Στην Ελλάδα η κατάσταση παραμένει δραματική με όλους τους κοινωνικούς δείκτες να υστερούν έναντι των άλλων κρατών-μελών.

Η παραπάνω διαπίστωση προκύπτει από την ετήσια επισκόπηση της Κομισιόν για την απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση στην Ε.Ε., στην ευρωζώνη και στα κράτη -μέλη.

Σύμφωνα με την έκθεση, ο αριθμός των εργαζομένων έφθασε σε νέα επίπεδα-ρεκόρ με περίπου 238 εκατομμύρια άτομα σε θέσεις εργασίας, ενώ τα επίπεδα απασχόλησης δεν ήταν ποτέ υψηλότερα στην Ε.Ε. Το 2017 εργάζονταν πάνω από 3,5 εκατομμύρια περισσότερα άτομα σε σύγκριση με το 2016.

Η έκθεση καταγράφει αύξηση των διαθέσιμων εισοδημάτων. Η σοβαρή υλική στέρηση έχει υποχωρήσει στο χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών, με 16,1 εκατομμύρια λιγότερα άτομα να πλήττονται από την κατάσταση αυτή σε σύγκριση με το 2012.

Αναφορικά με την Ελλάδα, το 2017 η απασχόληση κυμάνθηκε στο 57,8% του πληθυσμού έναντι 56,2% το 2016. Ωστόσο η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από το μέσο όρο της ευρωζώνης είναι χαοτική, αφού φτάνει τις 13,2 ποσοστιαίες μονάδες (71%).

Στο τέλος του 2017 το ποσοστό ανεργίας στη χώρα μας ήταν 21,5% του ενεργού πληθυσμού από 23,6% στο τέλος του 2016. Στην ευρωζώνη ήταν 9,1% από 10% το 2016.

Στην ανεργία των νέων, η χώρα απέχει από το μέσο όρο της Ε.Ε. 25 ποσοστιαίες μονάδες. Στο τέλος του περασμένου έτους κυμάνθηκε στο 43,6% από 47,3% το 2016. Στην ευρωζώνη υποχώρησε στο 18,8% από 20,9% το 2016.

Σχετικά με τη μακροχρόνια ανεργία, η οποία είναι προπομπός της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, η χώρα μας είχε μακράν τη χειρότερη επίδοση όχι μόνο στην ευρωζώνη αλλά και στο σύνολο της Ε.Ε. Το 2017 το 70,1% των ανέργων ήταν μακροχρόνιοι (πάνω από 12 μήνες), ενώ η βελτίωση σε σχέση με το 2016 (71,1%) ήταν επουσιώδης. Στην ευρωζώνη οι μακροχρόνιοι άνεργοι αναλογούσαν στο 48,4% του συνόλου των ανέργων.
«Καμπανάκι»

Το 2016 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) το 35,6% των Ελλήνων αντιμετώπιζε τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Το αντίστοιχο ποσοστό στην ευρωζώνη ήταν 23,1%.

Στο δείκτη που προσδιορίζει με ακρίβεια τη φτώχεια η απόσταση που χωρίζει τη χώρα μας από την υπόλοιπή Ευρώπη είναι πραγματικά τεράστια.

Πρόκειται για άτομα που ζουν σε συνθήκες στέρησης βασικών μέσων διαβίωσης, δηλαδή που εναλλακτικά:

1. δεν μπορούν να συμπεριλάβουν στο γεύμα τους κρέας και ψάρι τρεις φορές τη βδομάδα,
2. δεν μπορούν να πληρώσουν ενοίκιο και κοινόχρηστα,
3. δεν έχουν επαρκή θέρμανση,
4. στερούνται πλυντηρίου ρούχων, τηλεφώνου, τηλεόρασης, αυτοκινήτου και δεν φεύγουν έστω και για μια βδομάδα μακριά από το σπίτι του σε διακοπές.

Το 2017 το ποσοστό αυτής της κατηγορίας του πληθυσμού στην Ελλάδα έφτανε το 21,1% έναντι 22,4% το 2016. Στην Ευρώπη ήταν μόλις 5,8% (6,6%% το 2016), το χαμηλότερο όλων των εποχών.

Εργασιακά

Αναφορικά με το σύνολο της Ε.Ε., η επισκόπηση διαπιστώνει επίσης ότι η αύξηση του φαινομένου της άτυπης εργασίας συνδέεται με επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών, με υψηλότερη αστάθεια των εισοδημάτων, χαμηλότερη ασφάλεια της απασχόλησης και ανεπαρκή πρόσβαση στην κοινωνική προστασία, όπως παρατηρείται στην περίπτωση των εργαζομένων σε πλατφόρμες.

Η Επιτροπή αντιμετωπίζει την κατάσταση αυτή με προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την αγορά εργασίας και των συστημάτων κοινωνικής προστασίας προκειμένου να ανταποκριθούν στο νέο εργασιακό κόσμο.

«Η ευρωπαϊκή οικονομία αυξάνεται ταχύτερα και με πιο ομοιόμορφο τρόπο από ποτέ άλλοτε και αυτό ευνοεί την απασχόληση, ενισχύει τα εισοδήματα των νοικοκυριών και βελτιώνει τις κοινωνικές συνθήκες», επισημαίνει η επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων Μαριάν Τίσεν.

Σύμφωνα με τη Βελγίδα επίτροπο, η τεχνολογική αλλαγή προσφέρει μεγάλες δυνατότητες για τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, ενώ ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων λειτουργεί ως πυξίδα στην προετοιμασία όλων μας για το μετασχηματισμό αυτό.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]