Πάμε να δούμε το πρώτο σκέλος. Πρόσωπα όπως η Κατερίνα Νοτοπούλου και ο Νάσος Ηλιόπουλος δεν θα μπορούσαν εκ των πραγμάτων να ανταποκριθούν ταυτόχρονα στις θέσεις τους στην κυβέρνηση και την ίδια ώρα να διεκδικούν τις δημαρχίες στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας.

Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε και ο ίδιος να συνεχίσει να είναι και υπουργός Εξωτερικών. Όσο κι αν ο ίδιος νόμιζε πως είναι ικανός, ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της χώρας πρέπει να είναι αφοσιωμένος σε αυτό. Οπότε ο Γιώργος Κατρούγκαλος φάνηκε σαν μία φυσιολογική επιλογή εάν σκεφτεί κανείς πως ήταν ήδη αναπληρωτής υπουργός.

Από εκεί και έπειτα το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει ξεκάθαρα με την επιβίωση του ΚΙΝΑΛ και την τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα ως επικεφαλής της ευρύτερης προοδευτικής συμπαράταξης από το κέντρο και αριστερότερα. Ο πρωθυπουργός εδώ και χρόνια προσπαθεί να εφάπτεται όσο μπορεί με τον σοσιαλισμό, γι αυτό και έχει δώσει το «παρών» στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές. Στην προσπάθειά του έχει ένα μεγάλο χαρτί: τους ΠΑΣΟΚους που έχουν εδώ και χρόνια αλλαξοπιστήσει και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως σημαντικό ρόλο στην προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ και Θάνου Μωραΐτη έπαιξε ο υπουργός Μεταφορών, Χρίστος Σπίρτζης ο οποίος όχι μόνο ήταν στην γραμματεία οργανωτικού του ΠΑΣΟΚ, αλλά διατηρεί και ο ίδιος πολύ στενές σχέσεις με στελέχη του Κινήματος Αλλαγής. Μην ξεχνάμε κιόλας πως ο κ. Μωραΐτης τον περασμένο Δεκέμβριο με επιστολή που έστειλε στον γραμματέα του Κινήματος Αλλαγής, ανακοίνωνε ότι δε θα είμαι υποψήφιος στις προσεχείς εθνικές εκλογές, αναφέροντας και τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση.

Τότε προειδοποίησε ότι η παράταξή του είναι σε οριακό σημείο, τόνισε ότι ο ίδιος παραμένει υπέρμαχος ενός προοδευτικού πόλου και έστειλε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι «παρά τις καλές προθέσεις, δεν καταφέραμε να ανταποκριθούμε στο αίτημα των πολιτών για μια αυτόνομη πολιτική ταυτότητα».

Σε συνέχεια της διείσδυσης, ο πρωθυπουργός ενέταξε στην κυβέρνηση και τον Άγγελο Τόλκα ο οποίος από υφυπουργός Επικρατείας του Παπανδρέου έφτασε τον Οκτώβριο του 2018 να παραιτηθεί από την θέση του γραμματέα Αυτοδιοίκησης του Κινήματος Αλλαγής και την επιτροπή ψηφοδελτίων γιατί συγκρούσθηκε με την Φώφη Γεννηματά για την γραμμή που ακολουθεί πολιτικά το ΚΙΝΑΛ.

Ο Αλέξης Τσίπρας, λοιπόν διαβλέποντας πως στο Κίνημα Αλλαγής υπήρχαν πρόσωπα τα οποία είχαν βγει από τον στενό πυρήνα της Φώφης Γεννηματά, κατάφερε να τα αποσπάσει και να στείλει μήνυμα στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Οι γλώσσες στα δημοσιογραφικά γραφεία, μάλιστα, λένε, πως από ένα σημείο και ύστερα ο πρωθυπουργός στοχεύει επιδεικτικά τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ προκειμένου να εξαναγκάσει την κυρία Γεννηματά να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η επίδειξη δύναμης πάντως φαίνεται να πιάνει τόπο αφού ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την κυβερνητική φθορά προσελκύει ΠΑΣΟΚους που αντί να συσπειρώνονται στην πολιτική τους μήτρα, αλλάζουν σπίτι αναμένοντας την εύνοια του Αλέξη Τσίπρα.

Το ΚΙΝΑΛ πάντως αντέδρασε με οργή χαρακτηρίζοντας τους Μωραΐτη και Τόλκα ως «πολιτικά εξαγορασθέντες υφυπουργούς» που «είναι γνωστοί κυνηγοί καρέκλας».

Εκτός απροόπτου αυτή θα είναι η τελευταία προσπάθεια Τσίπρα να διεμβολίσει την Κεντροαριστερά η οποία μετά την αποχώρηση του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ δεν βλέπει άλλο δρόμο από την επαναφορά του ΠΑΣΟΚ ως κεντρικού πόλου που θα διεκδικήσει να λάβει ψήφους που έβλεπαν το ΚΙΝΑΛ ως ένα νεφελώδες τοπίο.