Με συνέντευξή του στον «Ε.Τ.» της Κυριακής μιλά για το κίνητρο που τον ώθησε να ασχοληθεί με την πολιτική, υποστηρίζει ότι ο πολιτισμός δεν είναι είδος πολυτελείας και αποκαλύπτει ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει όταν εκλεγεί.

Είστε υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με τον συνδυασμό «Νέα Αρχή» του Γ. Πατούλη. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχετε σε εκλογική διαδικασία. Ποιο ήταν το κίνητρο γι’ αυτή την απόφαση;

Υπάρχει, πιστεύω, κάποια στιγμή που ο συνειδητοποιημένος πολίτης αισθάνεται ότι πρέπει να συμμετάσχει ή θα ήθελε να συμμετάσχει πιο ενεργά στην πολιτική ζωή για να αντιτάξει τις μικρές του δυνάμεις απέναντι στα δεινά που γιγαντώνονται. Το δεινό που με κινητοποίησε οριστικά, ούτως ώστε να πάρω αυτή τη δύσκολη απόφαση και να μπω σε εκλογική διαδικασία ήταν ο άκρατος λαϊκισμός που έγινε καθεστωτική νοοτροπία. Θεωρώ ότι καταλυτικό ρόλο στην απόφασή μου έπαιξε η εμπιστοσύνη που έχω στο πρόσωπο του Γιώργου Πατούλη. Ο Γιώργος έχει θετικό πρόσημο σε όλες τις εκφάνσεις της προσωπικότητάς του. Είναι δοτικός, επί της ουσίας φιλικός, ασταμάτητα δραστήριος και βαθιά πατριώτης πέρα από κάθε γραφικότητα. Πραγματικά τον αγαπώ και τον πιστεύω.

Συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Αυτό το διάστημα ανεβάζετε στο θέατρο «Αθηναΐς» το έργο «Ο βαπτιστικός της κυρίας» ενώ προετοιμάζετε το sequel του «Καφέ της Χαράς». Πώς τα συνδυάζετε όλα αυτά με τον προεκλογικό αγώνα;

O «Βαπτιστικός της κυρίας» έχει ανέβει από τις 10 Οκτωβρίου στη θεατρική σκηνή «ΑΘΗΝΑΪΣ» στην οποία μαζί με τον Στράτο Μαρκίδη κάναμε επανεκκίνηση μετά τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη. Γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, τόση ώστε να συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά και έχει χαρακτηριστεί σαν μία από τις πιο αστείες κωμωδίες της πενταετίας. Παράλληλα, επανέρχομαι στην τηλεόραση για να γιορτάσω μαζί με τους τηλεθεατές τα τριάντα χρόνια του ΑΝΤ1 γράφοντας με την Αννα Χατζησοφιά και πρωταγωνιστώντας στο sequel της σειράς (30 επεισόδια για τα τριάντα χρόνια του αγαπημένου καναλιού). Ασφαλώς και με φοβίζει η τόσο μεγάλη καλλιτεχνική δραστηριότητα με την εκ παραλλήλου τόσο έντονη ενασχόλησή μου με τα κοινά. Με παρηγορεί, όμως, η ιδέα ότι κανείς δεν θα μπορέσει να πει ότι έκανα στροφή στην πολιτική γιατί ήμουν σε καλλιτεχνική αποδρομή και ήθελα να προφτάσω να εξαργυρώσω την αναγνωρισιμότητά μου. Αλλωστε, πάντα μου άρεσε να δουλεύω δώδεκα ώρες το εικοσιτετράωρο. Και βάλε…

Γιατί να σας ψηφίσουν οι πολίτες; Τι τους προτείνετε;

Για εμάς της παράταξης «Νέα αρχή για την Αττική» η πρόκληση είναι μεγάλη και συνοψίζεται στη φράση: «Θέλουμε να παραδώσουμε κάθε σπιθαμή της Αττικής έστω λίγο καλύτερη απ’ όσο την βρήκαμε». Θα επιμείνουμε στην Πολιτική Προστασία, τα μεγάλα έργα που θα δώσουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας και θα κάνουν την Αττική πρότυπη περιφέρεια της Ευρώπης. Θα ασκήσουμε κοινωνική πολιτική και βεβαίως θα ανεβάσουμε την ψυχολογία των πολιτών μέσω πολιτιστικών δράσεων. Εχουμε συμφωνήσει με τον Γιώργο ότι ο πολιτισμός δεν θα είναι είδος πολυτελείας που έχει να κάνει με το ευ ζην, αλλά είδος ανάγκης που έχει να κάνει με το ζην. Ενα κράτος που δεν ενισχύει, αναπτύσσει και προσφέρει πολιτισμό δεν πάει μακριά!

Αν εκλεγείτε, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να κάνετε;

Εχω καταρτίσει ένα πρόγραμμα με είκοσι μεγάλες πολιτιστικές δράσεις και πολλές υποδράσεις. Για μένα είναι βασικό να μπορέσουν, μέσα στον χρόνο, να ξεκινήσουν όλες. Θα έλεγα, παρ’ όλα αυτά, ότι θα προσπαθήσω να θέσω σε προτεραιότητα ένα πρόγραμμα που έχω ονομάσει «καλλιέργεια για το παιδί – ανάσα για τη μητέρα». Στο πρόγραμμα αυτό κάποιοι εξειδικευμένοι καλλιτέχνες και επιστήμονες θα ψυχαγωγούν δημιουργικά τα μικρά παιδιά, συγκεκριμένη ημέρα και ώρες της εβδομάδας, ούτως ώστε και οι μητέρες να βρίσκουν λίγο ποιοτικό χρόνο για τον εαυτό τους. Θα ζητήσω και τη συνεργασία όλων των 66 δήμων της Αττικής, βέβαια, για την επίτευξη ενός τόσο φιλόδοξου και απαιτητικού προγράμματος.

Πώς κρίνετε την πολιτική κατάσταση σήμερα;

Προσδοκώ εθνική παλιγγενεσία αλλά αντ’ αυτού βλέπω εθνική πόλωση. Και σ’ αυτό ευθύνονται περισσότερο εκείνοι που θέτουν ψευτοταξικά διλήμματα. Δυστυχώς, υπάρχει πάντα πολύς κόσμος που τσιμπάει σε όλα. Με αφήνει άλαλο η ιδεοληψία που χειροκροτείται ως επίτευγμα. Θα σας πω ένα παράδειγμα: Βλέπουμε ολοκάθαρα ότι το πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύει τη διακίνηση ναρκωτικών, το παραεμπόριο και τα κατασκευαστήρια μολότοφ. Αλλά εμείς βαυκαλιζόμαστε ότι προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Μια χώρα που ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι έχει ψευδαισθήσεις με προβληματίζει και με ανησυχεί, αλλά μια χώρα που οι πολίτες έχουν ψευδαισθήσεις με τρομάζει.

Η πρόταση του Γιώργου ήρθε την κατάλληλη στιγμή

Πολλοί συνάδελφοί σας θέτουν υποψηφιότητα για βουλευτές. Είχατε προτάσεις και τι σας ώθησε στην αυτοδιοίκηση;

Είχα, στο παρελθόν, δύο φορές πρόταση για να συμμετάσχω σε βουλευτικές εκλογές και άλλη μία για να συμμετάσχω σε δημοτικές (και μάλιστα από τη ΔΗΜ.ΑΡ.). Σε καμία από εκείνες τις περιπτώσεις δεν είχα αισθανθεί έτοιμος και έτσι αρνήθηκα. Η πρόταση του Γιώργου ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Η αυτοδιοίκηση θα μου δώσει τη δυνατότητα να ασχοληθώ και να προσπαθήσω να βοηθήσω τα προβλήματα της καθημερινότητας των συνανθρώπων μου. Παράλληλα θα αρθρώσω έναν πολιτικό λόγο, χωρίς όμως να υποχρεώνομαι να ακολουθώ τυφλά κάποια κομματική γραμμή. Αισθάνομαι ιδιαιτέρως καλά μ’ αυτό.

Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι του πνεύματος πρέπει να συμμετέχουν περισσότερο στην πολιτική;

Το πιστεύω εκατό τοις εκατό. Καταλαβαίνω τον φόβο τους να εκτεθούν σε ένα άγριο «κανιβαλικό» περιβάλλον, αλλά από την άλλη, για πράγματα που αφορούν στη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου δεν μπορείς να κάνεις κριτική από την ελιτίστικη απομόνωσή σου, απαξιώνοντας συλλήβδην τους πάντες. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χαρακτηρίσω αυτή τη στάση έως και άνανδρη. Σίγουρα, πάντως, άδικη και κατωτέρα των περιστάσεων.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής