Η αυστριακή εφημερίδα παρατηρεί ότι ενώπιον των υπουργών της Ευρωζώνης ο υπ. Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος παρουσίασε στις Βρυξέλλες μια αναπτυξιακή στρατηγική για τα επόμενα χρόνια που δίνει προτεραιότητα στην διασφάλιση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Μερικές μέρες αργότερα, την Πρωτομαγιά, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας έκανε λόγο για μια στρατηγική που θέτει στο επίκεντρο των εργαζόμενο. Και υποσχέθηκε σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού μετά την εκπνοή του τρίτου προγράμματος.

Είναι σαφές ότι ο έλληνας πρωθυπουργός προσπαθεί να παίξει ταυτόχρονα σε πολλά ταμπλό. Από τη μια πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας υποχρεούται να εφαρμόσει τις υπάρχουσες συμφωνίες, αν επιθυμεί η χώρα να βγει από το μνημόνιο και να διασφαλίσει ελάφρυνση του χρέους. Έχει ακόμα μπροστά του 88 προαπαιτούμενα. Παράλληλα φιλοδοξεί να πείσει διεθνούς επενδυτές ότι τα ελληνικά ομολόγα είναι ασφαλής επένδυση. Από την άλλη πλευρά όμως θέλει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές που θα διεξαχθούν το αργότερο το φθινόπωρο του 2019. Προς το παρόν στις δημοσκοπήσεις προηγείται η Νέα Δημοκρατία.

Για να αλλάξει αυτό ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους ένα success story. Κι αυτό είναι φυσικά το τέλος των μνημονίων. Παράλληλα όμως χρειάζεται απτές αποδείξεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας μετά τον Αύγουστο, οι οποίες θα έχουν, όπως όλα δείχνουν τη μορφή μισθολογικών αυξήσεων. Η Κομισιόν από την πλευρά της δεν έχει λόγο να ανησυχεί για εκτροχιασμό των ελληνικών δημοσιονομικών. Υπάρχουν περιθώρια στον προϋπολογισμό. Το 2017 η Ελλάδα πέτυχε όχι μόνο ένα πρωτογενές πλεόνασμα γύρω στο 4%, αλλά και ένα πραγματικό πλεόνασμα της τάξης του 0,8%. Ποιος θα το περίμενε αυτό από την Ελλάδα; διερωτάται η αυστριακή εφημερίδα.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]