Τον 19ο αιώνα η πλατεία Ομονοίας αποτελεί σημείο συνάντησης των κοσμικών Αθηναίων, με μαγαζιά που ξεχωρίζουν για το γούστο και την καλαισθησία τους.
Στα μέσα εκείνου του αιώνα η πλατεία θα λέγαμε «μουσικοκρατείτε», αφού οι στρατιωτικές ορχήστρες της Φρουράς και του Α Τάγματος παίζουν μελωδίες των Βέρντι και Στράους για τους αγχωμένους για εξευρωπαϊσμό Αθηναίους.
Μάλιστα, το πρόγραμμα των κομματιών που θα ακουστούν την επόμενη ημέρα δημοσιεύεται την προηγούμενη στις εφημερίδες της εποχής. Είναι τέτοια η πολυκοσμία που οι μαγαζάτορες νοικιάζουν τις καρέκλες στους εκλεκτούς πελάτες, με τον Γιώργο Σουρή να σημειώνει :
«Πλατεία Ομονοίας. Τι πρίμαις ! Τι τενόροι !
Τι όμορφα κομμάτια, και τι σουλατσαδόροι !
Πηγαίνει τόσος κόσμος τα θέατρα να ίδη
και σπρώχνεται και σπρώχνει και γίνεται μουσκίδι.
Και όσοι δεν καθίζουν δι’ έλλειψιν χρημάτων
Γιατί φτιάχνουμε κουραμπιέδες τα Χριστούγεννα - Πόσα γνωρίζετε για την ιστορία τους
ορθοί απολαμβάνουν των πέριξ θεαμάτων».
Όταν οι ορχήστρες ανηφορίζουν στην πλατεία Συντάγματος και ο κόσμος τις ακολουθεί, οι μαγαζάτορες της Ομόνοιας «απαντούν» με προσκλήσεις Βιεννέζικων ορχηστρών. Φυσικά πολλοί διαφωνούν με τις ευρωπαϊκές μουσικές, αποζητώντας να αντικατασταθούν από δημοτικά τραγούδια, ενώ τα μαγαζιά με τους αμανέδες της Ανατολής, προσπαθούν να παρεισφρήσουν στην πλατεία, χωρίς όμως επιτυχία.
Στην Ομόνοια, όπως και στο Ζάππειο, γίνεται το αθηναϊκό «νυφοπάζαρο», στο οποίο απαγορεύεται δια ροπάλου οι μικρές κυρίες να διασταυρώσουν τα βλέμματά τους με τον νεαρό που τις φλερτάρει (πάντα με τα μάτια…). Εκτός των ορχηστρών, η πλατεία είναι γεμάτη από θέατρα, που αυτά με την σειρά τους έχουν τέτοια πληρότητα θεατών που κάποτε δεν βρίσκει θέση ούτε ο τότε πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης. Σημαντικότερα από αυτά είναι το «Κοτοπούλη», η «Νέα Σκηνή», το «Ομόνοια», το «Έντεν» και το «Ευτέρπη».
Ιστορικό καφενείο της πλατείας είναι το «Νέον» που ξεκινά τη λειτουργία του το 1910 και γίνεται γνωστό όχι μόνο για την ζωγραφική διακόσμηση του Γιάννη Τσαρούχη και τα μεγάλα ονόματα όλων των επαγγελματικών κλάδων που συχνάζουν εκεί, αλλά και γιατί αποτελεί το λίκνο του ελληνικού σκακιού, αφού εκεί συναντιούνται και αγωνίζονται όλοι οι Έλληνες σκακιστές. Το 1910 η αστυνομία υποχρεώνει τα καφενεία της Ομόνοιας να κλείνουν στις 1 τα μεσάνυχτα γιατί οι θαμώνες κάθονται μέχρι το πρωί και θορυβούσαν συζητώντας. Τα καφενεία της περιοχής κατεβαίνουν σε …απεργία, με αποτέλεσμα την ακύρωση της απόφασης.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ELEFTHEROSTYPOS.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr