Η συμβολή του κ. Βενιζέλου έχει ως εξής σε ελληνική μετάφραση:

«Συνυπήρξαμε με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ως υπουργοί οικονομικών το 2011-2012 σε μια από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες φάσεις της ελληνικής κρίσης. Ο Βόλφγκανγκ ήταν ένας απαιτητικός, αλλά έγκυρος και αξιόπιστος συνομιλητής με τον οποίο μπορούσες να συνεννοηθείς όχι μόνο για επιμέρους ζητήματα αλλά για το στρατηγικό πλαίσιο. Είχε τη δική του αντίληψη για την ευρωζώνη και το μέλλον της, αλλά ήξερες ποια είναι αυτή και ήταν σταθερή. Μου έθεσε σε δυο πολύ κρίσιμες στιγμές το ζήτημα της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Η πρώτη φορά ήταν στο Βερολίνο στις αρχές Ιουλίου 2011, λίγες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου στο υπουργείο οικονομικών με το πρώτο πρόγραμμα στήριξης να έχει περιέλθει σε αδιέξοδο. Η άρνησή μου να αποδεχθώ τη λύση του – έστω προσωρινού – grexit, μας επέτρεψε να συμφωνήσουμε στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος και στη μεγάλη παρέμβαση στο ελληνικό δημόσιο χρέος που συντελέστηκε το 2012. Αυτό έγινε σε ένα μεταμοντέρνο γιαπωνέζικο εστιατόριο στο Βερολίνο.

Λίγους μήνες αργότερα, το Σεπτέμβριο του 2011, ο Βόλφγκανγκ επανήλθε, στο Βόρσκλαβ της Πολωνίας την παραμονή του άτυπου ECOFIN. Η συνάντηση έγινε στο υπόγειο μπαρ του ξενοδοχείου Monopol. Στο χώρο ήμασταν μόνοι με έναν συνεργάτη ο καθένας. Αρνήθηκα την πρόταση για Grexit με ανθρωπιστική βοήθεια και το αποδέχθηκε. Η βοήθεια του στη συνέχεια για το δεύτερο πρόγραμμα, το κούρεμα και την αναδιάρθρωση του χρέους ήταν καταλυτική.

Ακόμη και τώρα οι πρόσθετες παραμετρικές αλλαγές στο χρέος που αναμένεται να οριστικοποιηθούν με τη λήξη του τρίτου προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 βασίζονται στα όσα συμφωνήσαμε με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το 2011-12».