OΜΩΣ, ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ Σύνοδο του ΝΑΤΟ το βασικό χαρακτηριστικό ήταν οι κυβιστήσεις του Ερντογάν ως αποτέλεσμα ενός παζαριού. Προσήλθε στη Μαδρίτη αποφασισμένος να ασκήσει μέχρι και βέτο κατά της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας και να παρουσιάσει στους ξένους ηγέτες τα παράνομα αιτήματά του για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών θέτοντας ακόμα και ζήτημα κυριαρχίας.
ΑΛΛΑ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ έφυγε από τη Μαδρίτη αποδεχόμενος την ένταξη των δύο χωρών του Βορρά στη Συμμαχία μέσα από ένα μνημόνιο συνεργασίας που δεν του απέφερε τίποτα ουσιαστικό, ενώ δεν είπε κουβέντα για το Αιγαίο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και επανήλθε στις προκλήσεις επιστρέφοντας στην Αγκυρα, κάτι που δείχνει ότι απευθύνεται στο εσωτερικό του ακροατήριο, αλλά δεν τολμά να θέσει σε διεθνές επίπεδο ζητήματα που δεν έχουν σχέση ούτε με το Διεθνές Δίκαιο ούτε με την πραγματικότητα.
ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ-ΚΛΕΙΔΙ ήταν η συνάντηση του Ερντογάν με τον πρόεδρο Μπάιντεν, όπου ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι βασικό στοιχείο για περαιτέρω συνεργασία είναι η σταθερότητα στο Αιγαίο και τη Συρία. Επομένως, σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πώληση των F-16 στην Τουρκία, που, αν και ο Αμερικανός πρόεδρος διάκειται θετικά, τελεί υπό την αίρεση του Κογκρέσου που δεν συντάσσεται με τις τουρκικές θέσεις.
ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι πλέον η Αγκυρα έχει δύο δρόμους και θα πρέπει να διαλέξει εάν θα κλιμακώσει τις προκλήσεις και θα επιστρέψει στη λογική της απειλής της εθνικής μας κυριαρχίας ή θα συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της Συμμαχίας για να μπορέσει να προωθήσει και το εξοπλιστικό της πρόγραμμα.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ σε αυτά τα τρία χρόνια κυβέρνησης Μητσοτάκη πέτυχε την αναβάθμιση του γεωπολιτικού της ρόλου στην περιοχή και αντιμετωπίζει με ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα τις προκλήσεις χωρίς να παρασύρεται σε παιχνίδια έντασης και υποχρεώνοντας τον Ερντογάν σε διαρκείς κυβιστήσεις. Εχει διαμορφώσει στέρεες συμμαχίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ και επιπλέον έχει καταφέρει να ενισχύσει την αποτρεπτική της ισχύ με την προμήθεια σύγχρονου αμυντικού εξοπλισμού.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ, αλλά πλέον για τον Ερντογάν, που παίζει και την πολιτική επιβίωσή του, τα όρια είναι σαφή και δεν αφήνουν περιθώρια για παιχνίδια. Αλλωστε, είναι κοινό συμφέρον να υπάρχει ηρεμία στην περιοχή σε μια περίοδο δύσκολη, με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση να δημιουργούν διαρκώς εστίες αβεβαιότητας και για τις οικονομίες των χωρών.