Ο εισαγγελικός λειτουργός απέρριψε τον ισχυρισμό του πρώην υπουργού ότι το ποσό που έλαβε ήταν χορηγία από την εν λόγω εταιρία για την προεκλογική του εκστρατεία, υπογραμμίζοντας ότι οι εκλογές απείχαν 1,5 χρόνο από το διάστημα που έλαβε την πρώτη δόση της μίζας ύψους 200.000 μάρκων (Νοέμβριος ’98). Μάλιστα, ανέφερε ότι αποδείχτηκε από την τραπεζική δραστηριότητα ότι τα χρήματα δεν δαπανήθηκαν προεκλογικά, αλλά για τα έξοδα των σπουδών του γιου του. Ο εισαγγελέας υπενθύμισε και την κατάθεση του Γιώργου Τσουγκράνη, ο οποίος αθωώθηκε από τον πρώτο βαθμό, λέγοντας στην απολογία του ότι την επομένη της κατάθεσης του ποσού ενημέρωσε τον πρώην υπουργό για αυτό κι εκείνος δεν αντέδρασε, γεγονός που κατά τον εισαγγελέα δείχνει ότι «γνώριζε από πού προήλθαν τα χρήματα και για ποιο λόγο».
Μητσοτάκης στο υπουργικό: Δεν έχουμε την πολυτέλεια του εφησυχασμού
«Και οι δύο καταθέσεις έγιναν εκτός προεκλογικού αγώνα. Και οι δύο ήταν παράνομες, γιατί απαγορεύεται η χρηματοδότηση από εταιρίες που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς με το Δημόσιο. Ηταν επίσης παράνομες γιατί η χρηματοδότηση από ένα νομικό πρόσωπο δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 3.000 €. Τα χρήματα που βρέθηκαν στο λογαριασμό του υπουργού υπερέβαιναν κατά 2 φορές το προεκλογικό κονδύλι για έναν υποψήφιο της Β’ Αθηνών, σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών. Επίσης, γιατί ο λογαριασμός ήταν απόρρητος και όχι στο όνομά του; Γιατί να θέλει χρήματα από αγνώστους; Κι αν του έβαζε χρήματα ή Καμόρα και η Μαφία; Τι θα έλεγαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι; Η ενέργειά του ήταν ούτε ηθική ούτε νόμιμη», κατέληξε ο εισαγγελέας, που πρότεινε την ενοχή τόσο του Τάσου Μαντέλη όσο και του δεύτερου κατηγορουμένου, Ηλία Γεωργίου, πρώην στελέχους της Siemens. Σημειώνεται ότι σε πρώτο βαθμό ο Τάσος Μαντέλης καταδικάστηκε σε 8 χρόνια με αναστολή και ο Γεωργίου σε 12 χρόνια με αναστολή.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]