Αναφερόμενος στις αποχωρήσεις βουλευτών από το Ποτάμι σημειώνει ότι «ο κόσμος που μάς ψήφισε το 2015 ζητά καθαρή μεταρρυθμιστική πολιτική από εμάς χωρίς προσωπικές ατζέντες από κανέναν».

Δηλώνει ότι «καμία απολύτως συνεργασία δεν μπορεί να γίνει με μία κυβέρνηση που έχει υιοθετήσει όλες τις κακές πρακτικές της Μεταπολίτευσης, προκάλεσε τεράστια οικονομική ζημιά στη χώρα με τις μαγκιές του 2015 και την τωρινή ιδιότυπη ακυβερνησία, κομματικοποίησε το κράτος και κρατικοποίησε το κόμμα».

Ο Γιώργος Αμυράς υποστηρίζει ότι «ο Μητσοτάκης θα είναι χίλιες φορές καλύτερος από τον Τσίπρα» και αποκαλύπτει ότι τον ενδιαφέρει ο Δήμος Αθηναίων εκτιμώντας ότι «η Αθήνα αδικείται και από τον δήμαρχό της και από τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν περαστικοί και κάτοικοι».

Ακολουθεί η συνέντευξη του βουλευτή του Ποταμιού Γιώργου Αμυρά στην Φωτεινή Γιαννούλη και στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ερ. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα κλείσει την αξιολόγηση ή θα προσφύγει σε κάλπες; Εσείς θα ψηφίσετε τα μέτρα που θα φέρει η κυβέρνηση για να κλείσει την αξιολόγηση;

Απ. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν από μία εβδομάδα έλεγε ότι δεν πρόκειται να φέρει ούτε ένα ευρώ πρόσθετων μέτρων, θα ήταν παράλογο εάν ζητούσε από εμάς να εγκρίνουμε με την ψήφο μας τη διαπραγματευτική του αποτυχία. Υπενθυμίζω ότι η αξιολόγηση αυτή έπρεπε να είχε κλείσει τον Φεβρουάριο του 2016. Βρισκόμαστε έναν χρόνο μετά και ακόμη κανείς δεν ξέρει τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση, μάλλον ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν πώς θα διαχειριστούν τις δεσμεύσεις από τις υπογραφές που έχουν βάλει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η τακτική των «καθυστερήσεων» που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση ένωσε τους δανειστές ανεβάζοντας τον λογαριασμό για τους πολίτες. Εάν τελικώς ο κ. Τσίπρας φτάσει σε συμφωνία, εμείς δεν πρόκειται να ψηφίσουμε τα μέτρα.

Ερ. Η κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού έχει μείνει με 6 βουλευτές, μετά από αποχωρήσεις και διαγραφές, από τους 11 που εξέλεξε τον Σεπτέμβριο του 2015. Πού οφείλεται ότι οι συνάδελφοί σας αναζητούν στέγη σε άλλα κόμματα;

Απ. Είναι πράγματι λυπηρό για όλους να βλέπουμε συναδέλφους με τους οποίους ξεκινήσαμε μαζί την πολιτική πορεία του Ποταμιού να ξεμακραίνουν από τον δρόμο μας. Το «Ποτάμι» είναι ένα ενεργό πολιτικό πείραμα, που λειτουργεί μακριά από τις καθιερωμένες κομματικές πρακτικές, και ως κάτι νέο περνά και από δύσκολες φάσεις. Δεν θέλω να ερμηνεύσω τις κινήσεις των συναδέλφων που αποχώρησαν, ούτε να κρύψω ότι υπάρχουν αδυναμίες και στο Ποτάμι, όμως πιστεύω ότι ο κόσμος που μας ψήφισε το 2015 ζητά καθαρή μεταρρυθμιστική πολιτική από εμάς χωρίς προσωπικές ατζέντες από κανέναν.

Ερ. Σας ανησυχεί η δημοσκοπική συρρίκνωση του Ποταμιού; O Σταύρος Θεοδωράκης έχει ευθύνη για τη μειωμένη απήχηση του κόμματος;

Απ. Σίγουρα με ανησυχεί γιατί ενώ οι ιδέες μας και οι προτάσεις μας επιβραβεύονται από την κοινωνία, η απήχησή τους δεν αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Όλοι μας έχουμε ευθύνη για αυτό, με πρώτο τον Σταύρο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίνε οι πολίτες. Χρειάζεται να εντείνουμε τη δουλειά μας, να λύσουμε οργανωτικές αδυναμίες, να εγκαταλείψουμε τις αμφιταλαντεύσεις που αφήνουν αδιάφορες την κοινωνία. Ο Σταύρος ως επικεφαλής αλλά και ιδρυτής του Ποταμιού έχει τη βασική ευθύνη να δώσει νέα πνοή στις ιδέες και τις πολιτικές μας προτάσεις, αλλά επαναλαμβάνω, είναι υπόθεση όλων μας να αποδείξουμε ότι το Ποτάμι δεν είναι ένα πυροτέχνημα.

