Τους αρχικούς και επιπόλαιους, όπως αποδείχθηκε, πανηγυρισμούς για τη δημιουργία «μετώπου», διαδέχθηκε το αδιέξοδο, καθώς τα 3 από τα 4 κόμματα που αρχικά τάχθηκαν υπέρ της πρότασης, θέτουν ως όρο για την υπερψήφιση τη διεύρυνση του χρόνου έρευνας, ώστε να συμπεριλάβει και τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.

Ομως και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε από την πολυφωνία που υπήρξε την Πέμπτη στην Διάσκεψη τω Προέδρων της Βουλής όπου και συζητήθηκε το θέμα, τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Η Ολ. Γεροβασίλη, η οποία εξέφρασε τη «σκληρή» κομματική γραμμή, ήταν ανένδοτη: Συζητάμε μόνο την πρόταση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς διευρύνσεις και προσθαφαιρέσεις. Ο Γ. Κατρούγκαλος, ο οποίος αντιλαμβάνεται και τη νομική διάσταση του θέματος, εμφανίστηκε πιο διαλλακτικός αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρξει δήλωση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια, με την οποία να γίνεται δεκτή η επέκταση του χρόνου διερεύνησης είτε από το 2015 είτε στα 10 χρόνια πριν που ζητά το ΚΚΕ. Ο δε πρώην πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης άφησε όσους τον άκουσαν με την απορία, αν τελικά συμφωνεί ή όχι με την ανάγκη σύστασης εξεταστικής επιτροπής…

Παράδοξα

Νομικοί αλλά και κοινοβουλευτικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι λόγω της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να προκύψουν κοινοβουλευτικά ή και νομικά παράδοξα. Από το να συγκροτηθούν δυο εξεταστικές επιτροπές με το ίδιο αντικείμενο, αλλά με… διαφορετικό χρόνο διερεύνησης, μέχρι το να «συγχωνευτούν» στην πορεία διαφορετικές επιτροπές κοινοβουλευτικού ελέγχου! Κι όλα αυτά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαγιδεύτηκε. Από τη μια επιθυμεί διακαώς την επιστροφή στο μοναδικό τερέν που ξέρει, αυτό της σκανδαλολογίας και της έντασης, αλλά από την άλλη λογάριασε χωρίς τους «ξενοδόχους». Το καταρχήν «ναι» του ΚΙΝ.ΑΛ., του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης επιπόλαια και τυχοδιωκτικά ερμηνεύτηκε ως συμπαράταξη σε ένα «αντικυβερνητικό μέτωπο», το οποίο με τη σειρά του θα μπορούσε να υπηρετήσει και το μοναδικό αφήγημα που έχει απομείνει στον Α. Τσίπρα προκειμένου να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος, την «προοδευτική διακυβέρνηση».

Ομως κανένα απ’ αυτά τα κόμματα δεν είναι διατεθειμένα να παίξει το παιχνίδι της Κουμουνδούρου, αλλά ούτε και να δώσει συγχωροχάρτι στις πομπές που έχουν γίνει επί των ημερών του, με αλλεπάλληλες προσπάθειες χειραγώγησης των ΜΜΕ και σταλινικού ελέγχου του μιντιακού τοπίου. Οι διαφορετικές απόψεις που ακούστηκαν από διαφορετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Διάσκεψη των Προέδρων απηχούν και αντίστοιχες διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του. Ο σκληρός πυρήνας των «προεδρικών» επιδιώκει να κάνει την εξεταστική μόνο για τη διετία 2019-2021 μητέρα όλων των μαχών, πιστεύοντας τυφλά ότι μπορεί να πετύχει μια αντικυβερνητική συσπείρωση. Πιο μετριοπαθή στελέχη του θεωρούν ως ένδειξη «φόβου και ενοχής» αν ο ΣΥΡΙΖΑ αρνηθεί να ελεγχθεί και η δική του διακυβέρνηση. Ενώ υπάρχουν και στελέχη κυρίως από τον χώρο της «Ομπρέλας», τα οποία είναι επιφυλακτικά για τη σκοπιμότητα μια τέτοιας κίνησης, βλέποντας «προσωπικό παιχνίδι» του Αλ. Τσίπρα εν όψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Ομως το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι ότι η Κουμουνδούρου κάνει σχέδια επί χάρτου, η υλοποίηση των οποίων δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια, αλλά έχει την ανάγκη κομμάτων τα οποία θέτουν όρους και δεν είναι διατεθειμένα να παίξουν τον ρόλο της μαγκούρας του παραπαίοντος Αλ. Τσίπρα…

Το μόνο σίγουρο είναι ότι την Πέμπτη θα συνεδριάσει ξανά η Διάσκεψη των Προέδρων προκειμένου να ορίσει την ημερομηνία διεξαγωγής της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής. Και το πιο πιθανόν είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ως έχει -χωρίς αποδοχή των όρων που του έχουν τεθεί- να οδηγήσει σε πολιτικό τραγέλαφο….

«Κλειδώνει» αύριο η στάση της Ν.Δ.

Σε «κλειστή» σύσκεψη υπό τον Κ. Μητσοτάκη που θα γίνει αύριο στο Μ. Μαξίμου, η κυβέρνηση θα πάρει την τελική απόφαση για τη στάση που θα τηρήσει απέναντι στο θέμα που έχει προκύψει μετά την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύσκεψη επρόκειτο να γίνει στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδος, αλλά έπεσε κι αυτή θύμα του «Μπάλλου».

Η Ν.Δ. καλείται να αποφασίσει μεταξύ των εξής επιλογών:

» Πρώτον, να καταθέσει δική της πρόταση η οποία θα περιλαμβάνει τη διερεύνηση όλων των συναφών θεμάτων που αφορούν τις σχέσεις των κυβερνήσεων με τα ΜΜΕ και τις εταιρίες δημοσκοπήσεων από το 2015 έως σήμερα. Ενδεχόμενη κατάθεση μιας τέτοιας πρότασης είναι πιθανόν -αν δεν προσχωρήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ έστω και την τελευταία στιγμή σε αυτήν- να οδηγήσει στη σύσταση των περίφημων δυο ίδιων εξεταστικών επιτροπών, με απλώς διαφορετικό χρονικό ορίζοντα έρευνας. Η επιλογή αυτή θα σημάνει ότι η κυβέρνηση -«δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα» λένε κυβερνητικές πηγές- θα αποφασίσει να σηκώσει το γάντι και να οδηγήσει τη σύγκρουση στα άκρα. Αναδεικνύοντας όλα τα «σκοτεινά» σημεία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (βοσκοτόπια, ΣΥΡΙΖΑ CHANNEL, «Ντοκουμέντο» offshore «Αυγής», διασπάθιση δημόσιου χρήματος σε πλήθος ανύπαρκτων sites, δημοσκοπικές εταιρίες-φαντάσματα που εξαφανίστηκαν όσο ξαφνικά εμφανίστηκαν παράγοντας στημένες και ψευδείς -εκ του αποτελέσματος- δημοσκοπήσεις, οι οποίες έδειχναν σαν «ντέρμπι» εκλογικές αναμετρήσεις που τέλειωσαν με 10 μονάδες διαφορά, όπως και πιο σοβαρές εταιρίες δημοσκοπήσεων, οι οποίες μίκραιναν σκόπιμα τη διαφορά Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που έπαιρναν κρατικό χρήμα για δραστηριότητα στο… real estate κ.λπ.). Στόχος μιας τέτοιας απόφασης θα είναι η επιβεβαίωση της εκτίμησης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος».

» Η δεύτερη επιλογή είναι η καταψήφιση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ και η «μάχη» να δοθεί εντός της εξεταστικής επιτροπής, στην οποία σε κάθε περίπτωση θα έχει την πλειοψηφία. Σε αυτήν την περίπτωση η Ν.Δ. συνεχίζει να δείχνει ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, ούτε για τις «λίστες Πέτσα» ούτε για την Opinion Poll. Προβάλλοντας και το γεγονός ότι με δική της πρωτοβουλία λόγω της αναθεώρησης του άρθρου 68 δίνεται η ευκαιρία στην αντιπολίτευση να ασκήσει κοινοβουλευτικό έλεγχο. Σε αυτή την περίπτωση η εξεταστική επιτροπή θα διαρκέσει 1-2 μήνες και δεν θα τραβήξει σε μάκρος, όπως θα συμβεί στην πρώτη περίπτωση. Ταυτοχρόνως, δεν θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει την ατζέντα φορτώνοντας σκανδαλολογία, τοξικότητα και διχασμό σε μια περίοδο που η κυβέρνηση «φεύγει» μπροστά με ανάπτυξη και μεταρρυθμίσεις, που είναι και η διαπιστωμένη απαίτηση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη και να μην  επιτρέψει τη μετατροπή του δημόσιου βίου σε ροντέο, όπως θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να μην αφήσει «να πέσει κάτω τίποτα».

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ELEFTHEROSTYPOS.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.