Επισημαίνει πως «η Ν.Δ. δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ και δεν επαγγέλλεται “μαγικές” λύσεις», αναφέρεται στη ζοφερή κατάσταση που κληροδοτεί η σημερινή κυβέρνηση στην επόμενη και τονίζει: «Γνωρίζουμε τις δυσκολίες, αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Ιστορικά αυτή είναι η μοίρα της παράταξής μας, να κάνει τις απαραίτητες επιλογές σε κρίσιμες στιγμές».
Tο κόμμα σας ζητά από τους πολίτες «ισχυρή εντολή για ισχυρή ανάπτυξη». Αυτό σημαίνει αυτοδυναμία της Ν.Δ.;
Είναι προφανές ότι η Ν.Δ., προκειμένου να εφαρμόσει το τολμηρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που επαγγέλλεται με το πρόγραμμά της και για να βγάλει πραγματικά τη χώρα από την κρίση, χρειάζεται μια ισχυρή εντολή διακυβέρνησης, που δεν μπορεί να είναι άλλη από την αυτοδυναμία. Mε μια ισχυρή εντολή η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπορέσει να εφαρμόσει απερίσπαστη το πρόγραμμά της και σε μία σειρά από άλλους κρίσιμους τομείς, εκτός της οικονομίας, χωρίς τους συμβιβασμούς που απαιτεί μία κυβέρνηση συνεργασίας. Το γεγονός αυτό δεν αποκλείει την επίτευξη συνεργασίας με όσους θέλουν και μπορούν να συνεισφέρουν σε μια εθνική αναπτυξιακή προσπάθεια. Είναι άλλο όμως αυτό και άλλο να υπάρχει συνεχώς η «δαμόκλειος σπάθη» της πτώσης της κυβέρνησης.
Ποιες θα είναι οι πρώτες κινήσεις μίας κυβέρνησης της Ν.Δ. για να προσελκύσει επενδύσεις και για να επιτύχει τον φιλόδοξο στόχο για ανάπτυξη 4%; Εχετε μιλήσει, βέβαια, για μείωση φόρων, αλλά δεν αρκεί, φανταζόμαστε, μόνο αυτό.
Η Ν.Δ. δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ και δεν επαγγέλλεται «μαγικές» λύσεις. Το πρόγραμμά της, το οποίο ανακοινώθηκε στο σύνολό του πριν από δύο ημέρες, περιλαμβάνει ρεαλιστικές και απολύτως εφαρμόσιμες προτάσεις, μακριά από λογικές που παραπέμπουν στο περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» του κ. Τσίπρα, το οποίο ουδέποτε εφαρμόσθηκε. Είναι αλήθεια ότι για την προσέλκυση νέων μεγάλων επενδύσεων χρειάζεται κάποιος χρόνος, αλλά η αλλαγή του πολιτικού και οικονομικού κλίματος θα λειτουργήσει ως σημαντικό κίνητρο, όπως αποδείχθηκε με τη ραγδαία πτώση των spreads και των ομολόγων, με την προσδοκία και μόνο μιας κυβερνητικής αλλαγής στην Ελλάδα. Ας μην ξεχνούμε επίσης την υλοποίηση επενδύσεων που παραμένουν αναίτια «μπλοκαρισμένες», χωρίς να υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα, όπως η μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό που μπορεί να αλλάξει την όψη όλης της Νότιας Αθήνας και να λειτουργήσει παράλληλα σαν μαγνήτης για την περαιτέρω προσέλκυση κεφαλαίων. Η ίδια η μείωση των φορολογικών συντελεστών είναι αδιαμφισβήτητο ότι μεσοπρόθεσμα τουλάχιστον θα λειτουργήσει ως ισχυρό κίνητρο, σε συνδυασμό με συγκεκριμένες δράσεις για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, αλλά και για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας στον πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό.
ΑΟΖ Τουρκίας - Συρίας: Διπλωματικός συναγερμός σε Λευκωσία και Αθήνα - «Τα μαζεύει» ο Ουράλογλου
Υπάρχουν ζητήματα στην οικονομία -«ωρολογιακές βόμβες», όπως λένε κάποιοι- που σας ανησυχούν για την επόμενη ημέρα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ παραδίδει αρκετές «βόμβες» στην επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ., με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση της ΔΕΗ. Είναι πραγματικά αδιανόητο ότι η άλλοτε κραταιά επιχείρηση και μία από τις μεγαλύτερες της χώρας έφθασε στο σημείο να καταγράφει συνεχώς υπέρογκες ζημιές και να απειλείται πλέον με την ενεργοποίηση ρητρών σε δανειακές της συμβάσεις, που θα τη φέρουν σε ακόμη πιο δυσχερή θέση. Δεν είναι όμως το μοναδικό μεγάλο πρόβλημα που μας παραδίδει. Ας μην ξεχνάμε επίσης τον κίνδυνο εκτροχιασμού της δημοσιονομικής κατάστασης λόγω των διάσπαρτων προεκλογικών παροχών της απερχόμενης κυβέρνησης, την κατάσταση στην οποία αφήνει τον τραπεζικό τομέα, την αύξηση του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης, την αύξηση των ασφαλιστικών οφειλών κ.λπ. Αν, μάλιστα, συνυπολογισθούν οι υπόλοιπες «βόμβες» σε μια σειρά από άλλους κρίσιμους τομείς, όπως ενδεικτικά στην Παιδεία, στη δημόσια ασφάλεια, στο μεταναστευτικό, στην πολιτική προστασία και στη δημόσια διοίκηση, είναι προφανές ότι συνολικά η απερχόμενη κυβέρνηση κληροδοτεί στην επόμενη μια ζοφερή κατάσταση. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες, αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Ιστορικά αυτή είναι η μοίρα της παράταξής μας, να κάνει τις απαραίτητες επιλογές σε κρίσιμες στιγμές.
Πώς κρίνετε τη στάση της Ε.Ε. σε σχέση με την τουρκική προκλητικότητα και πώς κατά την άποψή σας θα πρέπει να χειριστεί το ζήτημα από δω και πέρα η ελληνική πλευρά;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία συνεχίζει να συμπεριφέρεται κατά τρόπο απαράδεκτο απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου. Αυτό που χρειάζεται είναι εθνική ενότητα, αλλά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στην άσκηση της εξωτερικής και αμυντικής μας πολιτικής, σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση των συμμαχιών μας και την ενεργοποίηση του διεθνούς παράγοντα. Αυτό που δεν χρειάζεται είναι μια προσπάθεια καπηλείας των εθνικών θεμάτων και δραματοποίησης των τουρκικών προκλήσεων, για προφανείς μικροκομματικούς λόγους.
Εάν γίνει η Ν.Δ. κυβέρνηση, τι είδους αντιπολίτευση εκτιμάτε ότι θα αντιμετωπίσει από τον ΣΥΡΙΖΑ; Επανάληψη του «όχι σε όλα» ή μπορεί να υπάρξουν και συναινέσεις σε επιμέρους ζητήματα τώρα που διαθέτει και ο ίδιος κυβερνητική εμπειρία;
Θα ευχόμουν πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει ωριμάσει μετά από μία πενταετία διακυβέρνησης, στην οποία βιώσαμε ουκ ολίγα παράδοξα αλλά και τραγικά. Φοβάμαι όμως ότι με τη συγκεκριμένη ηγεσία του δεν μπορούν να υπάρξουν συναινέσεις. Βεβαίως, δεν θα είναι εύκολο να επανέλθει σε μια «δομική» αντιπολίτευση, καθώς από εδώ και πέρα θα βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπο το συγκεκριμένο κόμμα με τα κυβερνητικά πεπραγμένα του. Αλλά και μία τυχόν προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει στον «αγανακτισμένο» πολιτικό λόγο του 2010 – 2014, εκτιμώ ότι αυτή τη φορά δεν θα οδηγήσει στην άνοδο των ποσοστών του, αλλά στην καταβαράθρωσή τους. Αλλωστε, κατά τους μαρξιστές, η Ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής