεν θα μπορούσε να τα εφαρμόσει στην πράξη». Και μολονότι είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας αγνόησε παντελώς την παραίνεση, ο Κωνσταντίνος είπε στη διάρκεια της συνέντευξης ότι «ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πόσο σκληρά προσπαθεί η κυβέρνηση να λύσει τα προβλήματα του τόπου. Το ίδιο κάνει όμως και η αντιπολίτευση και είναι καλό για τη δημοκρατία να υπάρχει εναλλαγή στην εξουσία».

Σε ό,τι αφορά όμως στα οράματα παλινόρθωσης της μοναρχίας που έχουν ορισμένοι, ο Κωνσταντίνος είπε ότι «δεν υπάρχει τέλος και δεν υπάρχει αρχή. Εγώ βλέπω την όλη υπόθεση αυτή να εξελίσσεται στα χέρια του ελληνικού λαού. Αυτοί αποφασίζουν τι θέλουν, αυτοί αποφάσισαν δύο φορές -αν θυμάμαι καλά- να επαναφέρουν τη βασιλεία, αφού είχε φύγει. Τώρα, αν τη θέλουν πάλι, δικό τους δικαίωμα είναι. Εγώ δεν θα κουνήσω ούτε το δάχτυλό μου για να πάρω τη βασιλεία πίσω. Εάν θέλουν, αυτό θα το κάνουν οι Έλληνες, εγώ δεν θα το επιδιώξω αυτό, δεν βλέπω ότι θα γίνει αξία στο λαό. Εάν γίνει μόνο του, τότε θα το δεχθώ. Αλλά ποιος είναι ο μηχανισμός να κάνει κάτι τέτοιο; Δεν υπάρχει».

Οπότε και απέκλεισε εντελώς το ενδεχόμενο συμμετοχής του στη δημιουργία ενός φιλοβασιλικού κόμματος. Παρόλ’ αυτά, επανέλαβε ότι ο τίτλος του βασιλέα δεν αφαιρείται ποτέ από το πρόσωπο του μονάρχη, ακόμη και εάν ο λαός του έχει επιλέξει την κατάργηση της βασιλείας. Ο Κωνσταντίνος επ’ αυτού δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «εγώ δεν είμαι ο πρώην βασιλεύς Κωνσταντίνος, είμαι ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος, τελεία και παύλα. Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα, είμαι ο πρώην ή τέως ή ό,τι προτιμάτε, Βασιλεύς της Ελλάδος, ναι, αλλά το ότι είμαι ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ».