Είναι 10 το πρωί της 14ης Ιουνίου 1985 όταν το Μπόινγκ 847 της TWA απογειώνεται από το αεροδρόμιο του Ελληνικό για τη Ρώμη, όταν δύο άνδρες λιβανέζικης καταγωγής πηγαίνουν ο ένας με χειροβομβίδα στο πιλοτήριο, ενώ ο δεύτερος απειλεί με πιστόλι τους επιβάτες. Αεροπειρατεία.

Οι δράστες ζητούν διεθνή καταδίκη των ισραηλινών στρατιωτικών ενεργειών στον Λίβανο, απελευθέρωση συναγωνιστών τους από το Ισραήλ και μια σειρά άλλων αιτημάτων σε σχέση με την επέμβαση του Ισραήλ στη χώρα τους. “Όπλο” για την ικανοποίηση τους έχουν τους 145 επιβάτες και τα 8 μέλη του πληρώματος, μεταξύ των οποίων είναι 15 Έλληνες, ένας εκ των οποίων είναι και ο Ντέμης Ρούσσος. Παρότι οι αεροπειρατές για να δείξουν την αποφασιστικότητά τους δολοφονούν στις 15 Ιουνίου έναν Αμερικανό όμηρο, όταν συνειδητοποιούν ότι ανάμεσα στους επιβάτες βρίσκεται ο παγκόσμια γνωστός Ντέμης Ρούσσος, τον αντιμετωπίζουν με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Όχι μόνο τον προσέχουν, αλλά την ίδια ημέρα διοργανώνουν μια μικρή γιορτή για τα γενέθλιά του…

Φυσικά το καλύτερο δώρο του το προσφέρουν τρεις ημέρες μετά στις 18 Ιουνίου όταν τον αφήνουν ελεύθερο μαζί με τη σύντροφό του Πάμελα Σμίθ και τον ελληνοαμερικάνο φοιτητή Άρθουρ Ταργκοντσίδης. Δύο ημέρες πριν έχουν απελευθερωθεί οι υπόλοιπο Έλληνες επιβάτες και τα γυναικόπαιδα, ενώ οι άτυχοι που παραμένουν στο αεροπλάνο, περνούν μια 16ημερη πρωτοφανή ταλαιπωρία, αφού η αεροπειρατεία τελειώνει στις 30 Ιουνίου με το αεροσκάφος ενδιάμεσα να περιφέρεται από χώρα σε χώρα.

Πίσω στην Ελλάδα, οι δημοσιογράφοι περιμένουν τον διάσημο τραγουδιστή στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ώστε να του αποσπάσουν δηλώσεις, αλλά αυτός φυγαδεύεται από από την αστυνομία. Μετά από πολλές δημοσιογραφικές πιέσεις ο Ντέμης Ρούσσος δέχεται να κάνει δηλώσεις το απόγευμα της ίδιας ημέρας στο σπίτι του στη Βουλιαγμένη:

“Είμαι καλά. Δόξα τω Θεό. Δεν σας εύχομαι να ζήσετε αυτά που έζησα. Μου φέρθηκαν σωστά. Δεν με σπάσανε στο ξύλο. Εδώ δεν είναι σώου μπίζνες, δεν δίνω συνέντευξη για κάποιο δίσκο μου. Στο αεροδρόμιο ήταν επιλογή μου να αποφύγω οποιαδήποτε συνομιλία μαζί σας. Σκεφτείτε ότι υπάρχουν ακόμα ζωές που κινδυνεύουν.

Δεν κατάλαβα τι ακριβώς γινόταν. Κάθε φορά που σταματούσαμε κάπου, δεν μας άφηναν να βλέπουμε έξω και μας υποχρέωναν να είμαστε σκυμμένοι στο πάτωμα. Θα πρέπει να με κατέβασαν τη δεύτερη φορά που σταματήσαμε στη Βηρυτό. Για τους Έλληνες που απελευθερώθηκαν δεν γνωρίζω τίποτα. Στη Βηρυτό μας κράτησαν σε κάποιο δωμάτιο, χωρίς όμως να γνωρίζω που βρισκόταν. Όταν με απελευθέρωσαν, δεν μου επέτρεψαν να πάρω τίποτα άλλο εκτός από το διαβατήριό μου”.

Ειδήσεις σήμερα

Νέες κραυγές Ερντογάν: Κακομαθημένη η Ελλάδα – Θα πάθει ό,τι έπαθε και στο παρελθόν

Πρόταση «βόμβα» για αύξηση της ταρίφας στα ταξί – Ο πίνακας με τις νέες τιμές

Σταϊκούρας: Τρίμηνη η ενίσχυση στα καύσιμα – Από Ιούλιο η εφαρμογή της