Ο βουλευτής Β’ Αθηνών υπενθυμίζει ότι το 2014 είχε πραγματοποιηθεί άσκηση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, με τη χρήση τεχνολογικών μέσων, με σενάριο προσομοίωσης μεγάλης έκτασης πυρκαγιάς –και μάλιστα με δυσκολότερους όρους– σε νησί του Αιγαίου: «Πολύ φοβούμαι, εκ του αποτελέσματος, ότι ακόμη και όσα από αυτά τα μέσα βρίσκονταν σε λειτουργία αν μη τι άλλο δεν χρησιμοποιήθηκαν με τον ενδεδειγμένο τρόπο», επισημαίνει ο κ. Δένδιας.
Για την προβληματική εκ του αποτελέσματος αντιμετώπιση της καταστροφικής πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική και τον μεγάλο αριθμό των θυμάτων θα έπρεπε να είχαν υπάρξει παραιτήσεις και να είχαν αποδοθεί ήδη ευθύνες σε πολιτικό και επιχειρησιακό επίπεδο;
Καταρχήν θα ήθελα να εκφράσω τη βαθύτατη θλίψη μου για τα θύματα και την αμέριστη συμπάθειά μου στις οικογένειές τους. Είναι πασιφανές, όχι μόνο από το τραγικό αποτέλεσμα αλλά και από τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ότι η αντιμετώπιση της πυρκαγιάς ήταν εξαιρετικά προβληματική σε επιχειρησιακό επίπεδο απ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς της Πολιτείας, όπως επίσης από τις αντίστοιχες πολιτικές ηγεσίες. Τα προβλήματα συντονισμού, η πλήρης διαχειριστική ανεπάρκεια και η απουσία στοιχειώδους σχεδιασμού εκκένωσης οδήγησαν σε τραγικές καταστάσεις. Aλλά για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δεν εκλείπει μόνο η έννοια «σχεδιασμός», αλλά και η έννοια «ευθιξία». Είναι αδιανόητο ότι υπάρχουν τόσα θύματα και ουδείς αισθάνεται την ανάγκη να υποβάλει πραγματικά –και όχι προσχηματικά– την παραίτησή του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι τη συνολική ευθύνη φέρει πάντοτε ο πρωθυπουργός.
Από την εμπειρία σας ως υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερη διαχείριση; Υπήρχαν εργαλεία που έμειναν αναξιοποίητα;
Σαφώς και θα μπορούσε να είχε γίνει καλύτερη διαχείριση και διερωτώμαι αν αξιοποιήθηκε, έστω και στοιχειωδώς, η τεχνολογική υποδομή που εγκαταστάθηκε ή δρομολογήθηκε η εγκατάστασή της, την εποχή που διατέλεσα υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, με βάση τα διδάγματα της τραγωδίας του 2007. Οπως απορώ για τη διάταξη των δυνάμεων και την προέλευσή τους στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στη Δυτική Αττική, αλλά και γιατί δεν υλοποιήθηκε όλο αυτό το διάστημα από την κυβέρνηση το Εθνικό Σχέδιο Εγκαιρης Προειδοποίησης, σύμφωνα με τον νόμο 4249/2014. Να υπενθυμίσω ότι το 2014 είχε πραγματοποιηθεί άσκηση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, με τη χρήση τεχνολογικών μέσων, με σενάριο προσομοίωσης μεγάλης έκτασης πυρκαγιάς –και μάλιστα με δυσκολότερους όρους– σε νησί του Αιγαίου. Πολύ φοβούμαι, εκ του αποτελέσματος, ότι ακόμη και όσα από αυτά τα μέσα βρίσκονταν σε λειτουργία αν μη τι άλλο δεν χρησιμοποιήθηκαν με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Δεν αξιοποιήθηκαν ακόμη άλλα μέτρα που είχαμε εφαρμόσει, όπως η συνδρομή της ομάδας των μοτοσικλετιστών του Πυροσβεστικού Σώματος, της οποίας η παρέμβαση στο Μάτι θα μπορούσε να είχε αποβεί σωτήρια.
Τι απαντάτε στο επιχείρημα ότι και επί κυβερνήσεων Ν.Δ. είχαν καεί μεγάλες εκτάσεις και ότι το 2007 χάθηκαν επίσης πολλές ζωές;
Η σύγκριση και μόνο είναι ατυχέστατη και προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Τον Αύγουστο του 2007 ξέσπασαν εκατοντάδες πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα, ύστερα από παρατεταμένο διάστημα εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών, το οποίο ακολούθησε επίσης παρατεταμένο χρονικό διάστημα θυελλωδών ανέμων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στον Νέο Βουτζά, επρόκειτο μεν για μεγάλη αδιαμφισβήτητα πυρκαγιά, ταυτόχρονα με άλλα δύο μέτωπα στην Αττική, η οποία όμως διήρκεσε λίγες ώρες, ενώ ήταν απολύτως προβλέψιμη η κατεύθυνση του μετώπου της. Στην πυρκαγιά αυτή εκτιμώ ότι αν δεν είχαν συμβεί μεγάλα λάθη στον τομέα της διαχείρισης, του συντονισμού και της προειδοποίησης του πληθυσμού, τα μοιραία αποτελέσματά της θα είχαν αποφευχθεί.
Τα καταστροφικά αποτελέσματα της πυρκαγιάς θα επιταχύνουν τις πολιτικές εξελίξεις; Πιστεύετε ότι φέρνουν ακόμη πιο κοντά την ημερομηνία των εκλογών;
Η μέχρι πρότινος εκτίμησή μου ήταν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., παρά τα μεγάλα προβλήματα που έχει επιφέρει η πολιτική της στη χώρα, θα επιχειρούσε να γαντζωθεί κατά το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία και ότι οι εκλογές, πιθανότατα, θα διεξάγονταν το 2019. Μετά τα όσα συνέβησαν, όμως, την κατακραυγή και τη συνειδητοποίηση από την κοινή γνώμη της πλήρους διαχειριστικής της ανεπάρκειας (ειδικά αν συνυπολογισθούν περιστατικά όπως οι πλημμύρες στη Μάνδρα ή και το ναυτικό ατύχημα στον Σαρωνικό), δεν γνωρίζω αν και πόσο μπορεί να αντέξει ακόμα.
Για αρκετούς τα όσα διαπιστώθηκαν με την αφορμή των πυρκαγιών αποδεικνύουν και την ανάγκη μεγάλων μεταρρυθμίσεων στο σύνολο της κρατικής μηχανής. Σας βρίσκει σύμφωνο αυτή η άποψη;
Στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας, το πλαίσιο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών θα μπορούσε, όπως όλα στη ζωή, να δεχτεί βελτιώσεις, αλλά η επιχειρησιακή του επάρκεια αποδείχθηκε την περίοδο 2012-14, όταν αντιμετωπίσθηκαν αποτελεσματικά δεκάδες μεγάλες πυρκαγιές, χωρίς θύματα. Το σύνολο του κράτους, βέβαια, δεν διεκδικεί παράσημο αποτελεσματικότητας και χρειάζεται αλλαγή φιλοσοφίας και τρόπου λειτουργίας, παρότι αρκετά όργανα της Πολιτείας και υπάλληλοι του Δημοσίου αποτελούν φωτεινά παραδείγματα. Το συγκεκριμένο ζήτημα για τη μελλοντική κυβέρνηση της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί προτεραιότητα.
Παρότι η Ν.Δ. τήρησε προσεκτική στάση στο ζήτημα των πυρκαγιών – και τις πρώτες ημέρες τουλάχιστον απείχε παντελώς από επικριτικές δηλώσεις – διαφαίνεται ήδη ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να αντεπιτεθεί στην κριτική που της ασκείται, με την κατηγορία της «σπέκουλας πάνω στους νεκρούς». Πώς το σχολιάζετε;
Το πρώτο που οφείλει να κάνει η κυβέρνηση, αντί να επιδοθεί και πάλι στην αντιπολίτευση στην… αντιπολίτευση, είναι να ζητήσει συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων, να εντοπίσει και να εξηγήσει τι έγινε λάθος, ώστε να μην ξανασυμβεί, αλλά και να απομακρύνει από τις θέσεις τους όσους ευθύνονται διά των παραλείψεών τους για τη μεγάλη καταστροφή, σε επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο πολιτικών προϊσταμένων. Η κυβέρνηση είναι απολογούμενη και πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν έχει το ηθικό ανάστημα να επιχειρήσει να επιβάλει κανενός είδους «σιωπητήριο». Αλλωστε, αποτελεί συνταγματικό καθήκον της αντιπολίτευσης να ζητά εξηγήσεις, για λογαριασμό της ελληνικής κοινωνίας, για την τεράστια αυτή καταστροφή.
Θα αποτολμήσει ο κ. Τσίπρας μετά τα όσα συνέβησαν να διοργανώσει φιέστες για την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα χρηματοδότησης;
Ελπίζω πως όχι, γιατί θα αποτελεί πρόκληση. Πέρα από τα όσα τραγικά συνέβησαν, δεν υπάρχει λόγος για πανηγυρισμούς, καθώς η περιβόητος «έξοδος» από τα μνημόνια, για την οποία προγραμμάτιζε να πανηγυρίσει ο κ. Τσίπρας, είναι απολύτως ψευδεπίγραφη. Η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει τη χώρα σε ένα άτυπο μεν αλλά υπαρκτό τέταρτο μνημόνιο, με σκληρά μέτρα, ακόμη και για τα επόμενα χρόνια. Καμία φιέστα δεν μπορεί να συγκαλύψει την πραγματικότητα αυτή, όπως δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η οικονομία της καθημερινότητας στενάζει.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]