Στόχος του είναι το συνέδριο που θα γίνει στο τέλος του χρόνου ή στις αρχές του 2020 απλώς να επικυρώσει και όχι να συνδιαμορφώσει τις αλλαγές που ο ίδιος προωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν αρχίσει ήδη να προκύπτουν οι πρώτες οργανωμένες αντιδράσεις στον μετασχηματισμό του σε κόμμα της «ενός ανδρός αρχή».

Η νέα ηγετική ομάδα στήθηκε ήδη και μετέχουν όλοι εκείνοι που πιστεύουν αυτό που αλαζονικά και σε έναν βαθμό απειλητικά λένε οι «προεδρικοί» ότι η απήχηση του αρχηγού στην κοινωνία είναι πολλαπλάσια του ΣΥΡΙΖΑ και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα έχει φάει ήδη τα ψωμιά του και πρέπει να δώσει τη θέση του σε ένα νέο, μεγαλύτερο και πιο κοντά στο Κέντρο και τη σοσιαλδημοκρατία κόμμα.

Ο νέος εκπρόσωπος Τύπου Αλέξης Χαρίτσης, ο νέος διευθυντής του γραφείου του προέδρου Μιχάλης Καλογήρου, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο Νάσος Ηλιόπουλος, η Ολγα Γεροβασίλη, ο Γιώργος Τσίπρας, ο Γιάννης Μπουρνούς, που πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής, η επίσης για πρώτη φορά βουλευτής Κατερίνα Νοτοπούλου, αλλά και οι «πασοκογενείς» Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Γιάννης Ραγκούσης είναι οι νέοι «τσιπροφύλακες». Και είναι παντού. Στον πρωινό καφέ, στην Κουμουνδούρου αλλά και στην Επιτροπή Παρακολούθησης Κυβερνητικού Εργου, τους «σκιώδεις υπουργούς» που ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας με συντονιστή τον Αλέκο Φλαμπουράρη, που ποτέ δεν θα φύγει από δίπλα του.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η προηγούμενη ηγετική ομάδα θα είναι σε απόσταση, κάποιοι δε εκ των οποίων σε δυσμένεια. Ο Νίκος Παππάς δεν θα είναι πλέον τόσο κοντά στον κ. Τσίπρα, αλλά θα παρακολουθεί τις κινήσεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου, με τον οποίο «σκοτώνονται» από το 2015 και μετά που ο κ. Τσακαλώτος έγινε υπουργός Οικονομικών, καθώς ανέλαβε τον τομέα Οικονομίας, με τον πρώην υπουργό Οικονομικών να αναλαμβάνει τον τομέα Οικονομικών.

Κοντά ωστόσο στον κ. Τσίπρα θα συνεχίσει ο Παύλος Πολάκης που θα βρίσκεται στον τομέα Εσωτερικών ως «τοποτηρητής» του Χρίστου Σπίρτζη που θα είναι επικεφαλής του τομέα Εσωτερικών, αλλά ως «κολλητός» του Νίκου Παππά μένει εκτός κύκλου, όπως και οι πρώην ένοικοι του Μαξίμου Χριστόφορος Βερναρδάκης και Δημήτρης Λιάκος. Σε απόσταση είναι και ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης, για τον οποίο στους διαδρόμους συζητείται ήδη από τους «προεδρικούς» ότι ο κ. Τσίπρας έχει ήδη αποφασίσει να τον αντικαταστήσει με τον Νάσο Ηλιόπουλο, που θα είναι η πρότασή του στο συνέδριο για τη θέση του γραμματέα του νέου κόμματος.

Τα στελέχη της νέας ηγετικής ομάδας ασπάζονται τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα για την αναγκαία στροφή του κόμματος προς το Κέντρο, ενώ θεωρούν ότι η αποδυνάμωση της συλλογικότητας και η ενίσχυση της θέσης του αρχηγού θα τους ευνοήσει στο εσωκομματικό χρηματιστήριο.

Είναι εκείνοι που μαζί με τον κ. Τσίπρα θα αντιτάσσονται σε όσους θέλουν «κλειστές πόρτες», είναι εκείνοι που θα τρέξουν τις νέες εγγραφές μελών ώστε να αλλάξει η σύνθεση της κομματικής βάσης με τον πολλαπλασιασμό των μελών του κόμματος.

Στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ωστόσο, φάνηκε ότι ο δρόμος του κ. Τσίπρα για να κάνει τις αλλαγές που θέλει, όπως τις θέλει, δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Οι «53+», με επικεφαλής τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τη στήριξη αρκετών βουλευτών και στελεχών που δεν είναι στις τάξεις τους αλλά διαφωνούν με τη δημιουργία ενός αρχηγικού, προσωποπαγούς κόμματος, έστειλαν ένα πρώτο μήνυμα διαφωνίας στην πρόθεση του κ. Τσίπρα για εκλογή αρχηγού από τη βάση, κίνηση που θεωρείται κομβική καθώς θα ισχυροποιήσει σε μεγάλο βαθμό τον αρχηγό έναντι του κόμματος και των οργάνων του.

Η κόντρα Σκουρλέτη – Γεροβασίλη

Στελέχη που γνωρίζουν καλά τον ΣΥΡΙΖΑ δίνουν σημασία στην αντιπαράθεση που προέκυψε ανάμεσα στην Ολγα Γεροβασίλη και τον Πάνο Σκουρλέτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, με αφορμή την αντίδραση των βουλευτών επαρχίας στην εντολή για να δίνουν το 40% της βουλευτικής τους αποζημίωσης στο κόμμα, όπως και το αίτημά τους να επιλέγουν εκείνοι τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και όχι το κόμμα. Το θέμα δεν είναι μικρό και για κάποιους αποτελεί σημείο μετάβασης από τον συγκεντρωτισμό του παρελθόντος σε πιο ανοικτή λειτουργία.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τις 6 Ιουλίου, στις κυβερνητικές θέσεις και στη Βουλή υπολογίζεται ότι υπηρετούσαν πάνω από 1.500, ίσως και 2.000 επιστημονικοί συνεργάτες. Σήμερα, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την κοινοβουλευτική δύναμη που διαθέτει, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προσλάβει περίπου 200 εξ αυτών.

Ο Π. Σκουρλέτης στο συγκεκριμένο θέμα είναι υπέρ των αποφάσεων που έχουν ληφθεί από το κόμμα και μάλιστα κατά πληροφορίες πίεζε όσους βουλευτές δεν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους από την περασμένη κοινοβουλευτική περίοδο να το πράξουν. Από την άλλη πλευρά, υπέρ των βουλευτών επαρχίας μίλησε η Ολγα Γεροβασίλη, αποφάσεις όμως δεν ελήφθησαν. Με δεδομένο ότι η κ. Γεροβασίλη βρίσκεται πολύ κοντά στον πρωθυπουργό, πολλοί κατάλαβαν ότι εξέφραζε τις θέσεις της ηγεσίας.

Την επόμενη ημέρα πάντως, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε με σφοδρότητα εναντίον των βουλευτών που έκαναν τις διαρροές στον Τύπο και εμφανώς εκνευρισμένος για το ότι τα όσα συνέβησαν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα είδαν το φως της δημοσιότητας, σημείωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ότι: «Αν δεν κάνω λάθος, πρωτοεμφανίστηκε στο site της εφημερίδας “Ντοκουμέντο”. Μάλιστα, επειδή ήμουν μέσα στη διαδικασία και το είδα που βγήκε μετά από λίγες ώρες, σκέφτηκα ποιος νους με πολλή φαντασία θέλησε να δώσει μια τέτοια διαρροή; Μου έκανε εντύπωση.

Πολλοί, φίλοι και λιγότερο φίλοι, θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες συζήτησης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όπως τις αντιλαμβάνονται εκείνοι. Οι διαρροές είναι κακόβουλες πολλές φορές. Δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είναι κάποιοι στενοκέφαλοι που θεωρούν ότι αντί να μιλούν ανοιχτά, αυτό άλλωστε το έχουμε κατακτήσει, προτιμούν να μιλούν στους φίλους τους και να κάνουν διαρροές. Και αυτό δεν αφορά τρίτους, καμιά φορά αφορά και ανθρώπους από μέσα. […]

Οσο υιοθετείται μια πολιτική διαρροών και προσπάθειας να διαμορφώσουν τους όρους της συζήτησης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με τέτοιους τρόπους, το μόνο που κάνουν είναι να παράγουν μηχανισμούς οι οποίοι δεν βοηθούν ούτε στο άνοιγμα του κόμματος ούτε στη μαζικοποίησή του ούτε στην εμβάθυνση της συλλογικότητας και της δημοκρατίας. Ανεξάρτητα τι υποστηρίζει ο καθένας. Το λέω σαν μια αρνητική πρακτική».

Από την έντυπη έκδοση