Από τα συντρίμμια της αμαξοστοιχίας Intercity, που το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 έγινε ο τάφος δεκάδων ανθρώπων στην κοιλάδα των Τεμπών, έναν χρόνο μετά αναδύονται μόνο πόνος και οργή.

Το Eleftherostypos.gr γυρίζει τον χρόνο πίσω για να ακούσει τις φωνές εκείνων που επέζησαν και πήδηξαν από το ματωμένο τρένο στα Τέμπη για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Μια ζωή που θα είναι για πάντα σημαδεμένη από τις εικόνες και τους ήχους εκείνης της βραδιάς. Τον τρομακτικό θόρυβο της σύγκρουσης των δύο τρένων, τη φωτιά, τα ουρλιαχτά, τη φρίκη και τον θάνατο.

Μία εικαστική εγκατάσταση, 500 μέτρα νοτιότερα από το σημείο του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος της 28ης Φεβρουαρίου 2023, στήθηκε στα Τέμπη, στη μνήμη των θυμάτων, νέων κυρίως παιδιών. Το έργο του καλλιτέχνη Γιώργου Κόφτη ονομάζεται «58 καρφιά στα Τέμπη» και αποτελείται από 58 μεταλλικούς σωλήνες 2-2,5 μέτρων.

ΝΤΙΝΑ ΜΑΓΔΑΛΙΑΝΙΔΗ

«Τα τραύματα δεν θα γιατρευτούν ποτέ»

Για πρώτη φορά μετά το δυστύχημα στα Τέμπη η 26χρονη Ντίνα Μαγδαλιανίδη ανοίγει την καρδιά της για το βράδυ που την τραυμάτισε βαριά, εξωτερικά και εσωτερικά, σε μια συγκλονιστική προσωπική διήγηση. Ταξίδευε στο 1ο βαγόνι της δεύτερης θέσης και βγήκε από τα συντρίμμια με σχεδόν ακρωτηριασμένο πόδι, αλλά και σοβαρά τραύματα σε όλο της το σώμα.

«Σ’ αυτό το δυστύχημα όλοι κάτι χάσαμε. Τα τραύματα δεν θα φύγουν ποτέ, δεν θα γιατρευτούν ποτέ, γιατί έφτασα πολύ κοντά στον θάνατο. Ακουσα τον θόρυβο της σύγκρουσης και μετά, όταν άνοιξα τα μάτια μου, ήμουν καταπλακωμένη και το ένα μου πόδι ήταν παγιδευμένο στα συντρίμμια. Κοντά μου ήταν άλλοι δύο άνθρωποι, που προσπαθούσα να τους κουνήσω, αλλά δεν αντιδρούσαν. Χρησιμοποιώντας το άλλο πόδι μου σύρθηκα πριν το βαγόνι πάρει φωτιά. Συνεχίζοντας να σέρνομαι έπεσα από το τρένο και τη στιγμή που έπεσα ένιωσα να σπάω. Εκεί το χτυπημένο μου πόδι από τα γυαλιά και την πτώση σχεδόν κόπηκε. Ενιωσα έντονο πόνο. Είχα χτυπήσει σοβαρά στον θώρακα, στο άλλο πόδι, έχω σπάσει τα δεξιά πλευρά που μπήκαν στον πνεύμονα και είχα σπάσει όλους μου τους σπονδύλους».

Οταν έπεσε από το τρένο, συνέχισε να σέρνεται για περίπου 15-20 μέτρα και τότε τη βρήκαν δύο αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, που μαζί με έναν φοιτητή από τη Θεσσαλονίκη και μία ακόμα κοπέλα που επέβαινε στο τρένο είχαν μείνει εκεί για να βοηθήσουν. Ο ένας αξιωματικός έδεσε το πόδι της που αιμορραγούσε μέχρι να την παραλάβει το ΕΚΑΒ. Οι γιατροί κατάφεραν να σώσουν το πόδι της, ωστόσο μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο κατάφερε να περπατήσει ξανά με πατερίτσες, αλλά ακόμα χρειάζεται καροτσάκι για τις πιο μακρινές αποστάσεις.

Μέχρι σήμερα η 26χρονη έχει υποβληθεί σε 25 χειρουργικές επεμβάσεις. «Εχω κι άλλα χειρουργεία μπροστά μου, ειδικά στο πόδι, καθώς ένα κοκαλάκι έμεινε στο τρένο και ακόμα ταλαιπωρούμαι. Από την Πολιτεία θέλω να ζητήσω να μπει τέλος σε αυτήν τη γραφειοκρατία που αντιμετωπίζουμε εμείς οι τραυματίες, καθώς μας ζητούν αμέτρητα έγγραφα σε κάθε μας κίνηση. Η γραμμή αρωγής που μας βοηθούσε έχει κλείσει και παλεύουμε μόνοι μας», σημειώνει.

Ο Γεράσιμος παραμένει σε κωματώδη κατάσταση

Ενας μόνο από τους τραυματίες της τραγωδίας στα Τέμπη δεν μπορεί να μιλήσει. Είναι ο 20χρονος Γεράσιμος από τον Βόλο, που μέχρι σήμερα κοιμάται. Βρισκόταν -όπως και η Ντίνα– στο πρώτο βαγόνι της δεύτερης θέσης και επιβίωσε, καθώς με τη σύγκρουση πετάχτηκε έξω. Παραμένει όμως σε κώμα, παρά τον σκληρό αγώνα των γιατρών και των γονιών του, που τους τελευταίους μήνες τον έχουν μεταφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Ο Γεράσιμος εξακολουθεί να νοσηλεύεται στη Βοστώνη και οι γιατροί είναι πολύ συγκρατημένοι», λέει στον στο Eleftherostypos.gr ο δικηγόρος της οικογένειας, Οθων Παπαδόπουλος, περιγράφοντας με μελανά χρώματα την κατάστασή του. «Εχει υποβληθεί ήδη σε δύο χειρουργεία στο αμερικανικό νοσοκομείο σε μια προσπάθεια αφύπνισης του εγκεφάλου με στόχο να αποκατασταθεί όποια λειτουργία είναι δυνατό να αποκατασταθεί. Ωστόσο, δεν έχει παρουσιάσει ακόμα καμία αντίδραση. Οι γιατροί εκεί είναι αυστηροί, δεν δίνουν πολλές ελπίδες και συνεχίζουν να τηρούν απαρέγκλιτα το πρόγραμμα που είχαν από την αρχή. Οι γονείς δίνουν αγώνα από Εντατική σε Εντατική, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν το παιδί τους», λέει ο κ. Παπαδόπουλος.

ΕΥΗ ΤΣΑΠΑΡΗ

«Πήδηξα από το τρένο μέσα στα αίματα»

Η Εύη Τσάπαρη ήταν στο τρίτο βαγόνι όταν η αμαξοστοιχία Intercity συγκρούστηκε με το εμπορικό τρένο. Ταξίδευε από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη και χρησιμοποιούσε το τρένο τουλάχιστον 3 με 4 φορές τον χρόνο, γιατί το θεωρούσε, όπως λέει, ασφαλές μέσο και είχε φοβία με τα αεροπλάνα.

«Κόπηκα στην πλάτη και το χέρι μου εγκλωβίστηκε στα συντρίμμια. Οταν κατάφερα να σηκωθώ, πήδηξα από το τρένο μέσα στα αίματα. Με πήγαν σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και με έβαλαν στο οξυγόνο, γιατί είχαν καεί τα μαλλιά μου και δεν ήξεραν αν έχω εισπνεύσει καπνό», θυμάται και συνεχίζει τη διήγησή της για το εφιαλτικό σκηνικό που αντίκρισαν όσοι είχαν τις αισθήσεις τους.

Ηχοι, μυρωδιές και στάχτες έρχονται ξανά και ξανά στη μνήμη της απροειδοποίητα, όπως λέει, δεν την αφήνουν να κοιμηθεί, αλλά, κυρίως, δεν την αφήνουν να ξεχάσει. «Την έκρηξη που προκάλεσε το μανιτάρι της φωτιάς δεν την καταλάβαμε, γιατί είχαμε εκτροχιαστεί. Εφυγα από τη θέση μου, έπεσα στο πάτωμα και σφηνώθηκε το χέρι μου στα συντρίμμια. Μετά είδα τις φλόγες και κατάλαβα πόσο σοβαρό ήταν. Ο φίλος μου που ταξιδεύαμε μαζί φώναζε ότι θα γίνει έκρηξη, από παντού ακούγονταν ουρλιαχτά, κλάματα και κόσμος που φώναζε βοήθεια».

Η Εύη, πάντως, δεν θέλει καθόλου να ξεχάσει. Θέλει να θυμάται μέχρι, όπως λέει, να αποδοθεί δικαιοσύνη. «Για τον σταθμάρχη νιώθω θυμό, γιατί, για να κερδίσει μια καλύτερη σύνταξη, έναν καλύτερο μισθό, αποφάσισε να αναλάβει μια θέση για την οποία δεν είχε τις ικανότητες. Το πρόβλημα όμως είναι πολύ πιο ψηλά και πολύ πιο βαθιά. Πρέπει να υπάρχουν ευθιξία και αυτογνωσία. Να μην κρύβονται οι πολιτικοί και όλοι οι εμπλεκόμενοι πίσω από το δάχτυλό τους. Αυτός είναι ο λόγος που όλοι εμείς είμαστε εξοργισμένοι».

Η Εύη, μαζί με άλλους επιβάτες του τρένου, έκανε ομαδική ψυχοθεραπεία στο ΑΧΕΠΑ από τον Μάρτιο μέχρι τον Οκτώβριο του 2023. «Ηταν μεγάλο διάστημα, αλλά και πάλι δεν έφτασε», επισημαίνει.

ΝΙΚΟΣ ΛΑΟΥΤΙΔΗΣ

«Να αποδοθεί δικαιοσύνη, χωρίς να μας κοροϊδεύουν»

Στο τρίτο βαγόνι ταξίδευε και ο Νίκος Λαουτίδης, που έχει ακόμα στο μυαλό του στο σκηνικό του τρόμου. «Ακούσαμε το μπαμ και τα βαγόνια άρχισαν να πηγαίνουν μπρος-πίσω. Είχε πολλή σκόνη, το βαγόνι μας σερνόταν κι εγώ κρατιόμουν για να μη φύγω από το παράθυρο. Τελικά, πήδηξα ενώ είχα σπάσει τα πλευρά μου», λέει στο Eleftherostypos.gr.  Ολο αυτόν τον χρόνο, όπως λέει, περιμένει να πληρώσουν οι υπαίτιοι της τραγωδίας αλλά χωρίς αποτέλεσμα. «Ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα, δεν έχουμε απάντηση στο ερώτημα “Ποιος φταίει;” και συνεχίζουν τα τρένα να κινούνται χωρίς τους απαραίτητους κανόνες ασφαλείας. Θέλουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη, χωρίς να μας κοροϊδεύουν. Μας ενοχλούν πολύ ανοησίες που ακούμε από επίσημα χείλη, από ανθρώπους που ζουν σε διαφορετική πραγματικότητα. Να καταλήξει κάπου η Δικαιοσύνη και να βγει κάποιος να πει “Εγώ φταίω”», λέει ο νεαρός επιβάτης.

