Οι λάτρεις του Διόνυσου ζαλισμένοι από το κρασί του Βάκχου χυδαιολογούσαν, θορυβούσαν και χόρευαν. Οι διονυσιακές και βακχικές γιορτές είχαν σχέση με το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης, συμβόλιζαν δε την εποχή που η γη «ξυπνά» από τη χειμερία νάρκη και αναγεννάται.

Για τους αρχαίους λαούς, αυτός ο κύκλος της αναγέννησης της φύσης είχε σχέση και με τις ανθρώπινες ψυχές και συμβολιζόταν με το φόρεμα της μάσκας. Στο σήμερα, οι πανηγυρισμοί και το εύθυμο κλίμα που αποπνέουν τα κυβερνητικά στελέχη σχετικά με τα αποτελέσματα του πρόσφατου Eurogroup δεν μπορούν να ταυτιστούν σε καμία περίπτωση με την αναγέννηση της οικονομίας, όμως το «μασκάρεμα» χρησιμοποιείται, σύμφωνα με την οδό Πειραιώς, προκειμένου το Μέγαρο Μαξίμου να εξωραΐσει την πραγματικότητα και να κοροϊδέψει για ακόμη μια φορά τους πολίτες.

«Τα ψέματα όμως έχουν κοντά ποδάρια», σημείωνε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος στο επόμενο διάστημα μαζί με τα στελέχη του θα ξεκινήσουν εκστρατεία ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τις τραγικές συνέπειες που έχει για τη χώρα και την οικονομία η προ-νομοθέτηση των σκληρών μέτρων που ζήτησαν οι δανειστές, ως απόρροια των καθυστερήσεων της κυβέρνησης Τσίπρα στη διαπραγμάτευση. «Δεν μπορεί να αφήσουμε να παιχτούν και τα επόμενα επεισόδια», δήλωναν χαρακτηριστικά από το γαλάζιο επιτελείο, καθώς θεωρούν ότι η Ελλάδα βιώνει ήδη σκηνές του έργου που «ανέβηκε» το 1ο εξάμηνο του 2015, αλλά και αυτού πριν από την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης.

Στο τραπέζι των κλειστών συσκέψεων υπό τον κ. Μητσοτάκη έχει πέσει μια σειρά από σενάρια που αφορούν πρωτοβουλίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς την κατεύθυνση της πίεσης προς την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική της αβεβαιότητας, που δημιουργεί πρόβλημα στην οικονομία. «Οι 30.000 χαμένες θέσεις απασχόλησης -μόνο τον Ιανουάριο- δεν αφήνουν πλέον κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης», τόνιζε κορυφαίο στέλεχος του γαλάζιου επικοινωνιακού επιτελείου, που εισηγείται μια σειρά κινήσεων με περισσότερες παρεμβάσεις, όχι μόνο κοινοβουλευτικά, αλλά σε όλους τους τομείς.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η οδός Πειραιώς πρόκειται να θέσει το γενικότερο θέμα της πορείας της χώρας όχι μόνο στο οικονομικό πεδίο, με το αίτημα για εκλογές να παραμένει ψηλά στην αντιπολιτευτική ατζέντα. Οπως εξηγούσε στενός συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη, η Ν.Δ. ζητά να στηθούν κάλπες από τον Απρίλιο λόγω της συνολικής κατάστασης στην Ελλάδα, χωρίς να το συνδέει με την αξιολόγηση. «Το αίτημα για εκλογές συνδέεται με την ανάγκη μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής, προκειμένου να επιτευχθεί η επανεκκίνηση της οικονομίας και της ελπίδας στην κοινωνία, μέσα από ένα καινούργιο Εθνικό Σχέδιο», τόνιζε ο ίδιος.

