Ο έρωτας της ζωής του, η Αννα-Μαρία
«Κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες οι Νορβηγοί διοργανώνουν γιορτές με μεγάλες φωτιές στην ύπαιθρο. Ενα από τα βράδια εκείνα, λοιπόν, μπροστά από τη φωτιά, ζήτησα από την Αννα-Μαρία να γίνει η γυναίκα μου. Για να είμαι, βέβαια, ειλικρινής, δεν της το ζήτησα ακριβώς. Δεν τη ρώτησα αν θέλει να γίνει γυναίκα μου. Αρχισα να της μιλάω για το πώς θα ζούσαμε στην Ελλάδα ως παντρεμένοι. Ηταν τέτοιο το πάθος μου που χωρίς ίσως να το καταλάβω της μιλούσα σαν να είχα δεδομένη τη θετική της απάντηση. Ευτυχώς δεν με διέψευσε. Βέβαια τα έχασε! Δεν το περίμενε. Οπως προανέφερα, δύο μεγάλες στιγμές χαράς έζησα στη ζωή μου, πέρα από τις γεννήσεις των παιδιών μας: εκείνο το ναι και το άκουσμα του Εθνικού μας Υμνου όταν στο στήθος μου κρεμόταν το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο».Από το βιβλίο «Βασιλεύς Κωνσταντίνος, Χωρίς Τίτλο», τόμος Α’, εκδόσεις ΤΟ ΒΗΜΑ, συγγραφική αρωγή Γ. Π. Μαλούχος
Η σύγκρουση με τον Γεώργιο Παπανδρέου και η ορκωμοσία της χούντας
«Εάν είχα ευκαιρία, πολλά πράγματα που έκανα τότε θα τα έκανα σήμερα, αλλά θα τα έκανα με μεγαλύτερη προσοχή. [….] «Οπωσδήποτε θα την όρκιζα, οπωσδήποτε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, διότι μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στο άγνωστο και όταν λέω άγνωστο εννοώ ότι κανένας δεν είχε εξουσία εκείνη τη στιγμή, ο μόνος που είχε εξουσία εάν ήθελε να την ασκήσει ήμουν εγώ, αλλά και ποιος με άκουγε εκείνη τη στιγμή, ήταν πολύ περίεργη η κατάσταση, αλλά θα την όρκιζα την κυβέρνηση. […] «Εκείνη την εποχή εγώ σκεφτόμουν ότι έπρεπε να γίνει όλο αυτό το πράγμα χωρίς να χυθεί αίμα».
Από συνέντευξη στους Αλέξη Παπαχελά και Σία Κοσιώνη στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Ιστορίες»
Το δημοψήφισμα του 1974
«Ο ελληνικός λαός είχε ένα δημοψήφισμα το 1974. Αποφάσισαν ότι ήθελαν την Δημοκρατία, το οποίο αποδέχομαι πλήρως. Και έχω δηλώσει επανειλημμένως ότι αποδέχομαι τη Δημοκρατία και ότι αποδέχομαι τους νόμους του κράτους, και ότι δεν έχω αντίρρηση με αυτό».
Από συνέντευξη στον Λάρι Κινγκ, Απρίλιος 2002
Η επιστροφή στην Ελλάδα
«Πάντα ενδιαφέρομαι για την πατρίδα μου όπως όλοι οι Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό, πάντα μας λείπει η πατρίδα και όλες οι σκέψεις μας είναι σ’ αυτήν. Στη χώρα μου έχουμε Δημοκρατία, είμαστε Ελληνες πολίτες και κάποτε θα γυρίσουμε στην Ελλάδα».
Ντεγκρέτσια: Η αμηχανία ενός επώνυμου με ονομασία προέλευσης... - Η μακρά ιστορία από την αρχή
Από συνέντευξη στον «Ελεύθερο Τύπο», στην Κατερίνα Κατσαβού, 1996
Για την περιουσία
«Η αντιδικία μου με το Ελληνικό Δημόσιο δεν άρχισε με δική μου πρωτοβουλία. Εξαναγκάστηκα σε αυτήν και ήταν διπλή: σε σχέση με την περιουσία μου αλλά και σε σχέση με το όνομά μου. Επρεπε ακόμα και αυτό να μου το πάρουν. Ολα ξεκίνησαν το έτος 1973, όταν η χούντα με το νόθο δημοψήφισμά της κατάργησε τη βασιλεία και απαλλοτρίωσε το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας της οικογένειάς μου, καταθέτοντας στην Τράπεζα της Ελλάδος ως αποζημίωση το ποσό των 120 εκατ. δραχμών, ποσό που βέβαια αρνήθηκα να εισπράξω. Μετά το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1974 άρχισα να φορολογούμαι βάσει της ακίνητης περιουσίας μου και των εισοδημάτων μου. Παράλληλα, δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση μια επιτροπή η οποία ανέλαβε να μου παραδώσει τη βασιλική περιουσία. Σε αυτήν περιλαμβάνονταν τα ακίνητα του Τατοΐου, του Μον Ρεπό στην Κέρκυρα, του Πολυδενδρίου, τα κινητά που βρίσκονταν σε αυτά, καθώς και τα κινητά των Ανακτόρων του Ψυχικού και των Αθηνών και του σπιτιού στη Δουκίσσης Πλακεντίας. Τα τρία τελευταία κτίρια ήταν ακίνητη περιουσία του κράτους».
Από το βιβλίο «Βασιλεύς Κωνσταντίνος, Χωρίς Τίτλο», τόμος Γ’, εκδόσεις ΤΟ ΒΗΜΑ, συγγραφική αρωγή Γ. Π. Μαλούχος
Η κατάκτηση του Χρυσού στους Ολυμπιακούς του 1960
«Είναι απίστευτο το συναίσθημα για έναν νεαρό άνδρα ή μια νεαρή γυναίκα. Δηλαδή, οποιοσδήποτε στην ηλικία αυτήν που ήμουν εγώ, -18, 19 ή 20-, να βλέπεις την ελληνική σημαία να υψώνεται, να ακούς τον Εθνικό Υμνο της χώρας σου, να αισθάνεσαι ότι έχεις κερδίσει ένα μετάλλιο για τη χώρα σου, όχι για σένα, είναι ίσως το πιο εκπληκτικό συναίσθημα που ένιωσα ποτέ, μετά τη στιγμή που αρραβωνιάστηκα με τη γυναίκα μου».
Από συνέντευξη στον Λάρι Κινγκ, Απρίλιος 2002
Η ελέω Θεού βασιλεία
«Οχι (δεν το πιστεύω), αυτό είναι βρετανικό. Ανατράφηκα με την ιδέα ότι ο βασιλεύς πρέπει πάντα να έχει στο μυαλό του ότι υπηρετεί το λαό. Υπηρετείς το λαό για όσο αυτός σε θέλει».
Από την εφημερίδα «THE TIMES», Φεβρουάριος 2015
Η ιδιότητα του βασιλιά
«∆εν είµαι σίγουρος πώς ακριβώς να απαντήσω αυτή την ερώτηση. ∆εν είναι εύκολη ερώτηση. Είναι σαν να σας ρωτήσω εσάς πώς νιώθεις ως δηµοσιογράφος τη στιγµή αυτή που καταγράφεις τη συνέντευξη. Είµαι βασιλιάς. Γεννήθηκα βασιλιάς. Αποτελεί αναπόσπαστο κοµµάτι της ταυτότητός µου και δεν µπορώ να φανταστώ τον εαυτό µου δίχως αυτή την ιδιότητα. ∆εν ξέρω αν απάντησα την ερώτησή σας αλλά µάλλον σχετίζεται µε την πεµπτουσία τού είναι µου».
Από την εφημερίδα της Αυστραλίας «ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», Κώστας Καλυμνιός
Μνημόνια και Ευρώπη
«Η Ανγκελα Μέρκελ είναι σκληρή, αλλά θα πρέπει να μας αντιμετωπίζουν ως ίσους, όχι ως μικρότερους ή κατώτερους. Ο ελληνικός λαός έχει υποφέρει πάρα πολύ. Περικόπηκαν οι συντάξεις και οι μισθοί του κόσμου. Οταν δεν μπορείς να ταΐσεις τους μεγαλύτερους σε ηλικία συγγενείς σου, δεν μπορείς να ταΐσεις τα παιδιά σου, δεν μπορείς να αγοράσεις φάρμακα, τι κάνεις; Είναι αφάνταστα στενάχωρο να βλέπεις συνανθρώπους σου σε συσσίτια. Οι Ελληνες είναι ένας περήφανος λαός. Η Ευρώπη θα μπορούσε να έχει επιδείξει ελαφρώς περισσότερη ανεκτικότητα».
Από την εφημερίδα «THE TIMES», Φεβρουάριος 2015
Το κορίτσι από το Λονδίνο και ο Μοντγκόμερι
«Για να είμαι βέβαια ειλικρινής, υπήρχε και ένας ακόμη, ίσως σοβαρότερος από τη σύνοδο (της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας), λόγος για τον οποίο ήθελα να πάω στο Λονδίνο. Εκεί ζούσε το κορίτσι μου και περίμενα πώς και πώς να πάω για να τη δω. […] Τις ημέρες εκείνες στο Λονδίνο είχα και μια απρόσμενη συνάντηση στο φουαγέ του ξενοδοχείου “Claridge’s”. Περίμενα την κοπέλα μου για να πάμε σινεμά, όταν κάποια στιγμή αισθάνθηκα ένα έντονο βλέμμα να πέφτει πάνω μου. Αφού κοίταξα διακριτικά από τη μιαν άκρη της αίθουσας ως την άλλη, εντόπισα τον άντρα που με κοίταζε. Μου θύμιζε έντονα τον στρατηγό Μοντγκόμερι, δεν ήθελα όμως να γίνω αδιάκριτος και έτσι παρέμεινα σιωπηλός στη θέση μου. Τελικά σηκώθηκε εκείνος και ήρθε προς το μέρος μου. Ηταν όντως ο Μοντγκόμερι. […] Το κορίτσι του Λονδίνου πάντως ήταν ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Eνα και μόνο γεγονός τα λέει όλα: όταν λίγο αργότερα η σχέση μας έλαβε τέλος, έκαψε όλα τα γράμματα που της είχα στείλει, για να μην ανησυχώ ότι θα βγούνε στη δημοσιότητα».
Από το βιβλίο «Βασιλεύς Κωνσταντίνος, Χωρίς Τίτλο», τόμος Α’, εκδόσεις ΤΟ ΒΗΜΑ, συγγραφική αρωγή Γ. Π. Μαλούχος
Η υστεροφημία του
«Θα με κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος, αλλά τουλάχιστον εγώ έχω τη συνείδησή μου καθαρή ότι έκανα το παν για να σώσω την Ελλάδα από αυτό το χάος. Και μην ξεχνάτε ότι τα δεινά τα υπέστην, έχασα την πατρίδα μου, έχασα το θρόνο μου, δεν είναι μικρό πράγμα αυτό. Και έβαλα και την οικογένειά μου σε κίνδυνο εκείνη την ημέρα, δεν είναι αστεία πράγματα αυτά. Μην ξεχνάτε ότι όλη την περίοδο μετά την απελευθέρωση και τη Μεταπολίτευση μπορούσα να είχα γυρίσει στην Ελλάδα. Μετά το δημοψήφισμα μπορούσα να γυρίσω στην Ελλάδα. Αλλά σκέφτηκα ότι καλύτερα εγώ να υποφέρω και να είμαι στην εξορία, να συνεχίσω αυτό, παρά να αισθανθώ ότι η άφιξή μου μπορεί λόγω του δημοψηφίσματος να δημιουργήσει εντάσεις. Και για αυτό έμεινα έξω. Αλλά δεν δέχομαι αυτή τη θυσία που έκανα να την εκμεταλλεύονται σήμερα και να μου λένε όλες αυτές τις ανοησίες που ακούω τελευταία. Ολα αυτά που σας τα λέω, σας τα λέω διότι είναι ανάγκη η γενιά που έρχεται να τα μάθει. Και να μάθει την πραγματικότητα, το τι έκανα. Τα λάθη που έκανα, τα καλά που έκανα. Και δεν έχω καμία διάθεση ούτε για υστεροφημίες κ.λπ. Αυτά έκανα και έγιναν».
Από συνέντευξη στον Στέλιο Κούλογλου για τις εκπομπές «Θεματική Βραδιά» και «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα»
Ειδήσεις σήμερα
Οι αυξήσεις του 2023 σε συντάξεις ΟΓΑ, χηρείας και αναπηρικά επιδόματα [πίνακες και παραδείγματα]
Τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος: Στη Μητρόπολη η κηδεία, στο Τατόι η ταφή – Το παρασκήνιο της απόφασης
Παζάρια και «αγκάθια» μεταξύ ΗΠΑ – Τουρκίας – Τι θα συζητήσουν Μπλίνκεν-Τσαβούσογλου
Κυβερνητικό έργο και oικονομία στην κορυφή της ατζέντας