Η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, χωρίς σαφή λόγο, για έναν αιώνα προκύπτει από τον ιδρυτικό νόμο του ταμείου, τα έσοδα του οποίου θα διατίθενται κατά 50% για την αποπληρωμή χρέους και κατά 50% για επενδύσεις οι οποίες όμως θα αφορούν στη δημιουργία υπεραξίας για τα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στις τέσσερις θυγατρικές του ταμείου. Ακόμη και με το πιο ευνοϊκό για την Ελλάδα σενάριο -αυτό που προτείνει το ΔΝΤ (το οποίο φυσικά και δεν θα υιοθετηθεί)- το ελληνικό χρέος των 210 δισ. ευρώ προς τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές μας θα αποπληρωθεί το 2080, δηλαδή σε 64,5 χρόνια από σήμερα.

Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι γιατί η ελληνική πλευρά επιλέγει να δεσμεύσει, από τώρα, τη δημόσια ακίνητη περιουσία σε μια εποπτεία από τους σημερινούς δανειστές, ακόμη και για την περίοδο που δεν θα είναι πια δανειστές μας… Γιατί θα πρέπει να υπάρχουν δύο άτομα που θα υποδεικνύονται από τους σημερινούς δανειστές μας, που θα έχουν λόγο στο ποια περιουσιακά στοιχεία και πώς θα αξιοποιούνται έως το 2115, οπότε θα λήξει ο χρόνος ζωής του ταμείου;

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος έδωσε στη Βουλή μια πρόχειρη απάντηση, ότι πρόκειται για «διεθνή πρακτική». Μάλιστα τόνισε ότι επιλέχθηκε αυτή η λύση ώστε να υπάρχει λιγότερη πίεση από τους δανειστές για επιτάχυνση
αποκρατικοποιήσεων και κατά συνέπεια «ξεπουλήματα» κρατικής περιουσίας.

Το επιχείρημα πάσχει στο εξής: Το ταμείο αυτό ιδρύεται για να δημιουργήσει έσοδα 50 δισ. ευρώ (ο στόχος για τα έσοδα που τέθηκε από το τρίτο Μνημόνιο ουδέποτε άλλαξε) από μια περιουσία που, λόγω της κρίσης και της κάθετης πτώσης των τιμών σε αξίες και υπεραξίες, αποτιμάται σήμερα όχι παραπάνω από 20-22 δισ. ευρώ. Αυτό δε, αν συμπεριλάβει κανείς και την τεράστια μεν αλλά ανεκμετάλλευτη ακίνητη περιουσία του Δημοσίου. Επειδή, λοιπόν, κανείς δεν θέλει να δει ξεπούλημα της περιουσίας του Δημοσίου επιλέχθηκε η λύση των 99 χρόνων ώστε η αξιοποίηση να γίνει ακολουθώντας την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την πορεία των αγορών.

Ωστόσο, με βάση το νόμο, τα 25 δισ. ευρώ θα πρέπει να δοθούν για την αποπληρωμή του χρέους προς την Ε.Ε. μέσα στο διάστημα που θα οριστεί για την αποπληρωμή των 53 δισ. ευρώ από τα διμερή δάνεια των 129 δισ. που πήραμε από τον EFSF και των 26 δισ. ευρώ που πήραμε (έως τώρα) από τον ESM. Η περίοδος αποπληρωμής σήμερα θα είναι το 2032 και μπορεί να επεκταθεί μέχρι το 2040, το 2050 ή και το 2080, αν εισακουστεί το ΔΝΤ.

Τάσος Δασόπουλος

Διαβάστε περισσότερα στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» (22-5-16)