Στη Ν.Δ., πάντως παρακολουθούν και τις εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Στελέχη της Πειραιώς επισημαίνουν ότι κατανοούν τις προσπάθειες κομμάτων να δημιουργήσουν αναχώματα προς τη Ν.Δ. (αναφερόμενοι προφανώς στο ΠΑΣΟΚ), καθώς υπάρχει μεγάλη εισροή ψηφοφόρων από τον κεντροαριστερό χώρο, όμως δηλώνουν ότι δεν θα αλλάξουν σε τίποτε την εκπεφρασμένη στρατηγική τους: είτε αυτοδύναμοι είτε όχι, θα απευθυνθούν στο σύνολο των κομμάτων που υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας για σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτερης δυνατής αποδοχής.

Μάλιστα σχολιάζουν το ισχυρό αντι-ΣΥΡΙΖΑ κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία και θα εκφραστεί στις εκλογές και το οποίο είναι εν τέλει, όπως λένε, αυτό που θα καθορίσει τις επιλογές του καθενός. Σύμφωνα με την εκτίμηση που υπάρχει στο γαλάζιο επιτελείο, όταν γίνουν εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδοκιμαστεί πολιτικά και με έμφαση, οπότε κανείς δεν θα τολμήσει να βυθίσει τη χώρα σε ακυβερνησία για χάρη του. Οπως έλεγαν χαρακτηριστικά συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη, «αν ο κόσμος θέλει να διώξει τον ΣΥΡΙΖΑ από την πόρτα, κανείς δεν θα τολμήσει να τον βάλει από το παράθυρο».

Οι έξι αλήθειες

Το γαλάζιο σχέδιο ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τον αντίκτυπο που θα έχει στη χώρα η πολιτική Τσίπρα-Καμμένου βασίζεται σε έξι «αλήθειες».

Αλήθεια πρώτη: Τεχνική συμφωνία (staff level agreement) δεν υπήρξε. Αλλη μια ημερομηνία- ορόσημο πέρασε, υπενθυμίζουν από τη Ν.Δ., όταν η αξιολόγηση με βάση το 3ο Μνημόνιο θα έπρεπε να είχε κλείσει πέρυσι τον Φεβρουάριο. Τίποτε δεν έγινε παρά την επικαιροποίηση του Μνημονίου τον Οκτώβριο και τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού στις αρχές Δεκεμβρίου. «Και σήμερα η κυβέρνηση πανηγυρίζει απλώς για την επιστροφή των θεσμών στην Ελλάδα», αναφέρουν από την οδό Πειραιώς.

Αλήθεια δεύτερη: Ο χρόνος ολοκλήρωσης της αξιολόγησης είναι απροσδιόριστος. Σύμφωνα με τα στελέχη της Ν.Δ., όλα παραπέμπονται στο μέλλον, καθώς συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης, άρα και η παράταση της εκκρεμότητας. Και όλα αυτά, λένε, χωρίς να υπάρχει συμφωνία για το τρέχον πρόγραμμα που λήγει τον Ιούλιο του 2018 και πόσω μάλλον χωρίς να υπάρξει συμφωνία για το τι θα γίνει μετά τη λήξη του προγράμματος.

Αλήθεια τρίτη: Δεν υπήρξε πολιτική συμφωνία, καταγγέλλουν τα γαλάζια στελέχη, παρά τις σχετικές αναφορές της κυβέρνησης σε non paper. «Ολα αποδείχθηκαν και πάλι όχι αυταπάτη, αλλά απάτη και ψέμα, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις δηλώσεις του επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ», υπογράμμιζαν από τη Ν.Δ. Οπως διευκρινίζουν μάλιστα, όλα παραπέμπονται στη συνέχεια της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς, που πρέπει να καταλήξει σε τεχνική συμφωνία, ώστε σε επόμενο Eurogroup να υπάρξει πολιτική συμφωνία.

Αλήθεια τέταρτη: Οι θεσμοί επιστρέφουν μαζί με πρόσθετες υποχωρήσεις και έπειτα από διαπραγματευτική ήττα της κυβέρνησης. Ως απόδειξη, από το επιτελείο του κ. Μητσοτάκη επικαλούνται τη δήλωση του εκπροσώπου του ΔΝΤ, «καλωσορίζουμε την πρόοδο των ελληνικών αρχών στην εκπλήρωση των απαιτήσεων των θεσμών σε τομείς-κλειδιά. Στη βάση αυτή συμφωνήσαμε να στείλουμε πίσω την αποστολή».

Αλήθεια πέμπτη: Συμφώνησαν σε όλα όσα υποτίθεται ότι αντιστέκονταν. Κεντρικό σύνθημα της αντιπολιτευτικής στρατηγικής της Ν.Δ. θα είναι, με βάση τις πληροφορίες του «Ε.Τ.» της Κυριακής, το «κυβέρνηση των προθύμων», με τα γαλάζια στελέχη να καταγγέλλουν το Μέγαρο Μαξίμου, πως: συμφώνησε σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μακρά περίοδο, ενώ μέχρι πρόσφατα υποστήριζε ότι δεν βγαίνουν, συμφώνησε σε άμεση νομοθέτηση μέτρων για τα επόμενα χρόνια, ενώ έλεγε ότι είναι αντισυνταγματική πράξη, συμφώνησε στη μείωση του αφορολογήτου, ενώ διατεινόταν ότι δεν ήταν στις προθέσεις του, και συμφώνησε σε άλλες ακραίες (όπως τις χαρακτήριζε) θέσεις του ΔΝΤ, όπως η μείωση συντάξεων και οι αλλαγές στα εργασιακά, που δήθεν δεν συζητούσε μέχρι τώρα.

Μεγάλο προβληματισμό έχει προκαλέσει στο επιτελείο του κ. Μητσοτάκη κυρίως το γεγονός πως η κυβέρνηση, αν και έλεγε ότι δεν θα λάβει μέτρα που υπερβαίνουν τα χρονικά όρια της θητείας της, με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, εγκλωβίζει και τις επόμενες κυβερνήσεις και γενιές. Οπως τόνιζαν από τη Ν.Δ., όλα τα παραπάνω ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του προσπαθούν να τα «μασκαρέψουν» με τη θεωρία των ισοδύναμων μέτρων, μήπως καταφέρουν και πείσουν τα στελέχη τους ότι κατάφεραν κάτι.

«Μόνο που αγοράζουν τοις μετρητοίς και πωλούν επί πιστώσει», σημείωναν από τη Ν.Δ., δεδομένου ότι, όπως εξηγούσαν, στο Μέγαρο Μαξίμου αποδέχονται την απαίτηση των δανειστών για νομοθέτηση σκληρών μέτρων τώρα, με την προοπτική, αν όλα πάνε καλά, να μπορούν να πάρουν κάποια μέτρα ελάφρυνσης αργότερα, υπό την αίρεση όμως της επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. «Αντί να διεκδικήσουν μικρότερα πλεονάσματα, ώστε να αναπνεύσει η οικονομία, αποδέχονται υψηλά πλεονάσματα για μετά το 2018, νομοθετούν από τώρα για να τα πετύχουν και λένε ότι εάν επιτευχθούν οι στόχοι, τότε κάποια βάρη θα μειωθούν. Οχι μόνο δεν πετυχαίνουν το τέλος της λιτότητας, αλλά τη θεσμοθετούν σε μόνιμη βάση», φέρεται να είπε ο κ. Μητσοτάκης σε συνομιλητές του.

Αλήθεια έκτη: Δεν υπάρχει καμία δέσμευση για χρέος και ποσοτική χαλάρωση. Πέρα από τα μικρής σημασίας «βραχυπρόθεσμα» μέτρα, οι εταίροι δεν δεσμεύτηκαν πουθενά για παρεμβάσεις στο δημόσιο χρέος, ενώ δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης, επεσήμαιναν από τη Ν.Δ. Μάλιστα υπενθύμιζαν πως η ένταξη στο QE της ΕΚΤ θα έδινε ένα σινιάλο άρσης της αβεβαιότητας και αποκατάστασης του κλίματος εμπιστοσύνης, θα συνέβαλε στην ενίσχυση της ρευστότητας και θα υποβοηθούσε την προσπάθεια εξόδου στις αγορές.

Γιώργος Δ. Ευθυμίου

Aπό την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής