Ο τ. Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτει την απόλυτη -όπως λέει– ευθύνη στην κυβέρνηση αν δεν στηριχθεί η εργασία και ασκεί έντονη κριτική για τους χειρισμούς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Για την εσωτερική κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ κρατά χαμηλούς τόνους και παραδέχεται ότι η σύνθεση και η εξωστρέφεια παραμένουν ζητούμενα.

Κύριε Πρόεδρε, η χώρα βγαίνει από την πρώτη φάση της παγκόσμιας πανδημικής κρίσης με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, την εργασία, την κοινωνία. Αυτό όμως συμβαίνει παντού. Γιατί χρεώνετε τα δύσκολα που έρχονται στον κ. Μητσοτάκη;

Είναι κοινός τόπος ότι η κρίση αυτή συνυπάρχει και ανατροφοδοτείται με τη σοβαρή κλιματική κρίση και την οικονομική κρίση που οξύνουν σε ιστορικά πρωτοφανή μεγέθη διεθνώς τις ανισότητες και απειλούν δημοκρατικά δικαιώματα, προσωπικά δεδομένα, την ίδια τη Δημοκρατία.

Είναι βέβαιο ότι τίθενται αντιμέτωπες δύο ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις και πολιτικές. Αυτή των νεοφιλελεύθερων που θέλουν να αξιοποιήσουν την κρίση σε βάρος της εργασίας, των εγγυήσεων, των δικαιωμάτων και των εισοδημάτων των εργαζομένων. Στον αντίποδα, η προοδευτική στρατηγική που εστιάζεται στη στήριξη της εργασίας, στις ριζικές αλλαγές υπέρ του δημόσιου τομέα και των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία, στην ενίσχυση του δημόσιου τομέα της Υγείας.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μέχρι και την έναρξη της πανδημίας κινήθηκε με νομοθετικές παρεμβάσεις απροκάλυπτα πάνω στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και στην εφαρμογή μέτρων που ο ΣΕΒ από χρόνια επιτακτικά απαιτούσε. Στην πρώτη δίμηνη φάση της κρίσης, όχι μόνο δεν αποδέχτηκε την εμπροσθοβαρή στήριξη της οικονομικής μας πρότασης ώστε να δημιουργηθεί κλίμα ασφάλειας μέσα στη γενικευμένη αβεβαιότητα, για τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις, αλλά ακολούθησε και ακολουθεί και σήμερα τη στρατηγική του «βλέποντας και κάνοντας» επιτείνοντας την ανασφάλεια, ιδιαίτερα στον τομέα της εργασίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Επιτρέψτε μου να σας πω, «το μέλλον είναι σήμερα». Και όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη κινείται στην ίδια κατεύθυνση που μόνο ως ιδεοληπτική εμμονή πια μπορεί να χαρακτηριστεί.

Η κυβέρνηση χαρακτήρισε ως γενναίο το πακέτο των μέτρων που προτείνει η Κομισιόν. Ποια είναι η γνώμη σας;

Υπάρχει ακόμα δρόμος μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής και είναι εύλογη η επιφύλαξη μέχρι τις τελικές αποφάσεις, ενώ είναι σημαντικό το βήμα που έγινε για τη μερική έστω αμοιβαιοποίηση του χρέους και των ευθυνών στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης. Γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο το ρεαλιστικό, κοστολογημένο σχέδιο «Μένουμε όρθιοι» του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο διαφαινόμενο πλαίσιο ευρωπαϊκών ενισχύσεων.

Προφανώς ο κ. Σταϊκούρας δεν μπορεί πλέον ούτε τον εαυτό του να πείσει ότι θα οδηγούσε σε ένα νέο Μνημόνιο! Σημειώνω ότι η προβλεπόμενη ύφεση για την Ε.Ε. αγγίζει διψήφιο νούμερο και βεβαίως για την Ελλάδα η πρόβλεψη είναι μεγαλύτερη. Πράγματι λοιπόν θα είναι απόλυτη η ευθύνη της κυβέρνησης στον βαθμό που δεν στήριξε έγκαιρα και δεν φαίνεται και σήμερα διατεθειμένη να στηρίξει την εργασία και το σύνολο των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων.

Ο πρωθυπουργός είπε πρόσφατα ότι δεν υπάρχει θέμα πρόωρων εκλογών και εξήγησε γιατί. Τον πιστεύετε;

Η ενδεχόμενη κυβερνητική επιλογή για εκλογές στο αμέσως προσεχές διάστημα θα είναι απόρροια και δημόσια αναγνώριση της αδυναμίας να επιβάλει τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική του ο κ. Μητσοτάκης για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αυτό δεν κρύβεται κι αυτό ξορκίζει σήμερα ο ίδιος με τις σχετικές του δηλώσεις.

Είναι η πρόταση σύμπλευσης με το Κίνημα Αλλαγής μέρος της προσπάθειας του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει τη μεσαία τάξη και το Κέντρο;

Οταν υπερψηφίσαμε την απλή αναλογική το 2016, μιλήσαμε ευθέως από τότε για τη διαμόρφωση, μέσω συγκλίσεων, των αυτοπροσδιοριζόμενων ως προοδευτικών δυνάμεων της χώρας, του προοδευτικού πόλου με ορίζοντα τη διακυβέρνηση.

Εργαζόμαστε γι’ αυτό. Σημειώνουμε την προσπάθεια που γίνεται δημόσια από την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ. για την αποστασιοποίηση και αντίθεση της σοσιαλδημοκρατίας σε σχέση με τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα στα οποία είναι εγκλωβισμένη για πολλά χρόνια στη χώρα μας αλλά και στις άλλες χώρες της Ε.Ε.

Η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι μετά τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου, εγκαταλείπετε, ως κόμμα εννοώ, τον κ. Παπαγγελόπουλο. Τι απαντάτε;

Μιλήσαμε μέσα στη Βουλή και οι εξελίξεις το αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα πρωτοφανές φιάσκο η ίδια η λειτουργία πλέον της Εξεταστικής Επιτροπής. Καθώς και με την προειλημμένη απόφαση για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου έχει και τυπικά τεθεί έξω από κάθε διερεύνηση του πραγματικού σκανδάλου της Novartis, για την οποία κάνουν κάθε προσπάθεια οι ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛ. να συσκοτιστεί. Ο κ. Παπαγγελόπουλος ήταν σαφής και πειστικός στη σχετική του ομιλία πρόσφατα στη Βουλή.

Μετεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει βαθιά εσωτερική κρίση. Είμαστε θεατές μιας εσωκομματικής αντιπαράθεσης στην οποία συμμετέχουν στελέχη, δημοσιογράφοι, εκδοτικά συμφέροντα, οικονομικά συμφέροντα κ.λπ. Πού οδηγεί αυτή η αντιπαράθεση;

Μεγάλο όπλο της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, που για πρώτη φορά είχε και επιτυχημένη μάλιστα κυβερνητική θητεία, είναι η εσωκομματική δημοκρατία. Αντίθετες απόψεις εκφράζονται και απαντώνται. Ζητούμενα είναι η σύνθεση και η εξωστρέφεια.

Εκτιμώ ότι κινούμαστε στον σωστό δρόμο κι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μορφοποιεί ένα νέο πολιτικό κεφάλαιο και διευρύνει την κοινωνική του γείωση μέσα σε αυτές τις συνθήκες της πρωτόγνωρης κρίσης. Ισχυροποιείται και δεν υπονομεύεται ο διακηρυγμένος στόχος και η προσπάθεια να γίνει η σύγχρονη Αριστερά καρδιά της ευρύτερης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης.

«Το στρατηγικό έλλειμμα είναι εμφανές επί μήνες»

Πού εντοπίζετε το στρατηγικό έλλειμμα στην πολιτική της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας; Είστε υπέρ ή κατά της δημιουργίας του φράχτη που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι θα φτιάξει;

Το στρατηγικό έλλειμμα είναι εμφανές επί μήνες σε όλα τα σημεία στα οποία σημειώθηκαν εντάσεις και επεκτατικές βλέψεις από πλευράς της ηγεσίας της γείτονος χώρας.

Η εντύπωση αυτή ενισχύεται από πράξεις και παραλείψεις που σημειώθηκαν τόσο περί το σύμφωνο Τουρκίας-Λιβύης και τις συνέπειες που βλέπουμε σήμερα όσο και στην εμφανή επικινδυνότητα από τις ευθείες απειλές που αφορούν στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου και βέβαια από το πάγωμα των εξελίξεων στην Ε.Ε. για ευρωτουρκικά θέματα όπως είναι το κρίσιμο προσφυγικό-μεταναστευτικό που η ελληνική πλευρά τείνει να αποδεχθεί ότι είναι ελληνοτουρκικό ζήτημα και να παγιώσει την αντίληψη της «ασπίδας της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία».

Το κρίσιμο ζήτημα στην επέκταση, πέραν των 10 χλμ. για άλλα 26 χλμ., του φράχτη στον Εβρο, που είναι μία κυβερνητική απόφαση, δεν είναι η αυτονόητη διαφύλαξη της εδαφικής κυριαρχίας και των συνόρων της χώρας αλλά το κατά πόσον θα αποκατασταθούν και οι εγγυήσεις για την ελεγχόμενη διέλευση και τήρηση των διεθνών συμφωνιών για όσους αιτούνται άσυλο. Σε κάθε περίπτωση, η αναγκαία συνισταμένη της εξωτερικής μας πολιτικής δεν μπορεί παρά να είναι το διεθνές δίκαιο, η τήρηση των συνθηκών απέναντι σε αναθεωρητικές βλέψεις της γείτονος Τουρκίας και, στο πλαίσιο αυτό, η υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της χώρας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής