Στο κενό της νομικής και της λογικής… όλα τα αποπροσανατολιστικά τερτίπια και κόλπα που μετήλθε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να θέσει στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης τον Παύλο Πολάκη.

Τελευταίο «χαρτί» της Κουμουνδούρου, εν όψει και της τελικής απόφασης που θα λάβει την ερχόμενη Τετάρτη η Ολομέλεια, η προσπάθειά της να προσδώσει στη σωτηρία του Παύλου Πολάκη χαρακτήρα πολιτικής δίωξης και ρεβανσισμού… με το βλέμμα σαφώς και σε όποια άλλη υπόθεση θα έρθει στο μέλλον.

Η απόφαση υπέρ της άρσης ασυλίας του Παύλου Πολάκη ελήφθη με 8 θετικές ψήφους από τους βουλευτές της Ν.Δ., του ΚΙΝ.ΑΛ. και της ΕΛ. ΛΥΣΗΣ, 2 «κατά» από ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25, ενώ το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Τζανακόπουλος αποχώρησε για να μη νομιμοποιήσει -όπως δήλωσε- με την παρουσία του την αρμοδιότητα της Επιτροπής.

Τα κόλπα βραχυκύκλωσης… που μετήλθε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν από τα αποδυτήρια. Αρχικά, ζήτησε να αναβληθεί η συνεδρίαση, υποστηρίζοντας ότι βάσει του ΚτΒ η συνεδρίαση συζήτησης μιας υπόθεσης στην Επιτροπή πρέπει να γίνεται τρεις ημέρες μετά την ειδοποίηση του ενδιαφερόμενου για ακρόαση προκειμένου αυτός να έχει χρόνο να προετοιμαστεί. Η αναβολή όμως αυτή στην ουσία ζητήθηκε «πονηρά» με στόχο να παρέλθει το τρίμηνο, από Μάρτιο που έστειλε η Δικαιοσύνη στη Βουλή τα αιτήματα αυτά, και έτσι να καταστούν ανέγκλητα.

Πράγματι, ο λόγος που αποφασίστηκε να συγκληθεί άμεσα σε συνεδρίαση η Επιτροπή Δεοντολογίας ήταν αυτός και μόνο. Να μην «παραγραφούν» λόγω αδράνειας της Βουλής αιτήματα ασυλιών που έχει στείλει και εκκρεμούσαν από την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Μια αρχή το να μη «θάβονται δικογραφίες στην Βουλή» πάνω στην οποία πριν από πέντε χρόνια ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ «έχτιζε καριέρα…». Χθες όμως αυτή την «πρόνοια», της μη «παραγραφής», ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος τη χαρακτήρισε ως μια από τις τρεις συνταγματικές εκτροπές που συντελέσθηκαν…

Ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας πάντως ερωτηθείς σχετικά από τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες ανέφερε ότι «η αντιπολίτευση έχει δικαίωμα να έχει τις απόψεις της και η συμπολίτευση έχει δικαίωμα να κρίνει αν θα απαντήσει στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης. Εγώ έχω υποχρέωση να προστατεύσω τη Βουλή από οποιαδήποτε, έστω και παραμικρή υποψία ότι αδρανεί ή αμελεί προκειμένου να “προστατεύσει” κάποιο μέλος της από την αξίωση πολίτη για δικαστική προστασία. Η Βουλή τηρεί όλες τις προθεσμίες και δεν είναι διατεθειμένη να δώσει λαβή για άδικα σχόλια και για μεροληπτική συμπεριφορά».

Μετά την απόρριψη από την πλειοψηφία της διαδικαστικής ένστασης, ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος έβγαλε τον άλλο «λαγό από το καπέλο». Υποστήριξε ότι οι δύο υποθέσεις αφορούσαν πράξεις του κ. Παύλου Πολάκη που έγιναν όταν ήταν υπουργός, άρα τον καλύπτουν οι διατάξεις του νόμου Περί Ευθύνης Υπουργού και θα πρέπει να ακολουθηθεί εκείνη η διαδικασία και όχι η απλή άρση ασυλίας που προβλέπεται για τους βουλευτές προκειμένου να μπορεί να ελεγχθούν από τη Δικαιοσύνη. Ενα παραπειστικό «εφεύρημα» όμως και στη βάση της λογικής αλλά και της νομικής και κοινοβουλευτικής πρακτικής που έχει μέχρι σήμερα έχει υιοθετηθεί. Ψευτοδίλημμα λογικής, καθώς κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έργο και υπουργικό καθήκον είναι να συκοφαντείς και να εξυβρίζεις ή να καταγράφεις παράνομα κάποιον άλλο. Αλλά και επί της ουσίας, καθώς οι δικαστές πάντα όταν στέλνουν μια δικογραφία στη Βουλή, αναφέρουν συγκεκριμένα εάν αυτό υποβάλλεται στη βάση του άρθρου 62 (άρση ασυλίας) ή του άρθρου 86 (νόμος περί ευθύνης υπουργού), και στα δύο αιτήματα Πολάκη αναφερόταν ρητά ότι ζητείται η άρση ασυλίας του.

Ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος επέμεινε ότι κακώς οι εισαγγελείς θέτουν στο διαβιβαστικό τους το νομικό πλαίσιο, καθώς βάσει του νόμου είναι υποχρεωμένοι όταν σε μια υπόθεση «πέσουν» σε όνομα υπουργού, τότε να στέλνουν αμελλητί την υπόθεση στη Βουλή, άρα δεν μπορούν να κρίνουν εάν αυτό εμπίπτει ή όχι στο νόμο ευθύνης υπουργών. Λες ότι χρειάζεται επί της ουσίας έρευνα μιας υπόθεσης από έναν εισαγγελέα για να κρίνει εάν το να αποκαλεί «τσογλάνι» ή να ηχογραφήσει παράνομα είναι μέρος άσκησης υπουργικών καθηκόντων. Αλλωστε, όπως εξήγησαν οι βουλευτές της Ν.Δ. σε όλους τους τόνους, αυτό που καλείται να παράσχει η Βουλή σε κάθε εισαγγελικό αίτημα είναι το να επιτρέψει στη Δικαιοσύνη να ελέγξει το βουλευτή και έως εκεί. Δεν γίνεται δηλαδή κανένας προδικαστικός έλεγχος.

Είναι φανερό ότι πίσω από όλες αυτές τις «αιτιάσεις» που πρόβαλαν χθες οι Παύλος Πολάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ διά του κ. Δημήτρη Τζανακόπουλου είναι να δημιουργήσουν μια ομπρέλα προστασίας του Παύλου Πολάκη και να τον παρουσιάσουν ως ρεβανσιστικό θύμα πολιτικής δίωξης και να «κρύψουν» παράνομες πράξεις πίσω από την πολιτική.

Ένα πάντως από τα ενδιαφέροντα και επί της ουσίας που αποκαλύφθηκαν από τη χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής ήταν αυτό που ανέδειξε ο βουλευτής της Ν.Δ. Θανάσης Πλεύρης. Πως μετά τις πρόσφατες αλλαγές που έγιναν στον Ποινικό Κώδικα, λίγο πριν από τη διάλυση της Βουλής, το αδίκημα της παράνομης καταγραφής από κακούργημα μετατράπηκε σε πλημμέλημα!

Χθες πάντως έγινε γνωστό ότι η Βουλή επέστρεψε στη Δικαιοσύνη όλες τις δικογραφίες που είχαν σταλεί και αφορούσαν βουλευτές που δεν εκλέχθηκαν και πλέον δεν έχουν ασυλία. Έτσι στην τακτική Δικαιοσύνη επεστράφησαν οι δικογραφίες που είχαν φτάσει για άρση ασυλιών και αφορούσαν τον Πάνο Καμμένο από τις μηνυτήριες αναφορές του Νίκου Κοτζιά, αλλά και οι μηνύσεις της Ντόρας Μπακογιάννη και του δημοσιογράφου Ανδρέα Παπαδόπουλου σε βάρος του Πάνου Καμμένου. Επίσης, επεστράφησαν και οι δικογραφίες που εκκρεμούσαν από μηνύσεις σε βάρος πρώην βουλευτών της Χρυσής Αυγής.

Από την έντυπη έκδοση