Το πρώτο τηλεφώνημα ο Νίκος το έκανε στη μητέρα του, που τον περίμενε στη Θεσσαλονίκη, και το δεύτερο στον κολλητό του στην Αθήνα, που τον είχε αφήσει στον σταθμό. «Περπατούσαμε προς το σκοτάδι, μέσα στα χωράφια. Μία κοπέλα από το βαγόνι μάς έδωσε το κινητό της, γιατί τα δικά μας είχαν χαθεί. Πήρα πρώτα τη μητέρα μου και της είπα μόνο “είμαι καλά”, μετά πήρα τον κολλητό μου, που περίμενε να του πω ότι έφτασα. Ακόμα νομίζαμε ότι το τρένο είχε εκτροχιαστεί. Οταν μας έβαλαν στα λεωφορεία, κάποια παιδιά που είχαν κινητά έβαλαν ειδήσεις και είδαμε ότι είχε γίνει σύγκρουση. Για να φύγουμε είχαμε περάσει κάτω από τα βαγόνια του εμπορικού τρένου, αλλά νομίζαμε ότι ήταν του δικού μας». Οι αναμνήσεις από το δυστύχημα, όπως λέει ο Νίκος, θα τον ακολουθούν για μια ζωή.

Συμμετείχε κι εκείνος στην ομαδική ψυχοθεραπεία στο ΑΧΕΠΑ και παρότι προσπάθησε να κάνει προσωπικές συνεδρίες με ψυχολόγο δεν βρήκε ραντεβού. «Τηλεφώνησα τον Μάιο στις δομές που μας είχαν πει να απευθυνθούμε και μου είπαν “δυστυχώς, έχουμε μόνο έναν ψυχολόγο και έναν ψυχίατρο και δεν υπάρχουν ραντεβού”», λέει ο Νίκος Λαουτίδης.

Στα δύο τρένα στα Τέμπη επέβαιναν 346 άνθρωποι, από τους οποίους οι 57 έχασαν τη ζωή τους και οι 180 δηλώθηκαν ως τραυματίες.

Τραγωδία στα Τέμπη: Το χρονικό της εθνικής τραγωδίας

19:22
28/02/2023
Η αμαξοστοιχία Intercity 62 της Hellenic Train ξεκινά από την Αθήνα με προορισμό τη Θεσσαλονίκη.

28/02/2023
Άφιξη στον σταθμό του Παλαιοφάρσαλου και παραμονή εκεί για 48 λεπτά, σύμφωνα με ενημερωτικό μήνυμα της Hellenic Train προς τους επιβάτες.

23:10
28/02/2023
Αναχώρηση από τον σταθμό της Λάρισας και, λόγω της μη σωστής θέσης στο κλειδί 118 Α, η αμαξοστοιχία ακολουθεί το ρεύμα καθόδου προς Αθήνα, ενώ στο ίδιο ρεύμα και με αντίθετη κατεύθυνση κινείται μια εμπορική αμαξοστοιχία.

23:21
28/02/2023
Η μοιραία στιγμή της μετωπικής σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών.

23:23
28/02/2023
Ελάχιστα λεπτά μετά τη σύγκρουση επικρατεί πανικός. Παντού φλόγες, άνθρωποι τρομοκρατημένοι, τραυματισμένοι καλούν σε βοήθεια. Ο καπνός από την πυρκαγιά σκορπίζεται και στα πίσω βαγόνια, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται ακόμα και η ανάσα τους. Κάποιοι επιβάτες καταφέρνουν να βγουν από τα βαγόνια και κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να βοηθήσουν αυτούς που είναι εγκλωβισμένοι.

23:50
28/02/2023
Μέχρι τα μεσάνυχτα, στο σημείο σπεύδουν ομάδες διάσωσης, αστυνομικές και πυροσβεστικές δυνάμεις.

1:30
01/03/2023
Ο δήμαρχος της Λάρισας, Απόστολος Καλογιάννης, ανακοινώνει ότι όλα τα νοσοκομεία της περιοχής είναι σε ετοιμότητα για την περίθαλψη των τραυματιών. Σε ετοιμότητα, επίσης, νοσοκομεία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Σχεδόν ταυτόχρονα ξεκινούν οι επιχειρήσεις διάσωσης, ενώ τα πρώτα βαγόνια συνεχίζουν να φλέγονται. Οι διασώστες βγάζουν από τα συντρίμμια τους πρώτους νεκρούς.

3:00
01/03/2023
Οι πρώτοι ελαφρά τραυματισμένοι επιβάτες μεταφέρονται με λεωφορεία στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Πολλοί συγγενείς των επιβατών της μοιραίας αμαξοστοιχίας έχουν συγκεντρωθεί εκεί, περιμένοντας τα αγαπημένα τους πρόσωπα χωρίς να έχουν καμία επίσημη ενημέρωση. Η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη και η αγωνία τους ξεχειλίζει. Σε λίγο, ακούγονται οι πρώτες εφιαλτικές μαρτυρίες…

3:02
01/03/2023
Παράλληλα, στον τόπο του δυστυχήματος συρρέουν γονείς και συγγενείς των επιβατών, αναζητώντας τους ανθρώπους τους. Όσοι δεν τους εντοπίζουν, κατευθύνονται προς τα νοσοκομεία της Λάρισας, με την ελπίδα οι αγαπημένοι τους να βρίσκονται ανάμεσα στους τραυματίες και εγκαυματίες.

11:20
01/03/2023
Γίνεται γνωστό ότι συνελήφθη ο σταθμάρχης του σταθμού Λάρισας από το Τμήμα Τροχαίας Λάρισας.

12:00
01/03/2023
Ζητείται από τους συγγενείς των αγνοούμενων επιβατών η λήψη γενετικού υλικού, ώστε να γίνει ταυτοποίηση μέσω DNA.

16:05
01/03/2023
Παραιτείται ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Κώστας Αχ. Καραμανλής

19:50
01/03/2023
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοινώνει στον ελληνικό λαό: «Οι ευθύνες θα αποδοθούν – Θα δουλέψουμε για το ποτέ ξανά»

19:49
03/03/2023
Έχει ολοκληρωθεί η εξέταση όλων των δειγμάτων που έχει λάβει μέχρι στιγμής η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών και έχουν ταυτοποιηθεί 54 νεκροί. Αναμένεται η αποστολή νέων δειγμάτων, τα οποία ομοίως θα εξετασθούν στα εγκληματολογικά εργαστήρια.στους 57 ανέρχονται οι επιβεβαιωμένοι νεκροί από το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση από την εκπρόσωπο Τύπου της ΕΛΑΣ, αστυνόμο Β’, Κωνσταντία Δημογλίδου.

Τέμπη: Η μαύρη λίστα με τους 57 ανθρώπους που σκοτώθηκαν στη φονική σύγκρουση

Ο Ιορδάνης Αδαμάκης ήταν 22χρονος ποδοσφαιριστής και είχε καταγωγή από τη Νέα Πέραμο Καβάλας. Είχε δοκιμαστεί σε ένα καμπ ποδοσφαιριστών στην Ιταλία, λίγο πριν υπογράψει στον ΑΟΚ το καλοκαίρι του 2018. Με τον ΑΟΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής το 2019. Τη σεζόν 2019-2020 αγωνίστηκε ως δανεικός στον Νέστο Χρυσούπολης. Επέστρεψε στον ΑΟΚ πριν μετακομίσει στη Ρόδο το 2022. Στην τελευταία μεταγραφική περίοδο έφτασε κοντά στην επιστροφή του στους «Αργοναύτες» της Καβάλας, όμως τελικά υπέγραψε στον Θεσπρωτό, της Super League 2, και τον Γενάρη μεταγράφηκε στον ΑΟ Υπάτου.

Η Αναστασία Αδαμίδη ήταν 24 χρονών και είχε καταγωγή από την Πάφο της Κύπρου. Η Αναστασία είχε αποφοιτήσει από την Οδοντιατρική Σχολή του ΑΠΘ και ήταν μεταπτυχιακή φοιτήτρια Προσθετικής Οδοντιατρικής στο ίδιο πανεπιστήμιο. Η Αναστασία είχε πάει να δει τον σύντροφό της στην Αθήνα και επέστρεφε στη Θεσσαλονίκη για να συνεχίσει τις σπουδές της.

Ο Δημήτρης Ασλανίδης ήταν 26 ετών και καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη. Είχε ταξιδέψει μαζί με τον φίλο του τον Σωτήρη Καραγεωργίου στην Αθήνα για να δουν τις συντρόφους τους. Ο Δημήτρης δούλευε στην εστίαση σε ξενοδοχείο στην Ισπανία και εκεί είχε γνωρίσει τη σύντροφό του, ενώ αναμένονταν να φύγει και πάλι τον Απρίλιο για τη χώρα της Ιβηρικής. Ο Δημήτρης ήταν φίλαθλος του Άρη.

Ο Βάιος Βλάχος ήταν 34 χρονών και καταγόταν από την Καρδίτσα. Ο Βάιος ήταν γεωτεχνικός μηχανικός και απόφοιτος  του ΑΠΘ. Εργαζόταν σε μελέτες αποκατάστασης και έργων, ώστε να βελτιωθεί η ασφάλεια διαφόρων υποδομών και μάλιστα είχε κάνει μέρος της πρακτικής του στις σήραγγες των Τεμπών. Ο Βάιος ταξίδευε με τη σύντροφό του, η οποία νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση, και τη σκυλίτσα τους, την Τάβι, η οποία επέζησε από το δυστύχημα.

Ο Σπύρος Βούλγαρης ήταν 35 χρονών και είχε καταγωγή από το Λιανοκλάδι, αλλά διέμενε στην Αθήνα. Ήταν ο ένας εκ των δύο μηχανοδηγών της εμπορικής αμαξοστοιχίας που κατέβαινε από τη Θεσσαλονίκη. Ο Σπύρος φέρεται να είχε δώσει κατατακτήριες εξετάσεις και να είχε περάσει στο τμήμα Πληροφορικής στη Λαμία.

Ο Ιωάννης Βουτσινάς ήταν 48 ετών και ζούσε μόνιμα στην Κατερίνη. Ο Γιάννης είχε κατέβει στην Αθήνα για να δει συγγενικά του πρόσωπα και επέστρεφε το μοιραίο βράδυ στην Κατερίνη. Αφήνει πίσω του δύο παιδιά.

Η Έλενα Δουρμίκα ήταν 35 ετών και ζούσε στη Βέροια. Υπηρετούσε ως ΕΠΟΠ στον 1ο Λόχο Διαβιβάσεων και ήταν μητέρα δύο μικρών παιδιών. Η Έλενα είχε ταξιδέψει στην Αθήνα για υπηρεσιακούς λόγους και, καθώς έχασε το μεσημεριανό τρένο, πήρε το βραδινό για να επιστρέψει στην οικογένειά της.

Η Μαρία Εγούτ ήταν 55 ετών, είχε καταγωγή από το Νευροκόπι Δράμας, αλλά ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Εργαζόταν ως διοικητική υπάλληλος στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» και ήταν γενική γραμματέας του Συλλόγου Ποντίων ΑΧΕΠΑ «Πεδάνιος Διοσκουρίδης». Αφήνει πίσω της τον γιο της, ηθοποιό και σκηνοθέτη, Θοδωρή Ελευθεριάδη, τον οποίο είχε πάει να επισκεφθεί στην Αθήνα το τριήμερο της Αποκριάς.

Η Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου ήταν 24 ετών και καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν απόφοιτος του τμήματος Νηπιαγωγών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η Δήμητρα επέστρεφε σπίτι της αφού είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα του μεταπτυχιακού της.

Ο Σωτήρης Καραγεωργίου ήταν 28 ετών, είχε καταγωγή από τη Μελίκη Ημαθίας, αλλά ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Ο Σωτήρης είχε σπουδάσει στο Πειραματικό Δημόσιο ΙΕΚ Θέρμης και ταξίδεψε με τον φίλο του, τον Δημήτρη, στην Αθήνα για το τριήμερο της αποκριάς. Ήταν φίλαθλος του ΠΑΟΚ και ανιψιός του δημοσιογράφου Χρήστου Ζαμπούνη.

Ο Νικήτας Καραθεοδώρου ήταν 23 ετών και είχε καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν πυροσβέστης στο 2ο ΠΣ Αθηνών και σπουδαστής ψυχολογίας. Ο Νικήτας ταξίδευε μαζί με τη σύντροφό του, την Κέλλυ, και πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη για να δουν δικούς τους ανθρώπους.

Η Βάια Μπλέκα-Καρακώστα ήταν 42 ετών και ζούσε στη Λάρισα. Εργαζόταν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Λάρισας και είχε δύο παιδιά. Η Βάια επέβαινε στην επιβατική αμαξοστοιχία με προορισμό τη Θεσσαλονίκη με σκοπό να μεταβεί στο αεροδρόμιο της πόλης και να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, όπου εργάζεται ο στρατιωτικός σύζυγός της.

Ο Ιωάννης Καρασάββας ήταν 27 ετών, καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη, όπου και διέμενε. Ο Γιάννης ήταν φοιτητής επί πτυχίω στο ΠΑΜΑΚ, αλλά τα τελευταία χρόνια είχε ερωτευθεί την ψυχολογία και είχε ξεκινήσει μαθήματα σαν σύμβουλος ψυχικής υγείας στην Αθήνα. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχε επισκεφθεί την πρωτεύουσα. Επέστρεφε στο σπίτι του.

Ο Ιωάννης Καριώτης ήταν 63 ετών με καταγωγή από το χωριό Συκάμινο του δήμου Ωρωπού. Ήταν εργαζόμενος της Hellenic Train και συγκεκριμένα ελεγκτής εισιτηρίων. Σε λίγο καιρό θα έβγαινε στη σύνταξη. Ήταν πατέρας δύο παιδιών.

Η Αθηνά Κατσάρα ήταν 34 ετών και ζούσε στην Κατερίνη. Ήταν μητέρα ενός δίχρονου αγοριού. Η Αθηνά ταξίδευε με τον σύντροφό της, Νίκο, ο οποίος τραυματίστηκε στη σύγκρουση.

Η Χρυσούλα Κουκαριώτη ήταν 55 ετών, καταγόταν από την Αδριανή Δράμας και ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Είχε μία κόρη  – ήταν μονογονεϊκή οικογένεια. Είχε ταξιδέψει στην Αθήνα μαζί με την αδελφή της για την κηδεία μίας ξαδέλφης της και επέστρεφε με τη μοιραία αμαξοστοιχία. Καθόταν στο πρώτο βαγόνι, δίπλα στην αδελφή της.

Η Ευαγγελία Ντος Σάντος Σίλβα – Κουκαριώτη ήταν 63 ετών, καταγόταν από την Αδριανή Δράμας, αλλά ζούσε στη Γερμανία. Ήταν εργαζόμενη σε εργοστάσιο, μητέρα δύο παιδιών και είχε ένα εγγόνι. Είχε ταξιδέψει στην Αθήνα μαζί με την αδελφή της για την κηδεία μίας ξαδέλφης της και επέστρεφε με τη μοιραία αμαξοστοιχία. Καθόταν στο πρώτο βαγόνι, δίπλα στην αδελφή της.

Ο Ιονέλ Κουλέλα (Ionel Culea) ήταν 34 χρονών και είχε καταγωγή από τη Βραΐλα, πόλη της Ρουμανίας. Ο Ιονέλ ζούσε στην Κατερίνη και εργαζόταν στον κατασκευαστικό κλάδο. Είχε πάει στην Αθήνα για να βγάλει δίπλωμα και να δει ένα αυτοκίνητο. Δεν κατάφερε να βρει εισιτήριο με το προηγούμενο τρένο και έτσι πήρε το βραδινό.

Ο Αναστάσιος Κουτσόπουλος ήταν 21 χρονών με καταγωγή από την Καρδίτσα. Σπούδαζε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο τμήμα Γεωπονίας. Το τελευταίο μήνυμα προς τη μητέρα του φέρεται να ήταν «Μαμά θα αργήσω, κοιμήσου…», λόγω της καθυστέρησης της αμαξοστοιχίας που είχε σημειωθεί λίγη ώρα πριν το μοιραίο.

Ο Γιώργος Κουτσούμπας ήταν 59 ετών και καταγόταν από την Αμαλιάδα, αλλά ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο οδηγός της επιβατικής αμαξοστοιχίας και αφήνει πίσω τους τρεις κόρες.

Ο Γεώργιος Κυριακίδης ήταν 67 ετών, γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός, από το Κορδελιό. Ήταν πατέρας δύο παιδιών και είχε επτά εγγόνια. Τη δεκαετία του ’80 είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ, αλλά επέστρεψε στην πόλη του τη δεκαετία του ’90. Είχε κατεβεί στην Αθήνα για κάποιες δουλειές και για να συναντήσει συγγενικά του πρόσωπα.

Ο Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας ήταν 51 ετών από τη Θεσσαλονίκη. Διατηρούσε μαζί με τον αδελφό του οικογενειακή επιχείρηση και για αυτόν τον λόγο συχνά μετέβαινε στην Αθήνα, καθώς και για να δει τη σύντροφό του. Είχε έναν ανιψιό και την ώρα της σύγκρουσης βρισκόταν στο κυλικείο.

Η Κλαούντια – Αλεξάνδρα Λάτα ήταν 20 ετών και είχε καταγωγή από τη Λάρισα. Ήταν φοιτήτρια του Ιατρικού Τμήματος της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων στη Θεσσαλονίκη. Η Κλαούντια ταξίδευε με τον σύντροφό της. Ήταν μαζί στο κυλικείο και λίγα δευτερόλεπτα πριν τη σύγκρουση του ζήτησε να πάει να βρει θέσεις για να κάτσουν στο πίσω μέρος της αμαξοστοιχίας. Εκείνος πήγε και έτσι σώθηκε…

Ο Δημήτρης Μασσαλής ήταν 30 ετών και καταγόταν από την Αθήνα, όπου και ζούσε. Ήταν ο δεύτερος μηχανοδηγός της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Ο Δημήτρης ήταν τελειόφοιτος της σχολής μηχανοδηγών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και πτυχιούχος του ΤΕΙ Πειραιά στο τμήμα Μηχανολογίας.

Η Ιφιγένεια Μήτσκα ήταν 22 ετών και καταγόταν από τα  Γιαννιτσά Πέλλας. Ήταν απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Τουριστικής Εκπαίδευσης Ρόδου. Η Ιφιγένεια ταξίδευε με τον σύντροφό της, ο οποίος τραυματίστηκε ελαφρώς στο δυστύχημα.

Ο Μοχάμεντ – Εντρίζ Μία ήταν 33 χρονών, υπήκοος Μπαγκλαντές, και διέμενε στη Θεσσαλονίκη. Ο Μοχάμεντ ήταν μικροπωλητής και επισκεπτόταν συχνά την Αθήνα λόγω δουλειάς. Ζούσε στην Ελλάδα εδώ και περίπου 15 χρόνια και βρισκόταν στο δεύτερο βαγόνι τη στιγμή της σύγκρουσης.

Η Μαρία Μίαρη ήταν 55 χρονών, καταγόταν από τους Βιταλάδες Κέρκυρας και ήταν εργαζόμενη της Hellenic Train. Η Μαρία εργαζόταν στον δεύτερο βαγόνι και, ενώ είχε ολοκληρώσει τη βάρδιά της, κλήθηκε να επιστρέψει ξανά σε υπηρεσία και να δουλέψει υπερωριακά λόγω ελλείψεως προσωπικού.

Η Μαίρη Μουρτζάκη 51 ετών και ήταν από το Αντισκάρι της Μεσαράς, στην Κρήτη, αλλά τα τελευταία χρόνια ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Η Μαίρη ήταν εργαζόμενη στη Hellenic Train και δούλευε στο κυλικείο της αμαξοστοιχίας. Ήταν μητέρα δύο παιδιών, αλλά και γιαγιά.

Η Φραντσέσκα Μπέζα ήταν 20 χρονών με καταγωγή από το Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Ήταν φοιτήτρια του τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών και λάτρης της μουσικής, καθώς είχε κάνει σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο Πυλαίας-Χορτιάτη. Επέστρεφε από ταξίδι μαζί με τη φίλη της Μάρθη Ψαροπούλου.

Ο Παβλίνο Μπόζο (Pavlini Bozo) ήταν 61 χρόνων και καταγόταν από την πόλη Λούσνια της Αλβανίας. Ζούσε τα τελευταία 30 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και ήταν εργαζόμενος στη Hellenic Train, στο κυλικείο αμαξοστοιχιών, για οκτώ χρόνια. Αφήνει πίσω του δύο γιους και τη δίχρονη εγγονή του.

Ο Ευάγγελος Μπουρνάζης ήταν 54 χρονών και ζούσε στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης με τον γιο του, Παναγιώτη. Ο Βαγγέλης ήταν συνταξιούχος αστυνομικός, υπηρετώντας στην Τροχαία Λιτής. Είχε κατεβεί στην Αθήνα μαζί με τον Παναγιώτη για να δει τον μεγάλο του γιο και το εγγόνι του.

Ο Παναγιώτης Μπουρνάζης ήταν 15 χρονών και ζούσε με τον πατέρα του στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης. Ο Παναγιώτης ήταν μαθητής στο 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Κορδελιού και καλαθοσφαιριστής στον Πρωτέα Θεσσαλονίκης.

Ο Νίκος Ναλμπάντης ήταν 28 ετών με καταγωγή από την Έδεσσα. Ζούσε στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα στο Κορδελιό. Ήταν συνοδηγός στην επιβατική αμαξοστοιχία και το καλοκαίρι θα παντρευόταν τη σύντροφό του. Ο Νίκος είχε αγωνιστεί για πολλά χρόνια στα τμήματα υποδομής του ποδοσφαιρικού τμήματος του ΑΣ Ιωνικού Ιωνίας.

Ο Δημήτρης Οικού ήταν 29 ετών και καταγόταν από την Αλεξανδρούπολη. Ήταν εργαζόμενος στη Hellenic Train και για αυτόν τον λόγο ζούσε στη Θεσσαλονίκη. Τη μοιραία νύχτα ο Δημήτρης γυρνούσε ως επιβάτης στην επιβατική αμαξοστοιχία 62, καθώς είχε τελειώσει η υπηρεσία του.

Η Αναστασία Παπαγγελή ήταν 19 χρονών και είχε καταγωγή από τα Λυκούρια Καλαβρύτων, στην Αχαΐα. Ήταν φοιτήτρια της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ. Η Αναστασία είχε πάει να δει την οικογένειά της για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας και βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι της αμαξοστοιχίας κατά τη σύγκρουση.

Ο Γεώργιος Παπάζογλου ήταν 22χρονών από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν φοιτητής στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, ενώ ο πατέρας του, Λυσίμαχος, είναι καθηγητής Κτηνιατρικής του πανεπιστημίου. Ο Γιώργος λίγο πριν τη σύγκρουση είχε πάει στο κυλικείο για να πάρει ένα μπουκάλι νερό.

Ο Κυπριανός (Κύπρος) Παπαϊωάννου ήταν 23 ετών με καταγωγή από την Κύπρο. Σπούδαζε στο τμήμα Νομικής του ΑΠΘ και είχε υπηρετήσει ως καταδρομέας. Ο Κυπριανός σχεδίαζε να παντρευτεί τη σύντροφό του το καλοκαίρι.

Ο Ανδρέας Παυλίδης ήταν 49 χρονών και γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός. Ήταν περιβαλλοντολόγος, είχε επίσης πτυχίο Πληροφορικής και εργαζόταν ως ιδιωτικός υπάλληλος σε μεγάλη εταιρεία στη Θεσσαλονίκη. Αγαπούσε τη μουσική, το θέατρο, τα ταξίδια. Είχε πάει στην Αθήνα για το τριήμερο της Αποκριάς και επέστρεφε στη βάση του, τη Θεσσαλονίκη.

Η Θωμαή (Θώμη) Πλακιά ήταν 19 χρονών με καταγωγή από την Καλαμπάκα, στα Τρίκαλα. Είχε δώσει δύο φορές πανελλαδικές και ήταν φοιτήτρια στο τμήμα Φαρμακευτικής του ΑΠΘ. Η Θώμη σκοτώθηκε μαζί με τη δίδυμη αδελφή της, τη Χρύσα, και τη ξαδέλφη τους, την Αναστασία.

Η Χρυσή (Χρύσα) Πλακιά ήταν 19 χρονών με καταγωγή από την Καλαμπάκα. Ήταν φοιτήτρια αισθητικής στη Θεσσαλονίκη. Η Χρύσα σκοτώθηκε μαζί με τη δίδυμη αδελφή της, τη Θώμη, και τη ξαδέλφη τους, την Αναστασία.

Η Αναστασία Πλακιά ήταν 19 ετών με καταγωγή επίσης από την Καλαμπάκα. Ήταν φοιτήτρια αισθητικής στη σχολή Beauty Training Center στη Θεσσαλονίκη. Η Αναστασία σκοτώθηκε μαζί με τις δύο ξαδέλφες της, Θώμη και Χρύσα.

Η Καλλιόπη (Κέλλυ) Πορφυρίδου ήταν 23 ετών από την Καλαμαριά Θεσσαλονίκης. Ήταν φοιτήτρια στη Θεολογική σχολή του ΑΠΘ. Η Κέλλυ ταξίδευε μαζί με τον σύντροφό της, Νικήτα, ο οποίος επίσης σκοτώθηκε στο δυστύχημα.

Ο Ντένις Ρούτσι ήταν 22 χρονών με καταγωγή από την Αθήνα, αλλά φέρεται να διέμενε στη Θεσσαλονίκη. Ο Ντένις είχε πάει στην Αθήνα για να δει την οικογένειά του και τη σύντροφό του. Αν και είχε κλείσει θέση στο πέμπτο βαγόνι, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης είχε πάει στο δεύτερο για να βρει σήμα στο κινητό του τηλέφωνο.

Η Σοφία-Ειρήνη Ταχμαζίδου ήταν 32 ετών και καταγόταν από το Κολχικό Θεσσαλονίκης. Εργαζόταν σε εταιρεία παροχής λογισμικού στη Θεσσαλονίκη και ήταν ανιψιά του δημάρχου Λαγκαδά.

Ο Ιωάννης Τζοβάρας ήταν 55 ετών με καταγωγή από τη Στυλίδα Φθιώτιδας. Ο Γιάννης ήταν εργαζόμενος της Hellenic Train και συγκεκριμένα ελεγκτής εισιτηρίων.

Ο Άγγελος Τηλκερίδης ήταν 23 ετών και καταγόταν από την Ειρηνούπολη Νάουσας. Ο Άγγελος ζούσε στη Θεσσαλονίκη και επέστρεφε εκεί μαζί με τις φίλες του Αφροδίτη Τσιώμα και Εριέττα Μόλχο.

Η Αγάπη Τσακλίδου ήταν 22 ετών με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Σπούδαζε στο Τμήμα Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΑΠΘ και ήταν κόρη καθηγητών του πανεπιστημίου.

Η Ελένη Τσίντζα ήταν 22 χρονών και καταγόταν από τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης. Ήταν φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ.

Η Αφροδίτη Τσιώμα ήταν 22 χρονών και μεγάλωσε στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Εργαζόταν ως αισθητικός και είχε πάει στην Αθήνα για να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο για τη δουλειά της. Η Αφροδίτη επέστρεφε μαζί με τους φίλους της, Άγγελο και Εριέττα. Η Αφροδίτη ήθελε να πάει στην Αθήνα με το αυτοκίνητό της, αλλά οι γονείς της την έπεισαν να πάρει το τρένο ως πιο ασφαλές μέσο.

Ο Γεώργιος Φωτόπουλος ήταν 57 ετών, γεννημένος στην Ελβετία. Είχε ζήσει στο χωριό Αμφιθέα του δήμου Μεσσήνης σε νεαρή ηλικία, ενώ τα τελευταία χρόνια ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα.

Η Ελισάβετ Χατζηβασιλείου ήταν 26 χρονών με καταγωγή από το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Ήταν σοπράνο, καλλιτέχνης και plus size μοντέλο. Ταξίδευε συχνά στην Αθήνα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και το μοιραίο βράδυ γυρνούσε στη Θεσσαλονίκη μαζί με την τυφλή της γάτα, τη Νάμπια. Βρήκαν μαζί τραγικό θάνατο.

Ο Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους ήταν 29 χρονών και καταγόταν από την Αθήνα, όπου και ζούσε. Ήταν εργαζόμενος του ΟΣΕ και συγκεκριμένα ελεγκτής εισιτηρίων. Ο Παναγιώτης αφήνει πίσω του έναν δίχρονο γιο.

Η Βασιλική Χλώρου ήταν 55 χρονών, καταγόταν από τη Λάρισα, αλλά ζούσε στη Μενεμένη Θεσσαλονίκης. Ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών, διετέλεσε γενική γραμματέας της Αθλητικής Ένωσης Σωματείων Γυμναστικής Βορείου Ελλάδας (ΑΕΣΓΒΕ) και επί σειρά ετών ήταν διοικητικό στέλεχος του ΑΟ Διαγόρας Αμπελοκήπων. Η οικογένεια της Βασιλικής επέστρεψε στην πόλη μία μέρα νωρίτερα με το αυτοκίνητό τους, ενώ η ίδια παρέμεινε μία μέρα ακόμη στη Λάρισα, καθώς είχε προγραμματισμένη επίσκεψη σε γιατρό.

Η Ελπίδα Χούπα ήταν 28 ετών με καταγωγή από την Αταλάντη Φθιώτιδας. Ήταν απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών στην Πάτρα και έδωσε κατατακτήριες για το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ, όπου και πέρασε. Η Ελπίδα επέστρεφε με τρένο στη Θεσσαλονίκη μαζί μία φίλη της, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά στη σύγκρουση.

Η Μαρία Θωμαή (Μάρθη) Ψαροπούλου ήταν 19 ετών και καταγόταν από το Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Ήταν φοιτήτρια στο τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία του ΔΙΠΑΕ. Η Μάρθη επέστρεφε από ταξίδι με τη φίλη της Φραντσέσκα Μπέζα.

Ο 42χρονος Σύρος πρόσφυγας, Μασρί Εμπραχίμ. Η διαδικασία ταυτοποίησής του έγινε μέσω ανάλυσης δείγματος DNA, το οποίο εστάλη από τον αδελφό του, που ζει στην Ολλανδία.

Η 23χρονη Εριέττα Μόλχο, φοιτήτρια του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Η Εριέττα ταξίδευε μαζί με τη φίλη της την Αφροδίτη και τον Άγγελο, οι οποίοι σκοτώθηκαν στο δυστύχημα.

Ειδήσεις σήμερα

Τέμπη: Αυτοί που έτρεξαν πρώτοι – «Το μόνο που έλεγαν ήταν “θέλω να ζήσω”»

Κώστας Καραμανλής για Τέμπη: Η σκέψη όλων μας δεν μπορεί να φύγει από την ανείπωτη τραγωδία

Τρίκαλα: Πλήθος κόσμου ρίγησε στην συγκέντρωση για το δυστύχημα στα Τέμπη – «Δεν ξεχνάμε» [Βίντεο]

Τέμπη: Mνημόσυνο στη μνήμη των 57 θυμάτων – Ένας χρόνος από τραγωδία που συγκλόνισε την Ελλάδα

Τέμπη: Οι καμπάνες σε όλη τη χώρα θα χτυπήσουν πένθιμα 57 φορές

Τέμπη – Συγκλονίζει η Ντίνα Μαγδαλιανίδη που επέζησε: «Σερνόμουν για να μην πεθάνω»