Ηταν η εποχή που οι «στρατηγοί» της Κουμουνδούρου μιλούσαν για τον «άχαστο Τσίπρα» και πίστευαν ότι η Ν.Δ. θα είχε σοβαρά προβλήματα μετά από μια ισχνή νίκη στις ευρωεκλογές. Υπολόγιζαν τα πάντα – εκτός από τον καθοριστικότερο παράγοντα στην πολιτική ζωή: τη δυναμική της κοινωνίας που είχε αγκαλιάσει τις βασικές προτάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το 2019 ήταν η χρονιά της μεγάλης πολιτικής αλλαγής και της κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη που σημαδεύτηκε όχι μόνο από τις τρεις εκλογικές νίκες σε Τοπική Αυτοδιοίκηση, ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές, αλλά και από την πρωτοφανή μετεκλογική υπεροχή της κυβέρνησης, που διευρύνεται έξι μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με την έρευνα της Pulse τον Ιανουάριο του 2019, η Ν.Δ. είχε προβάδισμα κάτω από δέκα μονάδες -ως κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε-, ενώ σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της ίδιας εταιρίας για τον ΣΚΑΪ, που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη, το προβάδισμα έχει φτάσει τις 13 μονάδες.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. όχι μόνο δεν έχει υποστεί φθορά, αλλά αντιθέτως διευρύνει το ακροατήριό της. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε τις βάσεις για την κυριαρχία της Ν.Δ. θέτοντας σαφείς διαχωριστικές γραμμές με τον ΣΥΡΙΖΑ και επιμένοντας σε ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα το οποίο χαρακτηριζόταν από την «κοινή λογική».
Πώς χάλασε το σχέδιο Τσίπρα
Στις αρχές του 2019 σε μία σύσκεψη υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας πήρε μια απόφαση που αποδείχθηκε μοιραία για τον ΣΥΡΙΖΑ – σχετικά με το χρόνο των εκλογών και κατ’ επέκταση την έξοδό του από την εξουσία.
Ο βασικός πυρήνας των συνεργατών του, όπως οι κ.κ. Δημ. Τζανακόπουλος, Νίκος Παππάς και Χριστόφορος Βερναρδάκης, τον είχε πείσει ότι η διαφορά της Ν.Δ. ήταν μικρότερη από αυτήν που έδειχναν οι δημοσκοπήσεις και τον καλούσε να εξαντλήσει την τετραετία, καθώς -όπως έλεγαν ακόμα και δημοσίως- η Ν.Δ. μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου θα αντιμετώπιζε «πρόβλημα ηγεσίας». Αντίθετη άποψη είχαν στελέχη όπως ο Νίκος Φίλης, τα οποία έβλεπαν την… καταιγίδα και εισηγούνταν στον κ. Τσίπρα να προκηρύξει εκλογές μετά την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, την ίδια ημερομηνία με τις ευρωεκλογές.
Ο κ. Τσίπρας επέλεξε τότε την εξάντληση της τετραετίας. Και, όπως αποδείχθηκε, ο σχεδιασμός των «στρατηγών του Μαξίμου» ήταν χάρτινος. Το απόγευμα των ευρωεκλογών, ο τότε πρωθυπουργός, έχοντας χάσει πλήρως την ψυχραιμία του καθώς περίμενε μικρή επικράτηση της Ν.Δ. με μια-δυο μονάδες και όχι το… Βατερλώ του 10%, προκήρυξε εκλογές για τις 7 Ιουλίου δίνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων στον Κυριάκο Μητσοτάκη που δικαιώθηκε στην εκτίμησή του ότι ο κ. Τσίπρας μετά τη βραδιά των ευρωεκλογών δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε μια μέρα στο Μαξίμου.
Οι μεταρρυθμίσεις της Ν.Δ. νίκησαν τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ
Οι πολίτες, ύστερα από τους «τυχοδιωκτισμούς» και πειραματισμούς της περιόδου Τσίπρα που πλήρωσαν πολύ ακριβά με το τρίτο Μνημόνιο, την υπεροφορολόγηση και την επιδείνωση της ποιότητας ζωής, άκουσαν με προσοχή το τρίπτυχο στο οποίο επικεντρωνόταν ο λόγος του κ. Μητσοτάκη. Μειώσεις φόρων, ανάπτυξη για όλους, δημόσια ασφάλεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι μεταρρυθμιστικές επιλογές τυγχάνουν της ευρύτατης στήριξης της κοινωνίας σε ποσοστά που ξεπερνούν κατά πολύ τις επιδόσεις του κυβερνώντος κόμματος. Για παράδειγμα, σύμφωνα πάντα με την τελευταία έρευνα της Pulse, οι ερωτηθέντες εγκρίνουν σε ποσοστό άνω του 50% τις κυβερνητικές κινήσεις σε φορολογία, δημόσια ασφάλεια, εθνικά θέματα και καθημερινότητα.
Η παρατεταμένη περίοδος χάριτος που αποτελεί και τον εφιάλτη για την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό οι πολίτες κατάλαβαν ότι αυτά που έλεγε ο Μητσοτάκης προεκλογικά τα εφαρμόζει μετεκλογικά. Απέναντι στις περιβόητες κυβιστήσεις του Αλέξη Τσίπρα η κυβέρνηση εφαρμόζει απαρέγκλιτα τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.
Στην οικονομία, η μείωση του ΕΝΦΙΑ από τις πρώτες κιόλας ημέρες διακυβέρνησης ήταν ένα σήμα προς τη μεσαία τάξη ότι βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής Μητσοτάκη. Οι λελογισμένες κινήσεις που έγιναν στον δημοσιονομικό τομέα με τη βελτίωση της ρύθμισης των 120 δόσεων τόνωσαν τα δημόσια έσοδα και έδωσαν στις αγορές σήμα οικονομικής σταθερότητας. Οι επενδυτές πείστηκαν ότι τα καλά νέα για την Ελλάδα είναι μπροστά και ώθησαν τα επιτόκια του δανεισμού του Δημοσίου σε ιστορικά χαμηλά ανοίγοντας δημοσιονομικά περιθώρια για τις ελαφρύνσεις του 2020.
Συρεγγέλα: Ο προϋπολογισμός του 2025 είναι ενδεικτικός της ανοδικής τροχιάς της οικονομίας
Κανονικότητα παντού
Ο πρωθυπουργός συνηθίζει να λέει στους συνομιλητές του ότι η κανονικότητα προϋποθέτει κανόνες. Οταν εξαγγέλλει κάτι, το πιστεύει και θεωρεί ότι η εφαρμογή του θα πετύχει εάν έχει σύμμαχό του την κοινωνία. Τρανό παράδειγμα, η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου που πέτυχε σε συντριπτικό βαθμό όταν οι προηγούμενες απόπειρες αποτύγχαναν είτε γιατί οι κυβερνήσεις το θεωρούσαν επουσιώδες είτε γιατί υπουργοί Υγείας τύπου Πολάκη κάπνιζαν μέσα στις αίθουσες των συνεντεύξεων Τύπου.
Σε μεγαλύτερη κλίμακα το στοίχημα για την κυβέρνηση είναι η εμπέδωση της δημόσιας ασφάλειας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που ψήφισε η κυβέρνηση το καλοκαίρι ήταν η κατάργηση του ασύλου για τους μπαχαλάκηδες στα πανεπιστήμια. Ο νόμος αυτός σε συνδυασμό με τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα που αυστηριοποίησαν τις ποινές για την κατοχή μολότοφ και τις επιχειρήσεις απομάκρυνσης των καταληψιών από δημόσια και ιδιωτικά κτίρια αποτελούν βασικές κυβερνητικές προτεραιότητες.
Παρά τις κραυγές του ΣΥΡΙΖΑ για αστυνομικό κράτος, χούντα… και λοιπές ανάλογες δηλώσεις, οι πολίτες στην πλειοψηφία τους τάσσονται υπέρ της κανονικότητας στα πανεπιστήμια αλλά και του τερματισμού των καταληψιών στις πόλεις.
Οι αντιδράσεις των μπαχαλάκηδων ήταν αναμενόμενες, αλλά για πρώτη φορά είναι φανερή στους πολίτες η πολιτική βούληση να επικρατήσουν ο νόμος και το κράτος δικαίου. Οι φοιτητές και οι καθηγητές να προσέρχονται στα αμφιθέατρα χωρίς το φόβο τραμπούκων και οι γειτονιές γκέτο της Αθήνας να αποκτήσουν στοιχεία ασφάλειας στους κατοίκους.
Μεταναστευτικό «αγκάθι»
Ο τομέας στον οποίο η κυβέρνηση δείχνει να έχει προβλήματα είναι το μεταναστευτικό. Σύμφωνα με την Pulse, το 34% των ερωτώμενων θεωρεί ότι αποφάσεις της κυβέρνησης κινούνται σίγουρα σε σωστή (10%) ή μάλλον σε σωστή κατεύθυνση (24%), το 55% συνολικά ότι είναι μάλλον σε λανθασμένη (24%) ή σίγουρα σε λανθασμένη (31%) κατεύθυνση, ενώ 11% δηλώνει δεν ξέρω/ δεν απαντώ. Η κυβέρνηση με συντονισμένες ενέργειες και στρατηγική προσπαθεί να περιορίσει το πρόβλημα, ενώ πρόσφατα ο πρωθυπουργός έθεσε το θέμα στο πλαίσιο των εργασιών της συνεδρίου του ΕΛΚ στο Ζάγκρεμπ. «Ο επιμερισμός των βαρών και η αλληλεγγύη στο μεταναστευτικό και προσφυγικό δεν μπορεί να μένει κενό γράμμα, αλλά πρέπει να είναι μια ουσιαστική πολιτική που θα παρέχει υποστήριξη στις χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.», τόνισε ο πρωθυπουργός και επεσήμανε πως η κατάσταση όσον αφορά την Ελλάδα έχει φτάσει στα όριά της. «Αυτή τη στιγμή δεχόμαστε 500 πρόσφυγες και μετανάστες σε ημερήσια βάση. Οι συνθήκες στα νησιά είναι πάρα πολύ δύσκολες», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Από την έντυπη έκδοση