Ερ. Στη δημοσκόπηση της RASS, το 26% λέει να προχωρήσει το Ποτάμι αυτόνομα, το 27% να εγκαταλείψει την πολιτική και το 21% να συνεργαστεί με την ΝΔ. Εσείς τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνει το Ποτάμι;

Απ. Το Ποτάμι οφείλει να τείνει χείρα συνεργασίας σε όσους πιστεύουν στη δύναμη των ενεργών πολιτών και τις βιώσιμες μεταρρυθμίσεις. Όταν εγκαλούμε τα μεγάλα κόμματα ότι δεν μπορούν να συμπεριφέρονται σαν να μην αντιλαμβάνονται ότι η κρίση είναι τόσο βαθιά, θα ήταν αστείο να λέγαμε όχι σε συνεργασίες για την Ελλάδα της επόμενης ημέρας.

Ερ. Θα μπορούσατε να συνεργαστείτε μετεκλογικά με την ΝΔ αν είναι το πρώτο κόμμα; Πώς σχολιάζετε το προσκλητήριο του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ευρωπαϊκές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις σε κοινό μέτωπο;

Απ. Γιατί όχι; Πιστεύω ότι μπορούμε να γίνουμε ο «ενοχλητικός οίστρος» για αποκρατικοποιήσεις, άνοιγμα των επαγγελμάτων, απελευθέρωση των αγορών, βελτίωση της λειτουργίας του κράτους ώστε να είναι φιλικό στον επενδυτή, και επενδύσεις στην παιδεία και την έρευνα. Όποιος πιστεύει σε αυτά και τις δεκάδες άλλες μικρές ή μεγάλες αλλαγές που μπορούν να γίνουν στον τουρισμό, τη μεταποίηση, στα σχολεία, τον αγροτικό κόσμο, και δεν βάζει το κομματικό συμφέρον πάνω από όλα είναι ευπρόσδεκτος προς συνεργασία. Μόνο έτσι θα απομακρύνουμε τα μέτρα λιτότητας και θα κάνουμε την οικονομία ανταγωνιστική και τη ζωή των πολιτών ανθρώπινη. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο Μητσοτάκης θα είναι χίλιες φορές καλύτερος από τον Τσίπρα.

Ερ. Η κίνηση στην οποία συμμετέχουν η κ. Διαμαντοπούλου, ο κ. Ραγκούσης και ο κ. Φλωρίδης θα μπορούσε να αποτελέσει πυρήνα για όλες τις δυνάμεις του Κέντρου στις οποίες ανήκει και το Ποτάμι;

Απ. Κάθε ενίσχυση δεκτή. Το Ποτάμι έχει ήδη πορεία τριών ετών και είναι ανοικτό σε όλες τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις και σε πολιτικούς που θέλουν να συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια.

Ερ. Θα συμμετείχατε σε μια ενδεχόμενη διεύρυνση της σημερινής κυβέρνησης;

Απ. Μα πού θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ καλύτερους συγκυβερνήτες από τους ΑΝΕΛ; Καμία απολύτως συνεργασία δεν μπορεί να γίνει με μία κυβέρνηση που έχει υιοθετήσει όλες τις κακές πρακτικές της Μεταπολίτευσης, προκάλεσε τεράστια οικονομική ζημιά στη χώρα με τις μαγκιές του 2015 και την τωρινή ιδιότυπη ακυβερνησία, κομματικοποίησε το κράτος και κρατικοποίησε το κόμμα. Ας μείνει ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο, έχουν κοινή πλέον πορεία, και όσο πάει μοιάζουν πολιτικά σαν δίδυμα αδέλφια.

Eρ. Θα σας ενδιέφερε η διεκδίκηση του Δήμου Αθηναίων καθώς έχετε ήδη μια διακριτή πορεία στο χώρο της Αυτοδιοίκησης;

Απ. Το σκέφτομαι σοβαρά. Η Αθήνα αδικείται και από τον δήμαρχό της και από τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν περαστικοί και κάτοικοι. Η Αθήνα χρειάζεται δήμαρχο που όταν λέει στις υπηρεσίες του «Μη τυχόν και αφήσετε μισό αυτοκίνητο πάνω σε πεζοδρόμιο, σας έφαγα ζωντανούς» η εντολή του να πιάνει τόπο. Με απλά λόγια ο δήμαρχος να έχει τον έλεγχο της πόλης υπέρ των κατοίκων.