Ένας από τους τελευταίους είναι κάποιο μεγάλο τσουνάμι που θα προκαλέσει σειρές προβλημάτων σε κοντινές περιοχές. Πότε όμως πρωτοεμφανίζεται η ιαπωνική λέξη “τσουνάμι” στο ελληνικό λεξιλόγιο ; Δεν γνωρίζουμε πότε συμβαίνει αυτό στους ελληνικούς γεωλογικούς κύκλους, αλλά στον εγχώριο Τύπο έχει ιστορία άνω των εξήντα ετών, αφού μέχρι τότε αντίστοιχα, σπάνια για την Ελλάδα, φυσικά φαινόμενα είναι γνωστά ως παλιρροϊκά κύματα. Ας γυρίσουμε όμως πάλι το χρόνο πίσω, για να βρεθούμε 62 χρόνια πριν, τέτοιες ημέρες του Φεβρουαρίου.

Είναι Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 1963, όταν στις 9.30 το βράδυ οι κάτοικοι του δυτικού Κορινθιακού κόλπου ακούν μια δυνατή υπόκωφη βοή που μεγαλώνει κρατώντας σχεδόν τρία λεπτά. Όσοι βγαίνουν τρομαγμένοι από τα σπίτια τους αρχικά κοιτούν τον ουρανό πιστεύοντας ότι αυτή οφείλετε σε πολεμικά αεροσκάφη που πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος. Όταν όμως στρέφουν το βλέμμα τους στη θάλασσα παγώνουν, αφού αυτή έχει εξαφανιστεί.

Σύμφωνα με μαρτυρίες στις εφημερίδες των ημερών βλέπουν να έχουν σχηματιστεί στον άδειο πυθμένα της θάλασσας “δύο υδάτιναι στήλαι ύψους 50 μέτρων απέχουσι ενός χιλιομέτρου η μία από την άλλη”. Ελάχιστη ώρα μετά οι υδάτινοι αυτοί σχηματισμοί πέφτουν με δύναμη στο έδαφος και κατευθύνονται ορμητικά προς την παραλία. Στη πραγματικότητα -που εκείνη τη στιγμή είναι δύσκολο να αποτυπωθεί σωστά- οι κάτοικοι βρίσκονται μπροστά σε ένα παλιρροϊκό κύμα ύψους άνω των δέκα μέτρων και πλάτους πέντε χιλιομέτρων.

Αλλόφρονες τρέχουν να απομακρυνθούν μέσα στο σκοτάδι αφού υπάρχει διακοπή ρεύματος. Το τεράστιο κύμα σκάει στη παραλία και απλώνεται πλέον σε βάθος 300 μέτρων στη στεριά σαρώνοντας τα πάντα στο διάβα του. Επίκεντρο της θεομηνίας είναι η περιοχή Σελιανίτικα Αχαίας οι κάτοικοι των οποίων “όταν αντελήφθηκαν την άνοδο των υδάτων, με κωδωνοκρουσίες συγκεντρώθηκαν εις την εκκλησίαν, ευρισκομένην μακράν της πληγείσης περιοχής, όπου εψάλη δέησις. Πολλοί εκ των κατοίκων μιλούν περί Δευτέρας Παρουσίας”. Το τσουνάμι κρατά πέντε λεπτά με τους άγρυπνους και φοβισμένους κάτοικους να περιμένουν το ξημέρωμα της ημέρας για να διαπιστώσουν την έκταση της καταστροφής.

Πράγματι, το φως του ήλιου αποκαλύπτει απίστευτες εικόνες. Σπίτια κατεστραμμένα, εκατοντάδες νεκρά ζώα επιπλέουν στο νερό, βάρκες διαλυμένες βρίσκονται σε κάθε σημείο όπως στο νεκροταφείο, ξεριζωμένα δέντρα, ενώ εκατοντάδες κιλά ψάρια, χταπόδια, χέλια κλπ περισυλλέγονται από χωράφια, στέγες και δέντρα. Μα πάνω από όλα υπάρχουν τουλάχιστον τρία ανθρώπινα θύματα και πολλοί τραυματίες. Στη Μαραθιά το κύμα παρασέρνει μια 73χρονη που κοιμάται στο κρεβάτι της, ενώ τραγικό θάνατο βρίσκουν ένας 16χρονος και ένας 40χρονος ψαράς.

Όμως, τι έχει προκαλέσει την τρομερή αυτή καταστροφή ; Εκτός της τιμωρητικής θεϊκής παρέμβασης, τις πρώτες ώρες οι κάτοικοι μιλούν για σεισμό, που όμως δεν έχει γίνει αισθητός, υποθαλάσσια ηφαιστειακή έκρηξη, ή τυφώνα. Ο διευθυντής του σεισμολογικού ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών Γαλανόπουλος που φτάνει στην περιοχή μιλά για πιθανή υποθαλάσσια ηφαιστειακή έκρηξη. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωλογίας και Ερευνών Υπεδάφους Αρώνης λέει για πιθανό υποθαλάσσιο σεισμό, ενώ είναι ο πρώτος που αναφέρει, έστω και παραφρασμένη τη λέξη “τσουνάμι” :“Του είδους αυτάς τας θεομηνίας οι Ιάπωνες τας αποκαλούν “τσουναίς”. Ενσπείρουν τον όλεθρον και την καταστροφήν εις έκτασην εκατοντάδων μέτρων με πολυάριθμα ανθρώπινα θύματα”.

Η τελική επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση για το τι συνέβη εκείνη τη νύχτα έρχεται λίγο διάστημα μετά. Η έρευνα αναφέρει πως το φαινόμενο οφείλετε σε κατολίσθηση που γίνεται στον πυθμένα του δυτικού Κορινθιακού κάτω από τον οποίο μάλιστα περνά το σεισμικό ρήγμα που προκαλεί 32 χρόνια μετά τον μεγάλο σεισμό του Αιγίου το 1995.

Επιστρέφοντας στους πληγέντες –ή “κυμματοπαθείς” κατά εφημερίδα της εποχής- τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα αφού βρίσκονται μπροστά σε ένα τσουνάμι προβλημάτων, που επιβεβαιώνει με απελπισμένο τηλεγράφημα του προς την κυβέρνηση ο τότε βουλευτής Αχαΐας Σακελλαρόπουλος. Σε αυτόο βουλευτής μιλά για “κατοίκους αιφνιδιασθέντες καθ’ ύπνον, μόλις διαθωσέντες παραμένουσι άστεγοι, ολοσχερής καταστροφή οικιών και καταστημάτων”, ενώ καταλήγει με μια έκκληση :“ Έκτασις καταστροφής ασύλληπτος. Παρακαλώ περιβάλλατε δια κύρους και στοργής τους πληγέντας”. Πάντως η πρώτη βοήθεια που δίνεται στους “κυμματοπαθείς” είναι 200 δρχ και μία κουβέρτα ανά άτομο…